BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Monday, December 11, 2000

Unsound Excuses

မခိုင္လံုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္မ်ား

ေအာင္ဒင္
၁၁၊ ဒီဇင္ဘာ၊ ၂ဝဝဝ ခ်င္းမိုင္

သီခ်င္းဆိုသံေတြက
ေလ
ညင္းနဲ႔အတူ ျဖတ္သန္းလာၾကတယ္

ညတည
အနက္ထည္ေကာင္းကင္ေအာက္က ည
အစိမ္းေရာင္ပန္းေတြၾကားက ည
ေမႊးရနံ႔ေတြလႊမ္းၿခံဳထားတ့ဲ ည
တဘဝစာ လွပေနေလရဲ႔


ဟိုမွာ
သူငယ္ခ်င္းက
ၿမိဳသိပ္ထားသမွ်ကို အန္ခ်
ဘဝအစရဲ႔ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္မ်ား
ဘဝခါးခါး အလြမ္းခါးခါး
ႏွင္းမ်ား နားလည္ႏိုင္ပါ့မလား


ေအးလိုက္တာ
ရာသီေအးစက္ ညဥ့္နက္နက္မွာ
ေဆာင္းသက္သက္ကိုသာလြမ္း
တမ္းမက္ေၾကကြဲ ရင္နင့္ဆဲ
မျပန္ရဲေတာ့တ့ဲ အေမ့အိမ္


ခြင့္လႊတ္ၾကပါ
ညေပါင္းမ်ားစြာကို ေဆာက္တည္ရာမ့ဲ ျဖတ္သန္း
ေတာင္တန္းႀကီးေတြ
မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းေတြ
လြင့္ေမ်ာအိပ္မက္ရွည္ေတြ
ေနေရာင္နဲ႔အတူ လြင့္ေပ်ာက္သြားလိုက္
အေမွာင္ထုနဲ႔အတူ ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာလိုက္
ဒီလူကို တိုးတိတ္တိုက္ခိုက္ေနၾက
အလိုမတူပဲ လက္ခံခ့ဲရျပန္ပါၿပီ


(ေရႊေဒါင္းေတာင္၊ ၂ဝဝဝ၊ ဒီဇင္ဘာ)

Sunday, November 26, 2000

To....Comrade Tu Naing


သို႔ ရဲေဘာ္တူးႏိုင္

ေအာင္ဒင္/ဒတၳ
၂၆ ႏိုဝင္ဘာ ၂ဝဝဝ၊ ၅း၃ဝနာရီ (ညေန)၊ မဲေဆာက္
(
မိုးၾကိဳး၊ ၂ဝဝ၁ ဇန္နဝါရီ၊ အမွတ္ ၁၇)

မီးခိုးေတြတလူလူလိပ္တက္
မင္းကေတာ့ ထြက္ခြာသြားခ့ဲၿပီ
ႏႈတ္မဆက္လက္မျပ
ဒါေပမ့ဲ
ထာဝရ။

မေမွ်ာ္လင့္ခ့ဲၾကပါဘူး
အခူးဆြတ္ခံပန္းတပြင့္လို
ၿပိဳကြဲေၾကမြ
သူစိမ္းေတြ
ရဲ့ ေျမမွာ ျပာက်ရလိမ့္မယ္လို႔

ရဲေဘာ္ေရ
သြားႏွင့္ေပဦးေတာ့
အမွန္တရားဟာ အၿမဲတမ္းေနာက္က်တတ္တယ္တ့ဲ
တို႔ကေတာ့ေစာင့္တုန္း
အိပ္မက္
ရဲ့့ႏွင္းဆီေတာင္ကုန္းႀကီးမွာ
မိုးစုန္းစုန္းခ်ဳပ္တ့ဲအထိ
….

ဟိုး အေဝး ေဒါနေတာင္တန္းႀကီးေတြက
မင္းကို သတိရေနၾကမယ္
ေတာ္လွန္ေရးရဲ႔မၿပီးဆံုးတ့ဲသီခ်င္းေတြကို
မင္း
ရဲ့ေနာက္ဆံုးအသက္ ႐ႉသံနဲ႔ ဖြဲ႕စပ္လို႔
ရပ္တန္႔နားေနျခင္းမရွိတ့ဲ ေသာင္းရင္းျမစ္လို
တို႔ ဆက္လက္စီးဆင္းၾကမယ္
….

ဒါေပမ့ဲလည္း
ႏွစ္သစ္ကူးပြဲေတာ္ညေတြဟာ
ဘယ္ေတာ့မွ ျပည္စံုလွပမွာ မဟုတ္ေတာ့
….

(၂၃ ႏိုဝင္ဘာ ၂ဝဝဝ ေန႔က က်ဆံုးသြား၍ မဲေဆာက္သုႆန္တြင္ မီးသၿဂႌဳဟ္ခ့ဲရေသာ ရဲေဘာ္တူးႏိုင္သို႔ အမွတ္တရ။)

Saturday, November 25, 2000

Touch

ထိေတြ႔မႈ

ေအာင္ဒင္/ဒတၳ

ႏိုဝင္ဘာ ၂၅၊ ၂ဝဝဝ

က်ေနာ္ လြတ္ေျမာက္ခ့ဲရင္ေလ
တေယာက္ေယာက္ကို ေျပာလိုက္ခ်င္ရဲ႔
က်ေနာ့္ကို ထိေတြ႔ပါ
ေက်းဇူးျပဳၿပီး ႏူးႏူးညံ့ည့ံ ျငင္ျငင္သာသာ
လူတေယာက္က လူတေယာက္ကို ထိေတြ႔သလို
က်ေနာ့္ကို ထိေတြ႔ပါ
ျပန္ၿပီးသင္ၾကားပါရေစ
ဘဝရဲ႔ခံစားမႈမ်ား
….

ႏွစ္ေပါင္း ခုႏွစ္ႏွစ္ၾကာ
ဘဝကို မထိမေတြ႔ခ့ဲရ
ဘဝရဲ႔အထိအေတြ႔ကို မခံစားခ့ဲရ
မလြတ္လပ္ျခင္းနဲ႔ ေမ့ေလွ်ာ့ခံရျခင္းရဲ႔အဓိပၸါယ္သာ
သင္ၾကားနားလည္ခ့ဲရတယ္

လံုးဝ
အထိအေတြ႔ ကင္းမ့ဲခ့ဲသလားဆိုေတာ့
မဟုတ္ေသးဘူး
သတိမရခ်င္ပဲ
ခုထိ သတိရေနေသးတ့ဲ
ထိေတြ႔
ခံရမႈတစ္ခ်ိဳ႔ေတာ့ရွိရဲ႔

ပထမဆံုး သတိရမိတာက
လက္သီးဆုပ္ႀကီးေတြ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္
႐ူးသြပ္တ့ဲလက္သီးဆုပ္ေတြ
ထိုးႏွက္
ထိုးႏွက္ (ထိုးႏွက္)
ရက္စက္စြာ ၾကမ္းၾကဳတ္စြာ

မလုပ္ၾကပါနဲ႔
ေက်းဇူးျပဳၿပီး မလုပ္ၾကပါနဲ႔
” … လို႔
အလန္႔တၾကား ေအာ္ဟစ္ဖို႔ သတိရမိတ့ဲတိုင္ေအာင္

အဲဒီေနာက္
ညစ္ညစ္ပတ္ပတ္လက္ၾကမ္းႀကီးမ်ား
ေန႔စဥ္ရက္စက္

လက္ကိုေျမႇာက္္ ဖိနပ္ခြၽတ္
ေျခခြဲ ဒူးေကြး ခါးကုန္း”
အသံုးမက်တ့ဲ လက္ၾကမ္းႀကီးမ်ား
ရဲ့ ရွာေဖြေရး
အေဝးကို လႊင့္ပစ္ခံလိုက္ရတ့ဲ
ဂုဏ္သိကၡာ မာနနဲ႔ အရွက္တရား

အဲ့ဒီလက္သီးေတြ မလိုခ်င္ဘူး
အဲ့ဒီလက္ၾကမ္းႀကီးေတြ မလိုခ်င္ဘူး
အ့ဲဒီလက္သီးဆုပ္ေတြနဲ႔ လက္ၾကမ္းႀကီးေတြ အထိအေတြ႔
မလိုခ်င္ဘူး

ဘဝရဲ႔ ယုယမႈကို ခံယူပါရေစ
ဘဝကို ထိေတြ႔ပါရေစ
ရွင္သန္မႈကို အသက္ရွင္လ်က္ ခံစားပါဒေစ
က်ေနာ္ လြတ္ေျမာက္ခ့ဲရင္ေလ
ေျပာလိုက္ခ်င္ရဲ႔
ဒီ
.. ဒီမွာ ဗ်ာ
ေက်းဇူးျပဳၿပီး က်ေနာ့္ကို ထိေတြ႔
ၾကပါ လို႔

(
ဘာသာျပန္ကဗ်ာ, Touch)