Something Good for Burma, Part (4)

(တူေမာ႐ိုးသတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၆၊ ဧျပီ ၁၊ ၂၀၁၄)

ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ေကာင္းႏိုးရာရာ (အပိုင္း ၄)
အစိုးရ၏ အခန္းကဏၰဆိုင္ရာ မူဝါဒ

ေအာင္ဒင္

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ အဓိကႏိုင္ငံေရးပါတီၾကီး ႏွစ္ခုရွိပါတယ္၊ ရီပတ္ဘလီကန္ပါတီ (Republican Party) နဲ႕ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ (Democratic Party) တို႕ျဖစ္ၾကပါတယ္၊ ဒီပါတီၾကီး ႏွစ္ခုကပဲ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ ေအာက္လႊတ္ေတာ္လူမ်ားစုပါတီ၊ အထက္လႊတ္ေတာ္လူမ်ားစုပါတီ နဲ႕ သမၼတရာထူးေတြကို တစ္လွည့္တစ္ျပန္စီအႏိုင္ရျပီး အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကို ဦးေဆာင္ေမာင္းႏွင္ေနၾကတာပါ၊ ဒီပါတီၾကီးႏွစ္ခုမွာ ကိုယ္ပိုင္ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရး အေျခခံအေတြးအေခၚမ်ား (Political Ideology Platform) ရွိၾကျပီး အာဏာရပါတီက သူ႕ပါတီ လက္ခံယံုၾကည္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚေတြြနဲ႕ အစိုးရယနၱရားကို ေမာင္းႏွင္အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ ၾကိဳးစားသလိုို အတိုက္အခံပါတီက သူတို႕ယံုၾကည္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးအေတြးအေခၚေတြကို အေျခခံျပီး အာဏာရပါတီကို ေစာင့္ၾကည့္ ေဝဘန္ပါတယ္၊ ဒီပါတီၾကီးႏွစ္ခုရဲ့ ႏိုင္ငံေတာ္တည္ေဆာက္ေရးအေျခခံမူဝါဒေတြကို ႏိႈင္းယွဥ္သုံးသပ္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ သင့္ေတာ္မည့္ မူဝါဒေတြကို အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္၊ 

#ေသးငယ္ေသာ အစိုးရ (Small Government)၊ ၾကီးမားေသာအစိုးရ (Big Government)

ပါတီၾကီးႏွစ္ခုၾကား အဓိကျခားနားတဲ့ အေတြးအေခၚက အစိုးရရဲ့ အရြယ္အစားနဲ႕ အစိုးရအာဏာရဲ့ အတိုင္းအတာပဲျဖစ္ပါတယ္၊

ရီပတ္ဘလီကန္ပါတီရဲ့ မူဝါဒက ေသးငယ္ေသာအစိုးရ (Small Government) ႏွင့္အစိုးရ၏ စြက္ဖက္မႈ နည္းႏိုင္သမွ်နည္းေရး (Less Government Intervention) ျဖစ္ပါတယ္၊ ရီပတ္ဘလီကန္ပါတီက လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္းမွာ ေနထိုင္တဲ့ လူတိုင္းလူတိုင္းဟာ သူတို႕ဘဝအတြက္ သူတို႕ကိုယ္တိုင္တာဝန္ရွိတယ္လို႕ ယူဆပါတယ္၊ အစိုးရရဲ့ အခန္းကဏၰက လူတိုင္းလူတိုင္းမွာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းက အက်ိဳးစီးပြါးေတြကို သူတို႕ဘဝအတြက္၊ သူတို႕ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္မိသားစုအတြက္ သူတို႕ကိုယ္တိုင္ ရယူပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ဖို႕ လိုအပ္တဲ့ အရည္အခ်င္းေတြရွိေအာင္ကူညီဖို႕သာျဖစ္တယ္၊ ဒီလူေတြကပဲ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတြင္းက သူတို႕ကိုယ္သူတို႕ တာဝန္မယူႏိုင္သူေတြကို ကူညီဖို႕တာဝန္ရွိတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ အစိုးရရဲ့ အခန္းကဏၰကို လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ ဘဝထဲ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္တဲ့အထိ မေရာက္ေအာင္ ကန္႕သတ္ရမယ္၊ အစိုးရရဲ့ စြက္ဖက္မႈနည္းေလေလ၊ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ အတြက္ အခြင့္အလမ္းေတြ ပိုပြင့္ေလေလ၊ ၾကီးပြါးမႈ၊ တိုးတက္မႈပိုမ်ားေလေလ ျဖစ္တယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္၊ အစိုးရဟာ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းအေနနဲ႕၊ လူတစ္ဦးခ်င္းစီအေနနဲ႕ ထိေရာက္စြာ တာဝန္မယူႏိုင္တဲ့ အေရးကိစၥမ်ားကိုသာ စီမံခန္႕ခြဲရမယ္၊ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ ကံၾကမၼာဟာ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ လက္ထဲမွာပဲ ရွိတာမို႕ အစိုးရရဲ့ အာဏာနဲ႕ အရင္းအျမစ္ေတြကို လူတစ္ဦးခ်င္းစီထံ တိုက္႐ိုက္မသက္ေရာက္ေစပဲ သက္ဆိုင္ရာ ျပည္နယ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ အသိုင္းအဝိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားကတဆင့္ပဲ သက္ေရာက္ေစရမယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ ရီပတ္ဘလီကန္ပါတီက အစိုးရအာဏာရတဲ့အခါ အစိုးရအဖြဲ႕ကို တတ္ႏိုင္သမွ်ေသးငယ္ေအာင္ ဖြဲ႕စည္းျပီး အစိုးရရဲ့အာဏာကိုလည္း လိုအပ္သလို ကန္႕သတ္ပါတယ္၊

ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီကေတာ့ ႏိုင္ငံတြင္းမွာရွိတဲ့ ႏိုင္ငံသားတိုင္းအတြက္၊ တစ္ဦးခ်င္းတစ္ေယာက္ခ်င္းစီအတြက္ အစိုးရမွာ တာဝန္ရွိတယ္လို႕ ယူဆပါတယ္၊ အဲဒီလို တစ္ဦးခ်င္းစီကို တာဝန္ယူႏိုင္ဖို႕ လိုအပ္မယ္ဆိုရင္ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ အခြင့္အေရး (Individual Rights) ေတြကို စြန္႕လႊတ္ရမယ္၊ လြတ္လပ္တဲ့အဖြဲအစည္းေတြ၊ လြတ္လပ္တဲ့ ဦးေဆာင္ဦးရြက္ျပဳမႈေတြကို အစိုးရလက္ေအာက္ခံျဖစ္ေအာင္ လုပ္ရမယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္၊ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီက ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာကို ျပည္ေထာင္စုအစိုးရလက္ထဲမွာ မ်ားႏိုင္သမွ်မ်ားေအာင္ ကိုင္တြယ္ထားခ်င္ပါတယ္ ၊ ေဒသဆိုင္ရာျပႆနာေတြ၊ အသင္းအဖြဲ႕ဆိုင္ရာအေရးကိစၥေတြကို ဒီအတိုင္းလႊတ္မထားပဲ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရက ဝင္ေရာက္ေျဖရွင္းေပးရမယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ အစိုးရအဖြဲ႕ကို ၾကီးၾကီးမားမားဖြဲ႕စည္းျပီး (Big Government) စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ၊ (Rules and Regulations) အမိန္႕ေတြထုတ္ျပန္လို႕ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရရဲ့ အာဏာကို ေနရာအႏွံ႕ခ်ဲ႕ထြင္ပါတယ္ (More Government Intervention) ၊

 

#ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ေသးငယ္ေသာ အစိုးရ

က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္လိုအပ္တာကေတာ့ ေသးငယ္ေသာအစိုးရျဖစ္တယ္လို႕ က်ေနာ္ယံုၾကည္ပါတယ္၊ လူထုရဲ့ဘဝကို၊ လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ့ အေရးကို ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈ နည္းႏိုင္သမွ်နည္းတဲ့ အစိုးရမ်ိဳးမွသာ အေျပာင္းအလဲကာလမွာ ဒီမိုကေရစီနဲ႕ လူ႕အခြင့္အေရးေတြကို ေဖာ္ေဆာင္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္၊ ေသးငယ္ေသာ အစိုးရျဖစ္မွသာ တိုင္းျပည္ဘဏၰာထဲက အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ့ ကုန္က်စားရိတ္ကို ေလွ်ာ့ခ်ႏိုင္ျပီး ျပည္သူလူထုအတြက္ ပိုျပီးသုံးစြဲႏိုင္မွာပါ၊

လက္ရွိ သမၼတဦးသိန္းစိန္ေခါင္းေဆာင္တဲ့ အစိုးရကေတာ့ အင္မတန္ၾကီးမားတဲ့ အစိုးရျဖစ္ပါတယ္၊ သမၼတ (၁) ဦး၊ ဒုသမၼတ (၂) ဦး၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီး (၃၆) ဦး၊ ဒုဝန္ၾကီး (၆၁) ဦး၊ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ (၁) ဦး၊ ဒုေရွ႕ေနခ်ဳပ္ (၁) ဦး၊ စုစုေပါင္း (၁၀၄) ဦး ပါဝင္ပါတယ္၊ ဒုဝန္ၾကီး (၂) ဦးရွိတဲ့ ဝန္ၾကီး႒ာနေပါင္း (၂၇) ခုရွိျပီး ေမြးျမဴေရး၊ ေရလုပ္ငန္းႏွင့္ ေက်းလက္ေဒသဖြံ႕ျဖိဳးေရးဝန္ၾကီး႒ာနဆိုရင္ ဒုဝန္ၾကီး (၃) ဦးေတာင္မွ ခန္႕ထားပါတယ္၊ သမၼတရဲ့ လစာက တစ္လကို က်ပ္ သိန္းငါးဆယ္ျဖစ္ျပီး ဒုသမၼတလစာက တစ္လကို က်ပ္ သိန္းေလးဆယ္ျဖစ္ပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီးနဲ႕ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္လစာက တစ္လကို က်ပ္သိန္း ၃၀ ျဖစ္ျပီး ဒုတိယဝန္ၾကီးနဲ႕ ဒုေရွ႕ေနခ်ဳပ္လစာက တစ္လကို က်ပ္ သိန္းႏွစ္ဆယ္ျဖစ္ပါတယ္၊ အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္ (၁၀၄) ဦးအတြက္ လစာတင္ တစ္ႏွစ္ကို က်ပ္သန္းေပါင္းသုံးေထာင္နီးပါး (က်ပ္ သန္းေထာင္ေပါင္း ၂၉၇၆) တိုင္းျပည္ဘဏၰာထဲက သုံးစြဲေနရပါတယ္၊

ဒါတင္မကေသးပါ၊ အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္မ်ားအတြက္ ေနအိမ္၊ ကား၊ ကားေမာင္းသူ၊ သန္႕ရွင္းေရး၊ ထမင္းခ်က္၊ ဝတ္စံု၊ ဧည့္ခံစားရိတ္၊ လံုျခံုေရးအေစာင့္အေရွာက္ စတဲ့ အေဆာင္အေယာင္ေတြ၊ ကိုယ္ေရးအရာရွိ၊ ရုံးအဖြဲ႕၊ အၾကံေပးပုဂိၢဳလ္မ်ား စတဲ့ အေထာက္အကူျပဳဝန္ထမ္းေတြရဲ့ လစာနဲ႕ အသုံးစားရိတ္ေတြပါထည့္ေပါင္းရင္ အစိုးရအဖြဲ႕ရဲ့ တစ္ႏွစ္တာလစာက က်ပ္သန္းေပါင္း ငါးေထာင္ေက်ာ္မယ္ထင္ပါတယ္၊ ဒါ ဝန္ၾကီး႒ာနမ်ားရဲ့ လစာနဲ႕အသုံးစားရိတ္မပါဝင္ပါ၊

ဝန္ၾကီး႒ာနေပါင္း (၃၆) ခုမွာ သမၼတရုံးဝန္ၾကီး႒ာန (၆) ခုနဲ႕ ေရးရာဝန္ၾကီး႒ာန (၃၀) ရွိပါတယ္၊ ဝန္ၾကီး႒ာနေတြ ဒီေလာက္မ်ားတာမို႕ အစိုးရထုတ္ျပန္ထားတဲ့ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကလည္း အလြန္မ်ားျပားျပီး အစိုးရရဲ့ ျပည္သူလူထုဘဝထဲ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈကလည္း အင္မတန္မ်ားျပားလွပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ ကိုယ့္အိမ္ကေန ရပ္ကြက္ျခားတဲ့ ကိုယ့္မိဘအိမ္မွာ တစ္ညတစ္ေလသြားအိပ္ရင္ေတာင္ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးရုံးမွာ ဧည့္စာရင္းတိုင္ေနရတာပါ၊ ေဒသဆိုင္ရာ သတင္းစာေစာင္ကေလးထုတ္ခ်င္ရင္ေတာင္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး႒ာနမွာ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းေနရတာပါ၊ ရထားလက္မွတ္ဝယ္ရင္ ႏိုင္ငံသားကဒ္ျပေနရတာပါ၊ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆနၵျပဖို႕ ခြင့္ျပဳခ်က္ေတာင္းခံေနရတာပါ၊

ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီး႒ာနေပါင္း (၃၀) ေတာင္ ဖြဲ႕စည္းထားတာ အံ့ဩစရာပါ၊ 

ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံ၊ ေစ်းကြက္စီးပြါးေရးစနစ္ က်င့္သုံးတဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုမွာ  ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး႒ာန၊ သမဝါယမဝန္ၾကီး႒ာန ေတြရွိကိုမရွိသင့္ပါ၊ အလားတူပဲ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို စစ္စစ္မွန္မွန္က်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ ေဒသနၱရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးနဲ႕ လံုျခဳံေရး၊ ေဒသဆိုင္ရာ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးကိစၥေတြဟာ ျပည္နယ္နဲ႕ တိုင္းေဒသၾကီးအစိုးရမ်ားကိုင္တြယ္က်င့္သုံးရမည့္ အာဏာေတြျဖစ္လို႕ ျပည္ထဲေရးဝန္ၾကီး႒ာန၊ နယ္စပ္ေရးရာဝန္ၾကီး႒ာနေတြ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရအဖြဲ႕မွာ မပါဝင္သင့္ပါ၊ ေမြးျမဴေရးနဲ႕ ေရလုပ္ငန္းဆိုတာ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရး၊ ဆည္ေျမာင္း႒ာနေတြနဲ႕ ေပါင္းျပီး ဝန္ၾကီး႒ာန တစ္ခုတည္းျဖစ္သင့္ပါတယ္၊ အားကစားဆိုတာ က်န္းမာေရးဝန္ၾကီး႒ာနရဲ့ လက္ေအာက္မွာပဲ ရွိသင့္ပါတယ္၊ ပို႕ေဆာင္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနဆိုတာရွိျပီးမွေတာ့ ရထားပို႕ေဆာင္ေရးကို သီးျခားဝန္ၾကီး႒ာနအျဖစ္ မဖြဲ႕စည္းပဲ ပို႕ေဆာင္ေရးဝန္ၾကီး႒ာန လက္ေအာက္မွာပဲ ထားသင့္ပါတယ္၊ 

"ဆက္သြယ္ေရး၊ သတင္းအခ်က္အလက္ႏွင့္ နည္းပညာဝန္ၾကီး႒ာန" နဲ႕ "သိပၸံႏွင့္ နည္းပညာဝန္ၾကီး႒ာန" ဆိုျပီး ဝန္ၾကီး႒ာန ႏွစ္ခု သီးျခားတည္ရွိဖို႕မလိုအပ္ပါ၊ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအားဝန္ၾကီး႒ာနနဲ႕ စြမ္းအင္ဝန္ၾကီး႒ာနဆိုျပီး ဝန္ၾကီး႒ာန ႏွစ္ခု သီးျခားဖြဲ႕စည္းဖို႕ မလိုအပ္ပါ၊

အဲဒီလို ဝန္ၾကီး႒ာနေတြ ေဖာင္းပြေနတဲ့ၾကားက အဲဒီဝန္ၾကီး႒ာနမ်ားကို တဆင့္ခံ ကြပ္ကဲဖို႕ဆိုျပီး သမၼတရုံးဝန္ၾကီး႒ာန (၆) ခု ထပ္မံဖြဲ႕စည္းထား ျပန္ပါေသးတယ္၊ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေအာက္မွာ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးမ်ားအတြက္ အထူးစစ္ဆင္ေရးအဖြဲ႕မႉးရာထူးမ်ား တီထြင္ဖန္တီးျပီး တပ္မေတြကို ခြဲေဝအုပ္ခ်ဳပ္ေစတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးပါ၊ အဲဒီလို သမၼတအေပၚ သစၥာရွိသူမ်ားကို ဆုခ်ဖို႕ ႒ာနအသစ္ေတြ တီထြင္ဖန္တီးရင္း သမၼတဦးသိန္းစိန္ရဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕ဟာ အင္မတန္ ေဖာင္းပြေနပါတယ္၊ အစိုးရအဖြဲ႕ၾကီး ၾကီးမားလြန္းေတာ့ အစိုးရအဖြဲ႕အသုံးစားရိတ္ပိုမိုမ်ားျပားျပီး ျပည္သူလူထုရဲ့ ေန႕စဥ္ဘဝအတြင္း ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္မႈက ပိုျပီးၾကီးမားပါတယ္၊ ဒါကိုပဲ အစိုးရက ဒီမိုကေရစီလို႕ ေခၚရင္ အၾကီးအက်ယ္မွားေနပါျပီ၊

#လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈ၊ အဂတိလိုက္စားမႈႏွင့္ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈမ်ား

အစိုးရအဖြဲ႕က ၾကီးမားလြန္းျပီး ႒ာနတိုင္းက စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ၊ နည္းဥပေဒေတြထုတ္ျပန္ျပီး လူထုဘဝကို စီမံခန္႕ခြဲေနၾကေတာ့ ျပည္သူလူထုရဲ့ အေျခအခံအခြင့္အေရးေတြ ခ်ိဳးေဖာက္ခံရပါတယ္၊ အေျခခံလြတ္လပ္ခြင့္ေတြ တားဆီးပိတ္ပင္ခံရပါတယ္၊ ႏိုင္ငံသားေတြမွာ ေမြးဖြားတာကေန ေသဆုံးတဲ့အထိ ဘာပဲလုပ္လုပ္ အစိုးရအာဏာပိုင္မ်ားရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္၊ ေထာက္ခံခ်က္ေတြရမွ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကေတာ့ သူတို႕ဘဝရဲ့ တိုးတက္မႈ အခြင့္အလမ္းေတြကို ပိတ္ဆို႕ထားသလိုျဖစ္ပါတယ္၊ အင္မတန္ စည္းကမ္းၾကီးတဲ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးရဲ့ ေက်ာင္းက ေက်ာင္းသားေလးေတြလို ျဖစ္ေနရပါတယ္၊ ခြင့္ျပဳခ်က္မရပဲ၊ ေထာက္ခံခ်က္မယူပဲ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာကို လုပ္မယ္ဆိုရင္လည္း အျပစ္ေပးခံရဦးမွာပါ၊

စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြကို ကိုင္တြယ္ျပီး လူထုဘဝကို စြက္ဖက္ႏိုင္ခြင့္ရွိတဲ့ အစိုးရအရာထမ္း၊ အမႈထမ္းမ်ားမွာလည္း အာဏာကို အလြဲသုံးခြင့္ရေနပါတယ္၊ ဗ်ဴရိုကေရစီ ယနၲရားၾကီးက ၾကီးမားလြန္းေတာ့ အမႈကိစၥတစ္ခုကို စားပြဲတစ္လုံးကေန ေနာက္တစ္လုံးကို၊ ႒ာနတစ္ခုကေန ေနာက္တစ္ခုကို အဆင့္ဆင့္လႊဲေျပာင္းရင္း အခ်ိန္ေတြၾကန္႕ၾကာပါတယ္၊ အဲဒီေတာ့ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ သြက္သြက္လက္လက္ျဖစ္ေစဖို႕ နည္းလမ္းရွာရင္း လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြ ျဖစ္လာပါတယ္၊ တစ္ခါ ႒ာနဆိုင္ရာဝန္ထမ္းေတြထဲမွာလည္း ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့ ႒ာနကို ေျပာင္းခြင့္ရဖို႕၊ ဝင္ေငြေကာင္းတဲ့ေနရာက မေျပာင္းေရႊ႕ရဖို႕၊ ပိုျပီးျမင့္တဲ့ ရာထူးကို ရဖို႕၊ အဆင့္ျမင့္အရာရွိေတြကို အဆင့္ဆင့္လာဘ္ထိုးရင္း အက်င့္ပ်က္ခ်စားမႈေတြ ျဖစ္ေပၚပါတယ္၊ ဒါဟာျဖင့္ ၾကီးမားေသာ အစိုးရဖြဲ႕စည္းမႈရဲ့ ဆိုးက်ိဳးေတြပါ၊

ႏိႈင္းယွဥ္ျပီးေျပာရရင္ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာ အိမ္နီးခ်င္း ထိုင္းႏိုင္ငံအစိုးရအဖြဲ႕မွာ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၊ ဝန္ၾကီးမ်ား၊ ဒုဝန္ၾကီးမ်ား၊ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္၊ ဒုေရွ႕ေနခ်ဳပ္အပါအဝင္ အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္ (၄၁) ဦးပဲရွိပါတယ္၊ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံမွာ သမၼတ၊ ဒုသမၼတ၊ ဝန္ၾကီးမ်ား၊ ဒုဝန္ၾကီးမ်ား၊ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္၊ ဒုေရွ႕ေနခ်ဳပ္ပါဝင္တဲ့ အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္ (၄၂) ဦးပဲ ရွိပါတယ္၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာေတာ့ သမၼတ၊ ဒုသမၼတ၊ ဝန္ၾကီးမ်ား၊ ဒုဝန္ၾကီးမ်ား၊ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္၊ ဒုေရွ႕ေနခ်ဳပ္အပါအဝင္ အစိုးရအဖြဲ႕ဝင္ (၃၅) ဦးပဲရွိပါတယ္၊

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုက ႂကြယ္ခ်မ္းသာတဲ့ တိုင္းျပည္မို႕ ၾကီးမားတဲ့အစိုးရအဖြဲ႕ျဖစ္ရင္လည္း အစိုးရအဖြဲ႕အတြက္ကုန္က်စားရိတ္ကို ဘယ္ေလာက္ပဲမ်ားမ်ား အကုန္အက်ခံႏိုင္ပါတယ္၊ အခြန္ထမ္းျပည္သူေတြကို သိပ္ျပီးမထိခိုက္လွပါ၊ ဒါေပမည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံလို ဆင္းရဲႏြမ္းပါးတဲ့ ႏိုင္ငံမွာေတာ့ ၾကီးမားတဲ့အစိုးရဖြဲ႕ျပီး တိုင္းျပည္ဘဏၰာရဲ့ ၾကီးမားတဲ့အစိတ္အပိုင္းကို မျဖဳံးတီးသင့္ပါ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဆင္းရဲ၊ ခ်မ္းသာ ကြာဟမႈက အလြန္ၾကီးမားျပီး လူလတ္တန္းစားေပ်ာက္ဆုံးေနပါတယ္၊ အလြန္ခ်မ္းသာသူ အနည္းငယ္က (လူဦးေရစုစုေပါင္းရဲ့ တစ္ရာခိုင္ႏႈံးေလာက္က) တိုင္းျပည္ရဲ့ စီးပြါးေရးကို ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်ယ္လွယ္ေနျပီး အလြန္ဆင္းရဲသူမ်ား သန္းေပါင္းမ်ားစြာ (လူဦးေရစုစုေပါင္းရဲ့ ၉၉ ရာခိုင္ႏႈံး) က ေျမမဲ့၊ ယာမဲ့၊ ေနအိမ္မဲ့ဘဝနဲ႕ ဆင္းရဲတြင္း နက္ေနၾကရတာပါ၊ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္မွာ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ႕ခ်ေရးအတြက္ နည္းဗ်ဴဟာေတြ ေရးဆြဲေဆာင္ရြက္ေနသလို ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈေလွ်ာ႕ခ်ေရးအတြက္ ႏိုင္ငံတကာအေထာက္အပံ့ေတြလည္း ရရွိေနပါတယ္၊ ဒါေပမည့္လည္း အမွန္တကယ္ ဆင္းရဲသူ သန္းေပါင္းမ်ားစြာကေတာ့ ဒီကေန႕အထိ ဆင္းရဲတြင္းထဲက ရုံးမထြက္ႏိုင္ၾကေသးပါ၊ ေျမမဲ့၊ ယာမဲ့၊ ေနအိမ္မဲ့ဘဝက မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ၾကေသးပါ၊ အစိုးရအဖြဲ႕ကို က်စ္က်စ္လစ္လစ္နဲ႕ ေသးငယ္ေအာင္ ေလွ်ာ႕ခ်ဖြဲ႕စည္းျပီး အစိုးရအဖြဲ႕ လစာနဲ႕ အေဆာင္အေယာင္၊ အေထာက္အကူျပဳဝန္ထမ္းမ်ားအတြက္ အသုံးစားရိတ္ေတြကို အတိုင္းအတာတစ္ခုအထိ ေလွ်ာ႕ခ်ႏိုင္ရင္ျဖင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသူမ်ားကို ကူညီဖို႕ ေငြေၾကးေတြ ပိုမိုထြက္ေပၚလာမွာပါ၊ အစိုးရရဲ့ လူထုဘဝထဲ စြက္ဖက္မႈေတြကို ေလွ်ာ႕ခ်ႏိုင္မွ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ၊ အက်င့္ပ်က္ခ်စားမႈ၊ အာဏာအလြဲသုံးမႈေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္တားဆီးႏိုင္မွာပါ၊

ေအာင္ဒင္
မတ္လ (၂)၊ ၂၀၁၄

(တူေမာ႐ိုးသတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၆၊ ဧျပီ ၁၊ ၂၀၁၄)