ေက်ာင္းသားကဗ်ာ
ေအာင္ဒင္
(ဗမာႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသား သမဂၢမ်ား အဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ အိုးေဝစာေစာင္၊ ၁၉၈၈ ေအာက္တိုဘာ)
စာသင္ခန္းထဲမွာ
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စပ္ဖူးတယ္ ….
စာသင္ခန္းထဲမွာ
ဗားေတာ့ဘရက္ ဖတ္ဖူးတယ္ …
စာသင္ခန္းထဲမွာ
ေဆးလိပ္ခိုးေသာက္ဖူးတယ္ …
စာသင္ခန္းထဲမွာ
ဆရာဆူတာခံရဖူးတယ္ …
စာသင္ခန္းထဲ
စာေမးပြဲေျဖရမွာကို ေၾကာက္
စာအေမးခံရမွာကို ေၾကာက္
ပ်င္းစရာေကာင္းတ့ဲ ျပ႒ာန္းစာအုပ္ႀကီးေတြကို ေၾကာက္ရင္း
ေက်ာင္းအတန္တန္ေျပးဖူးတ့ဲ လူတစ္ေယာက္
ခုေတာ့ …
စာသင္ခန္းထဲ ျပန္ေရာက္ခ်င္တယ္
စာေမးပြဲေတြ ျပန္ေျဖခ်င္တယ္
စာသင္ခန္း ငါလြမ္းတယ္ကြယ္ ….
ေတာထဲေတာင္ထဲမွာ
စာေမးပြဲမရွိ
စာသင္ခန္းမရွိ
ျပ႒ာန္းစာအုပ္မရွိ
လက္နက္ကိုင္နည္းလမ္းနဲ႔
ၾကမ္းတမ္းတ့ဲငွက္ဖ်ားေရာဂါပိုးေတြ ရွိတယ္
လူမ်ိဳးစုေတာ္လွန္ေရးသမားေတြ ရွိတယ္
သူတို႔ေတြနဲ႔ အတူလက္တြဲလို႔
စစ္အာဏာရွင္ေတြကို ရင္ဆိုင္မယ္
ဗမာျပည္ကို ကယ္တင္မယ္
အမိေျမကို ျပန္ရယူမယ္ …
ဒီမိုကေရစီရဲ႔
ေရႊေရာင္ဝင္းပတ့ဲလမ္းမ
ငါတို႔ေသြးစက္မ်ားက လမ္းျပေရွ႔ေဆာင္
ပန္းပြင့္မ်ားအားလံုးအတြက္ ေအာင္ပြဲ
ငါတို႔ေသြးနဲ႔ လဲရမယ္ ….
မေဝးလွတ့ဲ
အနာဂတ္ရဲ႔ စာသင္ခန္းထဲ
ငါမရွိလည္း ငါရွိေနသလို
မင္းမရွိလည္း မင္းရွိေနသလို
သူမရွိလည္း သူရွိေနသလို
သူငယ္ခ်င္းတို႔ရယ္ ….
စြယ္ေတာ္ရြက္ေတြ ေဝတိုင္း
ငါတို႔ကို သတိရပါ …
က့ံေကာ္ပြင့္ေတြ ပြင့္တိုင္း
ငါတို႔ကို သတိရပါ …
“သမဂၢအေဆာက္အဦသစ္ဖြင့္ပြဲ”
ငါတို႔ဝိဥာဥ္ေတြလည္း
ပါဝင္ဆင္ႏြဲပါရေစလား …. ။ ။
