သားအဖ ႏွစ္ေယာက္ ရဲ့ေလွ
ေအာင္ဒင္
(ေပဖူးလႊာမဂၢဇင္း၊ ၁၉၈၄)
ေတာင္က်ေခ်ာင္းေရေတြက
က်ေနာ္တို႔ေလွကို တိုးဝင္ ႐ိုက္္ပုတ္
ႏွစ္ျမဳတ္ေတာ့မယ္… အေဖ ..
ဟိုးေတာင္ထိပ္မွာေတာ့
မိုးရိပ္တို႔ ညိဳ႔ေမွာင္ေန ရဲ့
ရြာခ့ဲလို႔ရြာခ့ဲၿပီပဲ….
ေရစီးသန္သန္ လိႈင္းထန္ထန္မွာ
ေလွနံရံကို က်စ္က်စ္ဆုပ္
က်ေနာ္တုန္လႈပ္ေနပါၿပီ ….
အလို…
မ်က္ႏွာမပ်က္ပါလား …
တခ်က္မညိဳးပါလား
မိုးနဲ႔ေရစီးၾကားကေလွ
ေလွထဲက သားအဖ
က်ေနာ္က … ေၾကာက္လန္႔၊ တုန္လႈပ္၊ ေတြေဝ .. လို႔
အေဖက
အ႐ိုးအၿပိဳင္းၿပိဳင္းလက္မ်ားမွ
လက္က်န္ႂကြက္္သားနဲ႔
ေလွာ္တက္အားကိုး ေရကိုတိုး
သတၱိမာန ႏိုးၾကားေနရဲ႔ ….
က်ေနာ္ေတြးမိတယ္အေဖ
က်ေနာ့္မေမြးခင္ အႏွစ္ေလးဆယ္မွာ
အေဖ့ေလွ ဘယ္ႏွစ္ခါေမွာက္ခ့ဲၿပီးၿပီလဲ
ေရစီးထဲက ဘဝမာနနဲ႔
လူတေယာက္ရဲ႔ ထာဝရသတၱိ
စိတ္ဓာတ္ကို သံမဏိနဲ႔တည္ေဆာက္
ေရေအာက္နစ္ျမဳတ္ခ့ဲ နာရီမ်ားအတြက္
အေဖ့မွာ အိပ္မက္မရွိဘူးထင္ရဲ႔ ….
ဟုတ္က့ဲ … အေဖ
ေရစီးေတြၾကားထဲမွာ
မုန္တိုင္းထဲမွာ
အခက္အခဲေတြၾကားထဲမွာ
က်ေနာ္လည္း
ေလွာ္တက္ၿမဲၿမဲ ေလွာ္ရဲရမွာပ
စိတ္ခ် အေဖ …
က်ေနာ္တို႔ေလွ မနစ္ေစရဘူး … ။
1 comments:
I LOVE THIS ONE! I LOVE MY DAD TOO!
PUBLISHED IN 1984. soo cool!
U R GREAT!
the name DATTA was that i heard from TYMW!
keep it up Man!!!
Post a Comment