ႏႈက္ဆက္ခဲ့ျခင္း (ႏွစ္)
ေအာင္ဒင္
တစ္ဆယ့္ကိုး၊ ဧျပီ၊ ႏွစ္ေထာင့္ကိုး
မိတ္ေဆြတို႕ေရ
သစ္ရြက္၊ ေျမ ၾကီး၊ ပန္းပြင့္
လူးလြင့္ေနတဲ့တိမ္၊ ျငိမ္သက္တိပ္ဆိပ္ အိပ္မက္
ေအးစက္စက္ အသက္႐ႉသံေတြနဲ႕
က်ေနာ္ရွိခဲ့တယ္ ၊၊
လမ္းေတြေပၚမွာ
လူေတြနဲ႕အတူ စီးေမ်ာဖူး ခဲ့
ေမာပန္းေၾကမြညေတြ
ရီေဝယစ္မူး၊ ကုန္လြန္ဖူး ခဲ့
ေႏြဦးကိုၾကိဳ ဖို႕ အျမဲသတိရ ျပီး
ေႏြဦးနဲ႕ အျမဲတမ္းလြဲခဲ့သူပါ။
စကၠဴူေတြ ဆုက္ျဖဲ
သစ္ပင္ေတြ တစ္ပင္ျပီး တစ္ပင္ လွဲခဲ့
မီးခိုးေတြတသြင္သြင္မႈက္ထုက္
ေကာင္းကင္ကို အ႐ုပ္ဆိုးေစခဲ့
ကမၻာၾကီး ပူေႏြးလာမႈ မွာ
က်ေနာ့အျပစ္ ေတြလဲ ပါခဲ့တာေပါ့။
ႏိုင္ငံေရး နဲ႕ အႏူပညာ
စုေဝးလႈပ္္ရွားျခင္း နဲ႕ အထီးက်န္ ေနလိုစိတ္
ခ်စ္ရျခင္းနဲ႕ အညင္းပယ္ခံရ ျခင္း
မ်ဥ္းျပိဳင္ေတြ ဘယ္ေတာ့မွမဆုံၾက
က်ေနာ္ ေကာင္းေကာင္း သိခဲ့ရ။
အမွန္တရား ဆိုတာ
ဟိုး…. ေဝးေဝးက၊ မံႈပ်ပ် ကမ္းေျခ
ဘဝဆိုတာ…
တခ်ိဳ႕အတြက္ေတာ့ ေလွာ္ရင္း နစ္တဲ့ေလွ
ဒီေလွ ဒီေရ ေတြထဲ၊ ေၾကကြဲျပိဳက်
အၾကီးမားဆုံး ေနာင္တေတြနဲ႕
က်ေနာ္ ရွိခဲ့တယ္။
အလြမ္းေတြ….
ဒီေျမကို လႊမ္းျခံဳရစ္ပတ္
အုတ္တံတိုင္း အထပ္ထပ္ေနာက္က
ျမင့္ျမတ္စင္ၾကယ္ တဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား
တာဝန္မေက်ခဲ့သူ တစ္ေယာက္ကို
ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ၾက ပါေစသား ။။။
0 comments:
Post a Comment