Burma's Parliament Watch Part (47)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္

ေအာင္ဒင္

အပိုင္း (၄၇) မညီမမွ်လႊတ္ေတာ္

(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၄၊ အမွတ္ ၁၇၇၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္၊ ၂၀၁၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၈)

သိပ္မၾကာေသးခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္၊ တစ္ဦးက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ဦးက အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ပါ၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ သုံးႏႈံးေခၚေဝၚသလိုဆိုရင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဆိုတာ ေအာက္လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဆိုတာ အထက္လႊတ္ေတာ္လို႕ ေျပာရမွာပါ၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မိတ္ေဆြကို "စ" ပါတယ္၊ "ခင္ဗ်ားကိုယ္ ခင္ဗ်ား အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ဆိုျပီး ဘဝင္ျမင့္မေနနဲ႕၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲရင္ က်ဳပ္တို႕ ေအာက္လႊတ္ေတာ္က အျမဲႏိုင္ျပီး ခင္ဗ်ားတို႕ အထက္လႊတ္ေတာ္က အျမဲရွုံးတာပဲ" တဲ့၊ ဒီစကားကို နားေထာင္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုျပီး ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဆိုတဲ့ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ရဲ့ အဆင့္အတန္းမညီမွ်မႈကို သတိျပဳမိပါတယ္၊ မွန္ပါတယ္၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ဟာ ဥပေဒျပဳေရးမွာေရာ၊ သမၼတေရြးခ်ယ္ရာမွာေရာ၊ တန္းတူညီမွ်မႈမရွိပါ၊

# ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အဆင့္အျမင့္ဆုံး ဥပေဒျပဳအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ေပါင္းျပီး ဖြဲ႕စည္းပါတယ္၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွာ ျမိဳ႕နယ္အလိုက္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံကိုယ္စားလွယ္ ၃၃၀ ဦးနဲ႕ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ ၁၁၀ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၄၄၀ ဦးပါဝင္ပါတယ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသၾကီးတစ္ခုကို ကိုယ္စားလွယ္ ၁၂ ဦးႏႈံးနဲ႕ ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသၾကီး ၁၄ ခုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၈ ဦးနဲ႕ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ ၅၆ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၂၂၄ ဦးပါဝင္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံကိုယ္စားလွယ္ ၄၉၈ ဦးနဲ႕ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၆၆၄ ဦးပါဝင္ပါတယ္၊

# ဥပေဒျပဳေရး မညီမွ်မႈ

၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအရ ဥပေဒတစ္ရပ္ကို ျပ႒န္းရာမွာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္တြင္ျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္တြင္ျဖစ္ေစ တင္သြင္းသည့္ဥပေဒၾကမ္းကို လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးက အတည္ျပဳမွသာ ယင္းဥပေဒၾကမ္းကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳသည္ဟု မွတ္ယူပါတယ္၊ တကယ္လို႕ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္နဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ၾကား သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ ရွိရင္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္းပူးတြဲအစည္းအေဝးျဖစ္တဲ့ "ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္" အစည္းအေဝးေခၚယူျပီး ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ရမယ္လို႕ ျပ႒န္းထားပါတယ္၊ (ပုဒ္မ ၉၅-က၊ ၉၅-ခ)

ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္အေပၚ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးမဲခြဲၾကတဲ့အခါ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ ၄၄၀ ဦးနဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၂၄ ဦးထက္ ႏွစ္ဆနီးပါး မ်ားျပားေနပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ကိုယ္စားလွယ္အားလုံး လူတစ္ကိုယ္ မဲတစ္မဲပဲ ေပးခြင့္ရွိတာမို႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ မဲအေရအတြက္က အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ မဲအေရအတြက္ထက္ ႏွစ္ဆနီးပါးမ်ားျပားေနတာပါ၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲတိုင္း ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေထာက္ခံတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းက မဲအမ်ားအသာနဲ႕ အျမဲတမ္းအႏိုင္ရျပီး အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေထာက္ခံျပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား မႏွစ္သက္တဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကေတာ့ အျမဲတမ္း မဲရွုံးျပီး အေရးနိမ့္ရမွာပါ၊

ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္မွာ ဥပေဒျပဳေရးနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး တန္းတူညီမွ်အခြင့္အေရး ရွိသင့္ပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္လို႕ သတ္မွတ္ဖြဲ႕စည္းထားျပီး လႊတ္ေတာ္တစ္ခုက ေနာက္လႊတ္ေတာ္တစ္ခုထက္ ကိုယ္စားလွယ္အေရအတြက္ပိုမ်ားလို႕ ဥပေဒၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုမ်ား၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို မဲခြဲရာမွာ အျမဲတမ္း အသာစီးရေနတာ၊ လႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္က အျခားလႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္ထက္ ကိုယ္စားလွယ္အေရအတြက္ပိုနည္းလို႕ ဥပေဒၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုမ်ားကို မဲခြဲရာမွာ အျမဲတမ္းရွုံးနိမ့္ေနရာတာ၊ မျဖစ္သင့္ပါ၊ ဒီမညီမွ်မႈကို အျမန္ဆုံးျပင္ဆင္သင့္ပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးဟာ ဥပေဒျပဳေရးမွာ တန္းတူညီမွ်ရွိရမွာပါ၊

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာလည္း ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ကို ေအာက္လႊတ္ေတာ္၊ အထက္လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ေပါင္းနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ မဲဆနၵနယ္ ၄၃၅ ခုက ကိုယ္စားလွယ္ ၄၃၅ ဦးပါဝင္ျပီး အထက္လႊတ္ေတာ္မွာ ျပည္နယ္တစ္ခုကို ႏွစ္ဦးႏႈံးနဲ႕ ျပည္နယ္ ၅၀ က ကိုယ္စားလွယ္ ၁၀၀ ဦးပါဝင္ပါတယ္၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္မွာလည္း ဥပေဒတစ္ရပ္ကို ျပ႒န္းအတည္ျပဳႏိုင္ဖို႕ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးက ေထာက္ခံဖို႕လိုပါတယ္၊ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္နဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ၾကား သေဘာထားမတူၾကတဲ့အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလို လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္း အစည္းအေဝးနဲ႕ မဆုံးျဖတ္ပဲ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္က အညီအမွ်ေရြးခ်ယ္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႕ ကြန္ဖရင့္ေကာ္မီတီ (Conference Committee) ကို ဖြဲ႕စည္းပါတယ္၊ ကြန္ဖရင့္ေကာ္မီတီက လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ကို ကိုယ္စားျပဳျပီး ကြာဟခ်က္ေတြကို ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးရပါတယ္၊ အဲဒီလို ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္က်င္းပျပီး လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးက လက္ခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဥပေဒၾကမ္းကို ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္၊ ကြန္ဖရင့္ေကာ္မီတီက ညွိႏိႈင္း ျပင္ဆင္ျပီး တင္သြင္းတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကိုမွ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္က သီးျခားအစည္းအေဝးမ်ားေခၚယူျပီး ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳၾကပါတယ္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ပိုမ်ားလို႕ဆိုျပီး ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရနည္းတဲ့ အထက္လႊတ္ေတာ္ထက္ ဥပေဒျပဳရာမွာ အခြင့္အေရးပိုမရပါ၊ အာဏာပိုမရွိပါ၊ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံး ဥပေဒျပဳရာမွာ တန္းတူညီမွ်ရွိၾကပါတယ္၊

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာလည္း လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ခု တန္းတူညီမွ်မႈရွိေအာင္ ဥပေဒၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုမ်ားကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲဆုံးျဖတ္ျခင္းမျပဳပဲ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာလို ကြန္ဖရင့္ေကာ္မီတီဖြဲ႕စည္းျပီး လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးက လက္ခံႏိုင္တဲ့အထိ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးသင့္ပါတယ္၊ ေနာက္တစ္နည္းကေတာ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာပဲ မဲခြဲမယ္ဆိုရင္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို တစ္ဦးလ်င္ ႏွစ္မဲႏႈံး သတ္မွတ္ေပးဖို႕ပါ၊ ဒါမွလည္း အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ရဲ့ မဲေတြဟာ ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရ ႏွစ္ဆေလာက္ရွိတဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ရဲ့ မဲမ်ားနဲ႕ အေရအတြက္တူျပီ တန္းတူညီမွ်မႈရွိပါလိမ့္မယ္၊

# ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ မမွ်တျခင္း

၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု၊ ပုဒ္မ (၆၀) အရ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ေရးအဖြဲ႕ (Presidential Electoral College) လည္းျဖစ္ပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို (က) အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွ ေရြးေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ (ခ) ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွ ေရြးေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ နဲ႕ (ဂ) လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးမွ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ခန္႕အပ္ေသာ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဆိုျပီး အစုအဖြဲ႕ သုံးဖြဲ႕ ခြဲျခားဖြဲ႕စည္းျပီး တစ္ဖြဲ႕စီက ဒုသမၼတ (သို႕မဟုတ္) သမၼတေလာင္းတစ္ေယာက္စီကို အမည္စာရင္းတင္သြင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္၊ အစုအဖြဲ႕ သုံးဖြဲ႕ကတင္သြင္းလာတဲ့ ဒုသမၼတ (သို႕မဟုတ္) သမၼတေလာင္း (၃) ဦးကိုမွ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အားလုံးပါဝင္တဲ့  ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ေရးအဖြဲ႕က မဲခြဲေရြးခ်ယ္ရမွာပါ၊ မဲအမ်ားဆုံးရသူက ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတျဖစ္လာျပီး ဒုတိယမဲအမ်ားဆုံးရသူက ဒု သမၼတ (၁)၊ က်န္တစ္ဦးက ဒု သမၼတ (၂) ျဖစ္လာၾကမွာပါ၊

ဒီျပ႒န္းခ်က္အရ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕မွာ ကိုယ္စားလွယ္ (၁၆၈) ဦးပဲရွိျပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ေရြေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕မွာ ကိုယ္စားလွယ္ (၃၃၀) ဦးနဲ႕ တပ္မေတာ္သားအစုအဖြဲ႕မွာ ကိုယ္စားလွယ္ (၁၆၆) ဦးပါဝင္ပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲၾကတဲ့အခါ အစုအဖြဲ႕တိုင္းက ၎တို႕အစုအဖြဲ႕က တင္သြင္းတဲ့ သမၼတေလာင္းကိုသာ ဦးစားေပး မဲေပးၾကမွာမို႕  ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက တင္သြင္းတဲ့ သမၼတေလာင္းဟာ မဲအမ်ားစုရရွိလို႕ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရမည့္ အခြင့္အေရးအျပည့္အဝရွိေနျပီး အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက တင္သြင္းတဲ့ သမၼတေလာင္းကေတာ့ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခ်ယ္ခံရဖို႕ အခြင့္အေရးမရွိပါ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဟာ ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသၾကီးမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳတာမို႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္က တင္သြင္းမည့္ တိုင္းရင္းသား သမၼတေလာင္းဟာ ဒီေရြးခ်ယ္မႈမ်ိဳးနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါ၊

ဒီေနရာမွာလည္း လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ၾကား တန္းတူညီမွ်မႈမရွိတာကို ထင္ထင္ရွားရွား ထပ္မံေတြ႕ရျပန္ပါတယ္၊ ဒီမညီမွ်မႈကိုလည္း အျမန္ဆုံးျပင္ဆင္သင့္ပါတယ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကို ျပည္သူလူထုက တိုက္႐ိုက္ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ပဲ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကပဲ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္မယ္ဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ တန္းတူညီမွ်ႏိုင္ေစဖို႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို တစ္ဦးလ်င္ ႏွစ္မဲေပးခြင့္ျပဳသင့္ပါတယ္၊

# လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ တန္းတူညီမွ်ေရး

အထက္မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့အတိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ပါဝင္တဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ဟာ တန္းတူညီမွ်မႈမရွိပါ၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရာမွာေရာ၊ ဥပေဒၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုမ်ားအတည္ျပဳရာမွာပါ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရမ်ားျပားမႈနဲ႕အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကို အျမဲတမ္း အႏိုင္ရေနပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပ႒န္းခဲ့၊ အတည္ျပဳခဲ့တဲ့ ဥပေဒမ်ား၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား၊ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္မႈမ်ား အားလုံးဟာ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ အေၾကအလည္ေက်နပ္ျပီး သေဘာတူေထာက္ခံခဲ့တဲ့ ရလာဒ္မ်ားလို႕ အျပည့္အဝ မယူဆႏိုင္ပါ၊  ဒါဟာျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ ဥပေဒျပဳအာဏာကို ကိုင္တြယ္က်င့္သုံးေနတဲ့ ဥပေဒျပဳအဖြဲ႕အစည္းရဲ့ ၾကီးမားတဲ့ အားနည္းခ်က္ျဖစ္ပါတယ္၊ 

ဒီအားနည္းခ်က္ၾကီး ဆက္လက္တည္ရွိေနတာနဲ႕ အမွ် ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားအားလုံးအေပၚ ျပည္သူလူထုက အျပည့္အဝလက္ခံႏိုင္ဖို႕ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ျပည္နယ္မ်ားက တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္မ်ား အမ်ားစုပါဝင္ျပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွာ ျပည္မက ဗမာလူမ်ားစုအမ်ားစုပါဝင္တာမို႕  ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ထက္ အာဏာပိုၾကီးမားေအာင္၊ အခြင့္အေရးပိုမ်ားေအာင္ ဖန္တီးထားတာဟာ တိုင္းရင္းသားမ်ားေတာင္းဆိုေနတဲ့ တန္းတူညီမွ်ေရးကို မ်က္ကြယ္ျပဳသလို ျဖစ္ေနပါတယ္၊ ဒီအားနည္းခ်က္ၾကီးကို အျမန္ဆုံး ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊

ေလးစားစြာ၊

ေအာင္ဒင္
ဒီဇင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၃

Burma's Parliament Watch Part 46

(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၄၊ အမွတ္ ၁၇၆၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁၉ ရက္၊ ၂၀၁၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၈)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္

ေအာင္ဒင္

အပိုင္း (၄၆) ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ၂၀၁၃ ႏွစ္ခ်ဳပ္သုံးသပ္ခ်က္ (ခ)

# ဥပေဒျပဳျခင္း

၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဆ႒မအစည္းအေဝးမွာ ဥပေဒၾကမ္း ၃၉ ခုရွိတဲ့အထဲက ၂၉ ခုကိုသာ ေဆြးေႏြးခဲ့ျပီး ဥပေဒၾကမ္း ၁၅ ခုကို အတည္ျပဳခဲ့ပါတယ္၊ သတၱမအစည္းအေဝးမွာ ဥပေဒၾကမ္း ၃၈ ခု ေဆြးေႏြးဖို႕ စီစဥ္ထားျပီး ၂၈ ခုကိုပဲ ေဆြးေႏြးႏိုင္ျပီး ဥပေဒၾကမ္း ၁၆ခုကို အတည္ျပဳႏိုင္ပါတယ္၊ အ႒မအစည္းအေဝးမွာ ဥပေဒၾကမ္း ၃၉ ခုေဆြးေႏြးဖို႕ရွိျပီး ၂၀ ခုကိုသာ ေဆြးေႏြးႏိုင္ျပီး ဥပေဒၾကမ္း ၁၃ ခုကိုသာ အတည္ျပဳႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဆ႒မအစည္းအေဝးမွာ ဥပေဒၾကမ္း ၂၁ ခု၊ သတၱမအစည္းအေဝးမွာ ဥပေဒၾကမ္း ၂၄၊ အ႒မအစည္းအေဝးမွာ ဥပေဒၾကမ္း ၁၃ ခု ေဆြးေႏြးႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ခုကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္စလုံးက သေဘာတူေထာက္ခံမွ အတည္ျပဳႏိုင္တာမို႕ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွ အတည္ျပဳႏိုင္ခဲ့တဲ့ ဥပေဒမ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္း ေလ့လာေတြ႕ရွိပါတယ္၊

၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလ ၁၀ ရက္ေန႕ကေန မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႕အတြင္း ၂၃ ရက္ၾကာက်င္းပခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဆ႒မအစည္းအေဝးက အတည္ျပဳခဲ့တဲ့ ဥပေဒ ၁၆ ခုရွိပါတယ္၊ ဇူလိုင္လ ၁ ရက္ေန႕ကေန ဩဂုတ္လ ၂၉ ရက္အတြင္း ၁၈ ရက္ၾကာက်င္းပခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ သတၱမအစည္းအေဝးက ဥပေဒေပါင္း ၁၈ ခု အတည္ျပဳႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္ေန႕ကေန ႏိုဝင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႕အတြင္း ၁၃ ရက္ၾကာက်င္းပခဲ့တဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ အ႒မအစည္းအေဝးကေန ဥပေဒေပါင္း ၉ ခုကို အတည္ျပဳခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဥပေဒ ၄၃ ခု ျပ႒န္းႏိုင္ခဲ့ပါတယ္၊ ဥပေဒၾကမ္းအမ်ားစုက အစိုးရ ဝန္ၾကီး႒ာနမ်ားက တင္သြင္းတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းမ်ားျဖစ္ျပီး လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား တစ္ဦးတည္းကေသာ္လည္းေကာင္း၊ အမ်ားစုေပါင္း၍ေသာ္လည္းေကာင္း တင္သြင္းတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းက အင္မတန္နည္းပါးလွပါတယ္၊

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္မွာ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားက ေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ ဥပေဒၾကမ္း ၄၇၆၂ ခု၊ အထက္လႊတ္ေတာ္မွာ ဥပေဒၾကမ္း ၄၆၈၆ ခု တင္သြင္းခဲ့ျပီး အဲဒီ ဥပေဒၾကမ္းမ်ားကို ျဖည့္စြက္္ျပင္ဆင္တဲ့ ဥပေဒၾကမ္း ၃၀၅၉ ခုကိုလည္း ထပ္ဆင့္တင္သြင္းခဲ့ပါတယ္၊ ဒီကိန္းဂဏန္းေတြကို ၾကည့္႐ံုနဲ႕ သိႏိုင္တာက ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားအားလုံးဟာ တစ္ႏွစ္တာအတြင္း အနည္းဆုံး ဥပေဒၾကမ္းတစ္ခုကို ကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲ တင္သြင္းခဲ့ၾကတာပါ၊ ဥပေဒၾကမ္းအမ်ားစုဟာ သက္ဆိုင္ရာ ေရးရာေကာ္မီတီ အဆင့္မွာတင္ အေရးနိမ့္ခဲ့ျပီး ဥပေဒၾကမ္းအမ်ားအျပားဟာ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ သေဘာမတူမႈေၾကာင့္ ဥပေဒျဖစ္မလာခဲ့ပါ၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြက္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳျပီး သမၼတလက္မွတ္ေရးထိုး ထုတ္ျပန္ခဲ့တဲ့ ဥပေဒေပါင္း (၅၆) ခုရွိပါတယ္၊

# ထူးျခားမႈ၊ တိုးတက္မႈမ်ား

၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ထူးျခားတိုးတက္မႈေတြရွိပါတယ္၊ တစ္ခုကေတာ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ေရးရာေကာ္မီတီေတြ၊ ေကာ္မရွင္ေတြမွာ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါဝင္လာၾကတာပါ၊ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႕ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈံးယူထားျပီး သီးျခားစုဖြဲ႕မေနပဲ ေရြးခ်ယ္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႕ အတူတူ ေရးရာေကာ္မီတီမ်ားမွာ ပါဝင္ျပီး တိုင္းျပည္အေရး ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ ဆုံးျဖတ္ၾကတာ ေကာင္းတဲ့ လကၡဏာပါ၊ Civil-Military Relation လို႕ေခၚတဲ႕ အရပ္သားနဲ႕ စစ္သားမ်ားဆက္ဆံေရးနဲ႕ အျပန္အလွန္နားလည္ေရးကို အေထာက္အကူျပဳႏိုင္ပါတယ္၊ ဒါေပမည့္ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားဟာ ေရြးခ်ယ္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ားနည္းတူ လႊတ္ေတာ္သက္တမ္းတစ္ခုအတြင္း တပ္ကို ျပန္မသြားရပဲ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ သက္တမ္းျပည့္တာဝန္ယူခြင့္ရရင္ ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္၊

ေနာက္တိုးတက္မႈတစ္ခုက အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ဥကၠ႒ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ရဲ့ ဦးေဆာင္မႈနဲ႕ ျပင္ပကြၽမ္းက်င္သူမ်ား၊ စာေရးဆရာမ်ားကို ဖိတ္ၾကားျပီး ေဆြးေႏြးေဟာေျပာပြဲႏွင့္ အျပန္အလွန္ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ျပဳလုပ္တာပါ၊ ဒါဟာျဖင့္ အေထာက္အကူျပဳ ရုံးအဖြဲ႕ဝင္ေတြ၊ လက္ေထာက္အရာရွိေတြ၊ အၾကံေပးေတြမရွိၾကတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား စြမ္းေဆာင္ရည္ျမင့္မားေရးအတြက္ အေထာက္အကူျပဳတဲ့ အစီအစဥ္တစ္ခုပါ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အေနနဲ႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္လိုပဲ ကိုယ္ပိုင္ဝက္ဆိုက္ တစ္ခုနဲ႕ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမွတ္တမ္းေတြကို အမ်ားျပည္သူေလ့လာခြင့္ျပဳမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ပိုျပီးေကာင္းမွာပါ၊

ေနာက္ထူးျခားတိုးတက္မႈ တစ္ခုကေတာ့ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ေရးဆြဲဖို႕ သင့္/မသင့္ သုံးသပ္မည့္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ပူးေပါင္းေကာ္မီတီ တစ္ရပ္ကို ဖြဲ႕စည္းႏိုင္တာပါ၊ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ျပင္သင္႕၊ မျပင္သင့္သုံးသပ္ဖို႕ ဆိုတဲ့ အဆိုကို အာဏာရ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီက တင္သြင္းျပီး ၾကံ့ခိုင္ေရးလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက အျခားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႕ ပူးေပါင္းေထာက္ခံခဲ့ၾကလို႕ ဒီေကာ္မီတီကို ဖြဲ႕စည္းႏိုင္တာပါ၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းမွာ ျပန္စမည့္ လႊတ္ေတာ္ နဝမပံုမွန္အစည္းအေဝးမွာ အဖြဲ႕ဝင္ (၁၀၉) ဦးပါဝင္တဲ့ ေကာ္မီတီက ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို အစီရင္ခံစာတင္သြင္းတဲ့အခါ အမ်ားျပည္သူ စိတ္ခ်မ္းသာရမည့္ အျဖစ္မ်ိဳး ျဖစ္ပါေစလို႕ မရဲတရဲ ဆုေတာင္းမိပါတယ္၊

လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေနျပည္ေတာ္ကို ဖိတ္ၾကားျပီး ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေဆြးေႏြးလို႕ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ့ အၾကံျပဳခ်က္မ်ားကို လက္ခံျပီး "အသင္းအဖြဲ႕မ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဆိုင္ရာဥပေဒၾကမ္း" ကို မွ်မွ်တတ ျပင္ဆင္ေပးတာဟာလည္း တိုးတက္မႈတစ္ရပ္ျဖစ္ပါတယ္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ အေစာပိုင္းမွာပဲ ဒီ "သင္း/ဖြဲ႕" ဥပေဒအတည္ျဖစ္ျပီး စစ္အစိုးရလက္ထက္က ဒီမိုကေရစီနဲ႕ လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားကို ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ရာမွာ အသုံးျပဳခဲ့တဲ့ "ႏိုင္ငံေတာ္ျငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ ဥပေဒ (၆/၈၈)" ကို ရုပ္သိမ္းႏိုင္လိမ့္မယ္လို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊

ေနာက္ထူးျခားမႈတစ္ခုကေတာ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္းနဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္တို႕က ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဩဂုတ္လ ၆၊၇၊ ၈ ရက္ေတြမွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ မင္းဓမၼလမ္းက ျမန္မာကြန္ဗဲန္းရွင္းစင္တာ (Myanmar Convention Center) မွာ က်င္းပတဲ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုၾကီး ႏွစ္ဆယ္႕ငါးႏွစ္ျပည့္ ေငြရတုသဘင္အထိန္းအမွတ္အခန္းအနားကို ေပးပို႕တဲ့ သဝဏ္လႊာေတြပါ၊ သူရဦးေရႊမန္းရဲ့ သဝဏ္လႊာမွာဆိုရင္ "ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း ျပည္သူမ်ား၏ ဒီမိုကေရစီအေရး ေတာင္းဆိုလႈပ္ရွားမႈမ်ားတြင္ ရွစ္ေလးလုံး ဒီမိုကေရစီေတာင္းဆိုၾကိဳးပန္းမႈလည္း ပါဝင္ခဲ့သည္၊" ဟု အသိအမွတ္ျပဳထားျပီး "ယင္းကဲ့သို႕ ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္အား ဒီမိုကေရစီစနစ္ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္ေစခဲ့သည့္ အေၾကာင္းတရားမ်ားတြင္ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား၏ ျပင္းျပေသာ စိတ္ဓာတ္၊ ခံယူခ်က္ႏွင့္ အင္တိုက္အားတိုက္ၾကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ခဲ့မႈမ်ားမွာ အေရးၾကီးသည့္ ကဏၰတစ္ေနရာတြင္ ပါဝင္ခဲ့ၾကသည္ကို ေတြ႕ရွိရမည္ျဖစ္သည္၊" ဆိုျပီး ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ားကို ဂုဏ္ျပဳထားပါတယ္၊

ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ရဲ့ သဝဏ္လႊာမွာလည္း "ကြၽန္ပ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေခတ္သစ္သမိုင္းတြင္ အေရးၾကီးေသာ မွတ္တိုင္ၾကီးႏွစ္ခုရွိသည္ဟု ယူဆလ်င္ ဤသည္တို႕မွာ "၁၃၀၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပံု" ႏွင့္ "၁၃၅၀ ျပည့္အေရးေတာ္ပံု (တနည္း ရွစ္ေလးလုံးဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံု) တို႕ျဖစ္လိမ့္မည္ဟု သေဘာရပါသည္၊" ဆိုျပီး ရွစ္ေလးလုံးလူထုအံုႂကြမႈကို အေရးေတာ္ပံုၾကီး အျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳထားပါတယ္၊ ဒါ့အျပင္ "အေဆြေတာ္တို႕၏ "ရွစ္ေလးလုံးဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံု ေၾကညာစာတမ္း" ပါ "ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္သစ္ တည္ေဆာက္ရာတြင္ အမ်ိဳးသားျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအေျခခံျဖင့္သာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္မည္ဟု ယံုၾကည္သည္၊" ဆိုေသာ ခံယူခ်က္ကို လိႈက္လွဲစြာ ၾကိဳဆိုပါေၾကာင္း ဤသဝဏ္လႊာျဖင့္ ေဖာ္ျပအပ္ပါသည္၊ ကြၽန္ပ္တို႕အေနႏွင့္ သမိုင္းကို “အျပစ္ဖို႕ အျပစ္ရွာနည္း" (Blame Game) ျဖင့္မခ်ဥ္းကပ္ပဲ သင္ခန္းစာယူစရာ အတိတ္ကာလအျဖစ္ သေဘာယူၾကမွသာ အမ်ိဳးသား ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ အက်ိဳးမ်ားလိမ့္မည္ဟုလည္း ဆင္ျခင္မိပါသည္၊" ဆိုျပီး သူ႕သေဘာထားကို ေဖာ္ျပပါတယ္၊

သူရဦးေရႊမန္းနဲ႕ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကစလို႕ ၂၃ ႏွစ္ၾကာ အႏိုင္က်င့္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့၊ ရွစ္ေလးလုံးလူထုအေရးေတာ္ပံုၾကီးကို အၾကမ္းဘက္ျဖိဳခြဲခဲ့တဲ့ ျမန္မာ႕တပ္မေတာ္မွာ ထိပ္တန္းအရာရွိၾကီးေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကတာပါ၊ အခုလည္း အရပ္ဝတ္လဲျပီး အရပ္သားေတြျဖစ္ေနျပီဆိုေပမည့္ ဥပေဒျပဳအာဏာကို ကိုင္တြယ္ထားၾကသူေတြပါ၊ သူတို႕ကိုယ္တိုင္က သူတို႕အၾကမ္းဘက္ျဖိဳခြဲခဲ့တဲ့ လူထုအံုႂကြမႈၾကီးကို ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုၾကီးအျဖစ္ အသိအမွတ္ျပဳတာ၊ သူတို႕ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားလူငယ္ေတြရဲ့ စိတ္ဓာတ္၊ သတိၱနဲ႕ ၾကိဳးပမ္းမႈေတြကို အသိအမွတ္ျပဳတာ၊ အျပဳသေဘာ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ေရး ကမ္းလွမ္းတာ၊ သူတို႕ကိုယ္တိုင္လည္း ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ကို လူထုအသံ၊ လူထုခံစားမႈကို အမွန္တကယ္ကိုယ္စားျပဳတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ေအာင္ ၾကိဳးစားပဲ့ကိုင္ေနၾကတာမို႕ ထူးျခားတိုးတက္မႈလို႕ ဆိုခ်င္ပါတယ္၊

# လိုအပ္ခ်က္မ်ား

လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးတိုင္းမွာ ပ်မ္းမွ်ျခင္းအားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ (၆၀) ေက်ာ္ေလာက္ အစည္းအေဝးမတက္ပဲ ပ်က္ကြက္ေနတာ သိပ္မေကာင္းလွပါ၊ လစ္လပ္ေနတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႕ေပါင္းရင္ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးတိုင္းမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ (၇၀) ေက်ာ္ေလာက္ မတက္ပဲ ပ်က္ကြက္ခဲ့ၾကပါတယ္၊  ျမိဳ႕နယ္ေပါင္း (၇၀) ေလာက္က ျပည္သူေတြ (တစ္ျမိဳ႕နယ္ လူတစ္သိန္းနဲ႕ တြက္ရင္ေတာင္ ျပည္သူ ၇ သန္းေလာက္) ဟာ သူတို႕ကို ကိုယ္စားျပဳမည့္ ကိုယ္စားလွယ္ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ မရွိသလို ျဖစ္ေနပါတယ္၊ 

လစ္လပ္ေနတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေနရာမ်ား (ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ၁၆ ေနရာ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ၄ ေနရာနဲ႕ တိုင္းေဒသၾကီးနဲ႕ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာ အနည္းဆုံး ၁၅ေနရာ) ကို ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားနဲ႕ အစားထိုးျဖည့္စြက္ျခင္းမျပဳတာဟာလည္း သိပ္မေကာင္းလွပါ၊ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားက်င္းပေရးနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒမွာ ဘယ္အခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုက်င္းပရမယ္လို႕ အတိအက်ျပ႒န္းမထားပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ၾကားျဖတ္ေရြးေကာက္ပြဲေတြကို လစ္လပ္ေနရာ နည္းသည္ျဖစ္ေစ၊ မ်ားသည္ျဖစ္ေစ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေနရာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ လစ္လပ္ျပီး သုံးလအတြင္း (သို႕မဟုတ္) သတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ကာလတစ္ခုအတြင္းမွာ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က မပ်က္မကြက္က်င္းပေပးဖို႕ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ဥပေဒမွာ ျဖည့္စြက္ျပ႒န္းသင့္ပါတယ္၊ 

တစ္ခါ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ၊ ပုဒ္မ (၃၉၆) မွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ကို မဲဆနၵရွင္ျပည္သူမ်ားက ေက်နပ္မႈမရွိရင္ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကို တိုင္တန္းခြင့္၊ တာဝန္မွ ျပန္လည္ရုပ္သိမ္းရန္ ေတာင္းဆိုခြင့္နဲ႕ ၎တိုင္တန္းခ်က္ေတြအေပၚ ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္က စံုစမ္းစစ္ေဆးျပီး လိုအပ္သလို အေရးယူခြင့္ေတြ အတိအလင္းျပ႒န္းထားေပမည့္ ဒီျပ႒န္းခ်က္ေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ လိုအပ္တဲ့ "ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ျခင္းဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားႏွင့္စပ္လ်င္း၍လည္းေကာင္း၊ တာဝန္မွျပန္လည္ရုပ္သိမ္းျခင္းဆိုင္ရာ ကိစၥမ်ားႏွင့္ စပ္လ်င္း၍လည္းေကာင္း လိုအပ္ေသာဥပေဒ" မ်ားကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ေရးဆြဲျပ႒န္းဖို႕ ပ်က္ကြက္ေနတာဟာ ျပည္သူ႕လူထုရဲ့ အခြင့္အေရးကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျငင္းပယ္သလို ျဖစ္ေနပါတယ္၊

ျပီးေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ ကိုယ္က်င့္တရားနဲ႕ အက်ိဳးစီးပြါးပ႗ိပကၡေတြ၊ အဂတိလိုက္စားမႈေတြကို စုံစမ္းစစ္ေဆးအေရးယူဖို႕ "လႊတ္ေတာ္ က်င့္ဝတ္ေကာ္မီတီ" မ်ားကိုလည္း မဖြဲ႕စည္းေသးပါ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ဘိန္းဘုရင္လို႕ ေက်ာ္ၾကားသူေတြ၊ ျပည္သူလူထုကို လက္နက္အားကိုးအႏိုင္က်င့္ေနတဲ့ ျပည္သူ႕စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ စစ္အစိုးရသက္တမ္းတေလွ်ာက္လုံးမွာ အထူးအခြင့္အေရးေတြရလို႕ တိုင္းျပည္ရဲ့ စီးပြါးေရးကို လက္ဝါးၾကီးအုပ္ခ်ယ္လွယ္ႏိုင္ခဲ့၊ ခ်ယ္လွယ္ေနဆဲျဖစ္တဲ့ ခရိုနီေခၚ အလိုေတာ္ရိစီးပြါးေရးသမားၾကီးေတြကို ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္ၾကီးမ်ားအျဖစ္ ေတြ႕ျမင္ေနရတာ စိတ္မသက္သာစရာပါ၊

လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားဟာ ႏိုင္ငံေတာ္က ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ လစာနဲ႕ ေထာက္ပံ့ေၾကးေတြကို ခံစားေနရတာပါ၊ ဒါေၾကာင့္ သူတို႕ဟာ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးက်င္းပခ်ိန္မွာသာ တာဝန္ရွိတာမဟုတ္ပဲ တစ္ႏွစ္မွာ ၁၂ လလုံး၊ တစ္ပါတ္မွာ ငါးရက္လုံး တာဝန္ရွိသူေတြျဖစ္ၾကပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမရွိခ်ိန္မွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားဟာ သူတို႕ကိုယ္စားျပဳရာ မဲဆနၵနယ္တြင္းက ျပည္သူေတြနဲ႕ လိုက္လံေတြ႕ဆံုျပီး ျပည္သူ႕အသံေတြ၊ ျပည္သူ႕ခံစားခ်က္ေတြကို နားေထာင္ဖို႕၊ ျပည္သူေတြရဲ့ ျပႆနာေတြကို ကူညီေျဖရွင္းေပးဖို႕ျဖစ္ပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ သက္ဆိုင္ရာမဲဆနၵနယ္ေျမအတြက္ သူဘာေတြေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္ဆိုတာကို ျပည္သူမ်ားကို ရွင္းျပရပါမယ္၊ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး အသစ္တစ္ခုမစခင္မွာ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးအတြက္ လိုအပ္တဲ့ ဥပေဒေတြ ျပ႒န္းႏိုင္ဖို႕ ဥပေဒၾကမ္းေတြ ေရးဆြဲျပင္ဆင္ရပါမယ္၊ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ ျပည္သူလူထုနဲ႕ ထိေတြ႕ဆက္ဆံမႈကို မ်ားမ်ားစားစားမေတြ႕ရေသးပါ၊

လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႕ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ လစာ၊ ေထာက္ပံ့ေၾကးကို လက္ခံရရွိေနတာမို႕ သီးျခားအလုပ္တာဝန္မရွိသင့္ပါ၊ အခုေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အလုပ္အျပင္  ေရွ႕ေန၊ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္၊ ဘဏ္လုပ္ငန္းရွင္၊ ဟိုတယ္ပိုင္ရွင္၊ သတၱဳတြင္းပိုင္ရွင္၊ ဆရာဝန္၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ စသျဖင့္ သီးျခားကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေတြ ရွိေနၾကပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာ အက်ိဳးစီးပြါးပ႗ိပကၡေတြ ျမင့္မားျပီး လႊတ္ေတာ္ရဲ့ သမာသမတ္ရွိမႈ၊ တရားမွ်တမႈကို ထိခိုက္ေစပါတယ္၊ အခ်ိဳ႕က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္လစာဟာ မေလာက္ငွဘူးလို႕ ေျပာၾကပါတယ္၊ ဒီအေၾကာင္းျပခ်က္ကို လက္ခံလို႕မရပါ၊ 

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာလည္း ျပည္သူ႕ဝန္ထမ္းတစ္ေယာက္၊ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ရဲ့  (Public Sector) လစာက ပုဂၢလိက ကုမၸဏီမ်ားက (Private Sector)  ေပးတဲ့ လစာထက္ အမ်ားၾကီးနည္းပါတယ္၊ ဒီေနရာမွာ ကိုယ္ပိုင္ေရြးခ်ယ္မႈပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ ျပည္သူလူထုကို ကိုယ္စားျပဳခ်င္တယ္ဆိုရင္ လစာနည္းတာကို လက္ခံရမွာပါ၊ လစာမ်ားမ်ားလိုခ်င္ရင္ ပုဂၢလိကလုပ္ငန္းကို ေရြးခ်ယ္ရမွာပါ၊ အလုပ္ႏွစ္ခုကို တျပိဳင္တည္းလုပ္လို႕ မရပါ၊ အထူးသျဖင့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ လစာနဲ႕ ခရီးစားရိတ္၊ အစည္းအေဝးစားရိတ္ေတြကို ႏွစ္ဆတိုးမည့္ ဥပေဒျပဳျပီးခ်ိန္မွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအားလုံး အျခားအလုပ္ေတြ မလုပ္ၾကဖို႕ စည္းကမ္းသတ္မွတ္သင့္ပါတယ္၊

# လက္က်န္ သက္တမ္း တာဝန္မ်ား

ပထမအၾကိမ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ့ ငါးႏွစ္သက္တမ္းမွာ သုံးႏွစ္နီးပါးကုန္ဆုံးခဲ့ျပီး ႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္သက္တမ္း က်န္ရွိပါတယ္၊ ျပီးခဲ့တဲ့ကာလအတြင္း မေအာင္ျမင္ခဲ့တဲ့၊ မေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့ ကိစၥေတြကို လက္က်န္သက္တမ္းအတြင္းမွာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ၾကဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊ အထူးသျဖင့္ စစ္အစိုးရအဆက္ဆက္က ဒီမိုကေရစီေရးနဲ႕ လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူေတြကို ကန္႕သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ဖို႕ ျပ႒န္းခဲ့တဲ့ အေရးေပၚစီမံခ်က္အက္ဥပေဒ၊ မတရားသင္းဥပေဒ၊ ႏိုင္ငံေတာ္အားေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးလိုသူမ်ား၏ အနၱရာယ္မွ ဟန္႕တားကာကြယ္သည့္ဥပေဒ၊ တယ္လီေဗးရွင္းႏွင့္ ဗီဒီယိုဥပေဒ၊ စတဲ့ မတရား မမွ်တတဲ့ တည္ဆဲဥပေဒေတြကို ျပင္ဆင္ႏိုင္၊ ဖ်က္သိမ္းႏိုင္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊ 

ပထမအၾကိမ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပ႒န္းျပီးသား "ျငိမ္းခ်မ္းစြာ စုေဝးခြင့္ႏွင့္ စီတန္းလွည့္လည္ခြင့္ဆိုင္ရာ ဥပေဒ" မွ ျပည္သူလူထုရဲ့ လြတ္လပ္စြာ စုေဝးခြင့္ကို ကန္႕သတ္တဲ့ ပုဒ္မ (၄) နဲ႕ ပုဒ္မ (၁၈) ကို ဖ်က္သိမ္းေပးဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊ "ရပ္ကြက္ႏွင့္ ေက်းရြာအုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဥပေဒ" မွာ ရပ္ကြက္ႏွင့္ ေက်းရြာအုပ္စု အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးကို ျပည္သူလူထုက တိုက္႐ိုက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရွိဖို႕ ျပင္ဆင္ေပးသင့္ပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္ကို ေရာက္ရွိျပီးျဖစ္တဲ့ "အသင္းအဖြဲ႕မ်ား မွတ္ပံုတင္ျခင္းဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္း" ကို အျမန္ဆုံး အတည္ျပဳေပးသင့္ပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ေတြအေနနဲ႕လည္း ေမးခြန္းေမးတာေတြကို ေလွ်ာ႕ျပီး ဥပေဒအသစ္ျပဳေရး၊ တည္ဆဲဥပေဒျပင္ဆင္ ဖ်က္သိမ္းေရးကို ပိုျပီးေဆာင္ရြက္ၾကဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊

လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ႏွစ္ေယာက္စလုံးက တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားရဲ့ ရပိုင္ခြင့္ေတြနဲ႕ပါတ္သက္ျပီး စိတ္ဝင္တစားရွိၾကတာ၊ စာနာမႈရွိၾကတာေတြ႕ရပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ နာယကရဲ့ ဦးေဆာင္မႈနဲ႕ "တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ အခြင့္အေရးကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္သည့္ ဥပေဒၾကမ္း" ကို လႊတ္ေတာ္မွာ တင္သြင္းထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္၊ ဒီ ဥပေဒၾကမ္းကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားဆိုတာ "စကား၊ စာေပ၊ အႏုပညာ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထုံးတမ္း၊ ကိုးကြယ္သည့္ဘာသာ သာသနာ၊ တိုင္းရင္းေဆးပညာ၊ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္၊ ေန႕ထူးေန႕ျမတ္၊" စသည္မ်ားကို သာ ရည္ညႊန္းတာကို ေတြ႕ရပါတယ္၊ တကယ္ေတာ့ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား၏ အခြင့္အေရးဆိုတာ " ျပည္ေထာင္စုၾကီးအတြင္းမွာ တန္းတူညီမွ်ေနထိုင္ခြင့္၊ သက္ဆိုင္ရာလူမ်ိဳးအလိုက္ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒န္းခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္တရားစီရင္ခြင့္" ေတြျဖစ္ပါတယ္၊ အမွန္တကယ္ပဲ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားရဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ဖို႕ဆိုရင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားကို ဗမာလူမ်ားစုရဲ့ လက္ေအာက္ခံအျဖစ္ ဖန္တီးထားတဲ့ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ၊

ေလးစားစြာ၊

ေအာင္ဒင္
ဒီဇင္ဘာ ၅၊ ၂၀၁၃    

Burma's Parliament Watch; Part (45)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္

ေအာင္ဒင္

အပိုင္း (၄၅) ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ၂၀၁၃ ႏွစ္ခ်ဳပ္သုံးသပ္ခ်က္ (က)

(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၄၊ အမွတ္ ၁၇၅၊ ဒီဇင္ဘာလ ၁၂ ရက္၊ ၂၀၁၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၈)

၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြက္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမ်ားကို ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႕မွာ အဆုံးသတ္ခဲ့ပါတယ္၊ ဒီေဆာင္းပါးမွာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ့ တစ္ႏွစ္တာေဆာင္ရြက္ခ်က္မ်ားကို သုံးသပ္တင္ျပခ်င္ပါတယ္၊

# အစည္းအေဝးက်င္းပရက္မ်ား

ပထမအၾကိမ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဆ႒မပံုမွန္အစည္းအေဝးကို ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ကေန မတ္လ ၂၂ ရက္ေန႕အတြင္း စုစုေပါင္း ၃၀ ရက္က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ သတၱမအၾကိမ္အစည္းအေဝးကို ဇြန္လ ၂၅ ရက္ေန႕ကေန ဩဂုတ္လ ၃၀ ရက္ေန႕အတြင္း စုစုေပါင္း ၂၈ ရက္က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ အ႒မအၾကိမ္အစည္းအေဝးကို ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္ေန႕ကေန ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႕အတြင္း စုစုေပါင္း ၂၂ ရက္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမ်ားကို ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း ရက္ေပါင္း ၈၀ က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊

ပထမအၾကိမ္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ဆ႒မပံုမွန္အစည္းအေဝးကို ဇန္နဝါရီလ ၉ ရက္ကေန မတ္လ ၂၂ ရက္ေန႕အတြင္း စုစုေပါင္း ၃၂ ရက္က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ သတၱမအၾကိမ္အစည္းအေဝးကို ဇြန္လ ၂၅ ရက္ေန႕ကေန ဩဂုတ္လ ၃၀ ရက္ေန႕အတြင္း စုစုေပါင္း ၂၈ ရက္က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ အ႒မအၾကိမ္အစည္းအေဝးကို ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္ေန႕ကေန ႏိုဝင္ဘာလ ၁၄ ရက္ေန႕အတြင္း စုစုေပါင္း ၁၈ ရက္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမ်ားကို ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း ရက္ေပါင္း ၇၈ ရက္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊

ပထမအၾကိမ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဆ႒မပံုမွန္အစည္းအေဝးကို ဇန္နဝါရီလ ၁၀ ရက္ကေန မတ္လ ၂၁ ရက္ေန႕အတြင္း စုစုေပါင္း ၂၃ ရက္က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ သတၱမအၾကိမ္အစည္းအေဝးကို ဇူလိုင္လ ၁ ရက္ေန႕ကေန ဩဂုတ္လ ၂၉ ရက္ေန႕အတြင္း စုစုေပါင္း ၁၈ ရက္က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ အ႒မအၾကိမ္အစည္းအေဝးကို ေအာက္တိုဘာလ ၁ ရက္ေန႕ကေန ႏိုဝင္ဘာလ ၁၅ ရက္ေန႕အတြင္း စုစုေပါင္း ၁၃ ရက္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမ်ားကို ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း ရက္ေပါင္း ၅၄ ရက္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္၊

ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားဟာ သက္ဆိုင္ရာလႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝးမ်ားအျပင္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမ်ားကိုလည္း တက္ရပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားဟာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး ၈၀ ရက္နဲ႕ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး ၅၄ ရက္၊ စုစုေပါင္း ၁၃၄ ရက္ အစည္းအေဝးတက္ခဲ့ၾကပါတယ္၊ တစ္ႏွစ္လုံးမွာ လႊတ္ေတာ္တက္ အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ ၄ လခြဲေလာက္ ရွိတယ္လို႕ ေျပာရမွာပါ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး ၇၈ ရက္နဲ႕ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝး ၅၄ ရက္၊ စုစုေပါင္း ၁၃၂ ရက္ အစည္းအေဝးတက္ခဲ့ၾကလို႕ တစ္ႏွစ္အတြင္း လႊတ္ေတာ္တက္အလုပ္လုပ္ခ်ိန္ ၄လခြဲေလာက္ ရွိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးတက္တဲ့ ရက္ေပါင္း ေလးလခြဲေလာက္ ရွိပါတယ္၊ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္မွာ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးကာလ သုံးလေလာက္သာ ရွိခဲ့တာမို႕ လႊတ္ေတာ္အလုပ္ခ်ိန္အားျဖင့္ တိုးတက္မႈရွိတယ္လို႕ ဆိုရမွာပါ၊ 

ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္အေနနဲ႕ ေျပာရရင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ေအာက္လႊတ္ေတာ္က ၂၀၁၃ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလကေန ႏိုဝင္ဘာလအထိ အလုပ္လုပ္ရက္ ၁၄၇ ရက္ရွိခဲ့ျပီး ဒီဇင္ဘာလအတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အလုပ္လုပ္ရက္ ၈ ရက္အပါအဝင္ဆိုရင္ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ စုစုေပါင္း လႊတ္ေတာ္တက္ အလုပ္လုပ္ရက္ ၁၅၅ ရက္၊ လအားျဖင့္ ၅ လေက်ာ္ရွိပါတယ္၊ ဆီးနိတ္လို႕ေခၚတဲ့ အထက္လႊတ္ေတာ္က ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ကေန ႏိုဝင္ဘာလအထိ ၁၄၂ ရက္ အလုပ္လုပ္ရက္ရွိျပီး ဒီဇင္ဘာလအတြက္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အလုပ္လုပ္ရက္ ၁ ရက္ပါရင္ စုစုေပါင္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ လႊတ္ေတာ္တက္အလုပ္လုပ္ရက္ ၁၄၃ ရက္၊ လအားျဖင့္ ငါးလနီးပါးရွိပါတယ္၊ က်န္တဲ့ရက္ေတြက သက္ဆိုင္ရာမဲဆနၵနယ္မွာ မဲဆနၵရွင္ျပည္သူမ်ားနဲ႕ ထိေတြ႕ဆက္ဆံဖို႕ ျဖစ္ပါတယ္၊

ႏိႈင္းယွဥ္ခ်က္အေနနဲ႕ပဲ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္က ၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြက္ အလုပ္အခ်ိန္ဇယား (2014 Work Schedule) ကို လူမ်ားစုပါတီေခါင္းေဆာင္နဲ႕ လူနည္းစုပါတီေခါင္းေဆာင္မ်ား ညွိႏိႈင္းတိုင္ပင္ျပီး ထုတ္ျပန္ျပီးပါျပီ၊ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ့ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ အစည္းအေဝးမ်ားကို လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ သေဘာထားနဲ႕ပဲ အစည္းအေဝးတစ္ခုခ်င္းအတြက္ စီစဥ္လိမ့္ဦးမယ္ထင္ပါတယ္၊

# ကိုယ္စားလွယ္မ်ား အစည္းအေဝးတက္ေရာက္ႏႈံး

ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွာ ကိုယ္စားလွယ္ ၄၄၀ ရွိေပမည့္ လစ္လပ္ေနတာက ၁၄ ေနရာရွိပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ အစည္းအေဝးတက္ေရာက္ခြင့္ရွိသူ ၄၂၆ ဦးပဲရွိပါတယ္၊ (ဒီႏွစ္ကုန္ပိုင္းေလာက္မွာ ကြယ္လြန္သြားၾကတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ဆိုရင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွာ လစ္လပ္ေနရာ ၁၆ ေနရာရွိပါတယ္၊) ဒါေပမည့္ ခြင့္နဲ႕ပ်က္ကြက္သူမ်ားရွိလို႕ အစည္းအေဝးမ်ားကို တက္ခြင့္ရွိသူမ်ားအားလုံး မတက္ႏိုင္ၾကပါ၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္၊ မတ္လ ၂၂ ရက္ေန႕မွာက်င္းပတဲ႔ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ အ႒မ ပံုမွန္အစည္းအေဝး၊ (၃၀) ရက္ေျမာက္ေန႕မွာ တက္ေရာက္ခြင့္ရွိသူကိုယ္စားလွယ္ ၄၂၆ ဦးရွိတဲ့အနက္ ၃၆၁ ဦးပဲ တက္ေရာက္ပါတယ္၊ ရာခိုင္ႏႈံးအားျဖင့္ ၈၂ ရာခိုင္ႏႈံးပါ၊ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ  တက္ေရာက္ခြင့္ရွိသည့္ ကိုယ္စားလွယ္စုစုေပါင္းရဲ့ ထက္ဝက္ေက်ာ္ဦးေရ တက္ေရာက္တဲ့အတြက္ အစည္းအေဝးအထေျမာက္ေပမည့္ ဒီႏႈံးနဲ႕ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ ျမိဳ႕နယ္ေပါင္း (၇၀) ေက်ာ္က ျပည္သူမ်ားဟာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးေတြမွာ သူတို႕ကို ကိုယ္စားျပဳသူမရွိတာကို ေတြ႕ရပါတယ္၊

အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာလည္း ကိုယ္စားလွယ္ ၂၂၄ ဦးရွိေပမည့္ (၄) ေနရာလစ္လပ္ေနလို႕ တက္ေရာက္ခြင့္ရွိသူ ၂၂၀ ဦးပဲရွိပါတယ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးေတြမွာ ခြင့္နဲ႕ပ်က္ကြက္သူအခ်ိဳ႕ရွိၾကေပမည့္ ပ်မ္းမွ်ျခင္းအားျဖင့္ တက္ေရာက္သူႏႈံးက ရာႏႈံးျပည့္နီးပါးရွိပါတယ္၊

လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမ်ားမွာ ခြင့္တိုင္ပ်က္ကြက္ၾကတဲ့ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို ေလ့လာၾကည့္ေတာ့ အမ်ားစုက က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ျဖစ္တာကို ေတြ႕ရပါတယ္၊ ဒါေပမည့္ ကိုယ္ပိုင္အေရးကိစၥနဲ႕ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ခြင့္တိုင္ပ်က္ကြက္ၾကတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားလည္း ရွိၾကပါတယ္၊ ေအာက္တိုဘာလအတြင္း ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ အ႒မအစည္းအေဝးက်င္းပေနတဲ့ ကာလမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က ေကာ့မႉးျမိဳ႕နယ္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ ဥရာပႏိုင္ငံမ်ားကို ဂုဏ္ျပဳဆုေတြယူဖို႕ ခရီးရွည္ထြက္ခြါခဲ့ပါတယ္၊ အလားတူပဲ လႊတ္ေတာ္ သတၱမအစည္းအေဝးက်င္းပေနတဲ့ ကာလေတြမွာ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေလးေယာက္ဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ သုံးလေက်ာ္ အဂၤလိပ္စာ လာေရာက္သင္ၾကားခဲ့ၾကပါတယ္၊ အတိုက္အခံလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အေရအတြက္ နည္းနည္းေလးပဲရွိတဲ့ လႊတ္ေတာ္မွာ ဒီကိုယ္စားလွယ္ေတြ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ အစည္းအေဝးတက္ဖို႕ ပ်က္ကြက္ခဲ့တာဟာ ၾကီးမားတဲ့ ဆုံးရွုံးမႈပါ၊ မဲဆနၵရွင္ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္လိုက္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ အဓိကတာဝန္က သူတို႕ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ျပည္သူမ်ားရဲ့ အေရးကိစၥေတြကို လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ေဆြးေႏြးျပီး လိုအပ္သလို ဥပေဒျပဳႏိုင္ေရး ၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ရမွာပါ၊ က်န္းမာေရးအေျခအေနေၾကာင့္ အစည္းအေဝးမတက္ႏိုင္တာကို နားလည္ႏိုင္ေပမည့္ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာကိစၥေတြကို ဦးစားေပးျပီး လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးတက္ဖို႕ ရက္ရွည္ပ်က္ကြက္တာကိုေတာ့ နားမလည္ႏိုင္ပါ၊

လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးတက္ေရာက္ႏႈံးအျမင့္မားဆုံးကေတာ့ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္၊ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ားက အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ အစည္းအေဝးတိုင္းကို အင္အားျပည့္ (၇၅ ရာခိုင္ႏႈံး) မတက္ႏိုင္ၾကေပမည့္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈံးကေတာ့ အစည္းအေဝးတိုင္းကို အင္အားျပည့္နီးပါး တက္ႏိုင္ၾကပါတယ္၊ ဒါေပမည့္လည္း လူေတြကေတာ့ မတည္ျမဲပါ၊ လႊတ္ေတာ္ ပံုမွန္အစည္းအေဝးမ်ားရဲ့ ပထမဆုံးေန႕ေတြမွာ အျမဲေတြ႕ရတာက ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က အစားထိုးခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ေတြ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုၾကတာျဖစ္ပါတယ္၊

# ေမးခြန္းမ်ား၊ အဆိုျပဳခ်က္မ်ား

လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမ်ားရဲ့ အခ်ိန္အမ်ားစုကို လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေမးခြန္းမ်ား ေမးျမန္းျခင္းနဲ႕ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ ဝန္ၾကီးမ်ား (သို႕မဟုတ္) ဒု ဝန္ၾကီးမ်ားက ေျဖၾကားျခင္းျဖင့္ ကုန္ဆုံးခဲ့ပါတယ္၊

ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ရဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း ဆ႒မ၊ သတၱမ၊ အ႒မ အစည္းအေဝး သုံးၾကိမ္မွာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက  ၾကယ္ပြင္႕ျပေမးခြန္းေပါင္း ၁၁၆၆ ခုေမးျမန္းခဲ့ျပီး ျပည္ေထာင္စုအစိုးရတာဝန္ရွိ ပုဂိၢဳလ္မ်ားက ေမးခြန္းေပါင္း ၅၈၈ ခုေျဖၾကားခဲ့လို႕ ေမးခြန္းေပါင္း  ၅၇၈ ခု ေျဖၾကားရန္ က်န္ရွိပါတယ္၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ၾကယ္ပြင့္မျပေမးခြန္းေပါင္း ၁၈၂၈ ခုေမးျမန္းခဲ့ျပီး ျပည္ေထာင္စုအစိုးရတာဝန္ရွိပုဂိၢဳလ္မ်ားက ေမးခြန္း ၁၁၁၃ ခုကို ေျဖၾကားခဲ့ျပီး ေမးခြန္းေပါင္း ၇၁၅ ခု ေျဖၾကားရန္ က်န္ရွိပါေသးတယ္၊

အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ရဲ့ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္း ဆ႒မ၊ သတၱမ၊ အ႒မ အစည္းအေဝး သုံးၾကိမ္မွာ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက  ၾကယ္ပြင္႕ျပေမးခြန္းေပါင္း ၂၇၃ ခု၊ ၾကယ္ပြင့္မျပေမးခြန္းေပါင္း ၆၇၄ ခုေမးျမန္းခဲ့ျပီး ျပည္ေထာင္စုအစိုးရတာဝန္ရွိပုဂိၢဳလ္မ်ားက ေမးခြန္းမ်ားအားလုံးကို လူကိုယ္တိုင္ (သို႕မဟုတ္) စာျဖင့္ေရးသား၍ ေျဖၾကားခဲ့ပါတယ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ေမးျမန္းၾကတဲ့ ေမးခြန္းမ်ားက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ထက္ အမ်ားၾကီးပိုနည္းတာ ေတြ႕ရပါတယ္၊

ေမးခြန္းအမ်ားစုကေတာ့ မဲဆနၵနယ္တစ္ခုခ်င္းနဲ႕ သက္ဆိုင္တဲ့ ေဒသဆိုင္ရာကိစၥမ်ားျဖစ္ပါတယ္၊ တိုင္းေဒသၾကီးနဲ႕ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္မ်ားမွာ တိုင္းေဒသၾကီး/ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေမးျမန္းသင့္ျပီး တိုင္းေဒသၾကီး/ျပည္နယ္အစိုးရအဆင့္ ပုဂိၢဳလ္မ်ားက တာဝန္ယူ ေျဖၾကားသင့္တဲ့ ကိစၥေတြလည္း ျဖစ္ပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႕ သက္ဆိုင္ရာ လႊတ္ေတာ္အလိုက္ ဥပေဒျပဳစာရင္းမ်ားကို ကြဲကြဲျပားျပားနားမလည္ၾကတာနဲ႕ တိုင္းေဒသၾကီး/ျပည္နယ္ အစိုးရမ်ားက တိုင္းေဒသၾကီး/ျပည္နယ္အတြင္းအစိုးရ႒ာနမ်ားအေပၚမွာ အမွန္တကယ္ ဩဇာအာဏာမရွိတာေၾကာင့္ အခုလို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ေဒသဆိုင္ရာ ေမးခြန္းေတြေမးျမန္းေနၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ တာဝန္ရွိပုဂိၢဳလ္မ်ားရဲ့ ေျဖၾကားခ်က္ေတြဟာလည္း အားရစရာမရွိပါ၊ ေမးခြန္းကို တိတိက်က် ေျဖၾကားတာမ်ိဳးမဟုတ္ပဲ ကိန္းဂဏန္းေတြကိုသာ ဖတ္ျပေနတာေတြ႕ရပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေနနဲ႕ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီးမ်ားရဲ့ အေျဖမ်ားကို ေက်နပ္လိမ့္မယ္မထင္ပါ၊ ဒါေပမည့္ ထပ္ဆင့္ေမးခြန္းထုတ္တာ သိပ္မေတြ႕ရပါ၊ ေမးခြန္းေတြကိုလည္း လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ကို ဦးတည္ျပီး ေမးရေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္နဲ႕ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီးကို ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အေျဖရတဲ့အထိ ေဆြးေႏြး၊ ေမးျမန္းႏိုင္တဲ့ အခြင့္အေရးလည္းမရွိပါ၊ အေျဖကို မေက်နပ္လို႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီးကို တိုက္႐ိုက္ေမးခြန္းထုတ္ရင္လည္း လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ရဲ့ အဆူခံရတတ္ပါတယ္၊

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးေတြမွာ ေမးခြန္းမ်ားေမးျမန္းျခင္းဆိုတဲ့ အစီအစဥ္မရွိပါ၊ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားဟာ ၎တို႕သိခ်င္တဲ့ မဲဆနၵနယ္ဆိုင္ရာ အေရးကိစၥေတြကို သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရဝန္ၾကီး႒ာနမ်ားကို တိုက္႐ိုက္ စာေရးသားေပးပို႕ျပီးေသာ္လည္းေကာင္း၊ တာဝန္ရွိသူမ်ားကို လႊတ္ေတာ္အမတ္ရဲ့ ရုံးခန္းကို ဖိတ္ေခၚျပီးေသာ္လည္းေကာင္း ေမးျမန္းႏိုင္ပါတယ္၊ 

အစိုးရ႒ာနမ်ားဟာလည္း ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ ေမးျမန္းခ်က္မ်ားကို ေလးေလးစားစားနဲ႕ ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အထိ အေျဖေပးဖို႕ တာဝန္ရွိၾကပါတယ္၊ ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ရဲ့ ေရးရာေကာ္မီတီမ်ားက တာဝန္ယူရတဲ့ ကိစၥမ်ားအတြက္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရအရာရွိမ်ား၊ ျပင္ပကြၽမ္းက်င္သူမ်ားကို ေကာ္မီတီအလိုက္ဆင့္ေခၚျပီး အမ်ားျပည္သူတက္ေရာက္နားေထာင္ခြင့္ရွိတဲ့ ၾကားနာပြဲမ်ားက်င္းပျပီး ေမးျမန္းၾကပါတယ္၊အင္မတန္ တန္ဘိုးရွိလွတဲ့ လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးက်င္းပခ်ိန္မ်ားကို ဥပေဒၾကမ္းမ်ား တင္သြင္းျခင္း၊ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ျခင္း၊ ေဝဘန္ျခင္း၊အတည္ျပဳျခင္းမ်ားအတြက္ပဲ သုံးၾကပါတယ္၊

က်ေနာ္တို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာေတာ့ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာလည္း တန္ဘိုးရွိလွတဲ့ အစည္းအေဝးက်င္းပခ်ိန္အမ်ားစုကို ေမးခြန္းေမးျမန္းျခင္းမ်ားနဲ႕ ကုန္ဆုံးလိမ့္ဦးမယ္ ထင္ပါတယ္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္မွာ ေမးျမန္းျပီး မေျဖႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေမးခြန္းမ်ားက တစ္ေထာင္ေက်ာ္က်န္ရွိပါေသးတယ္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္မွာ အသစ္ေမးဦးမည့္ ေမးခြန္းေတြကလည္း ေထာင္နဲ႕ခ်ီျပီး ရွိမွာပါ၊ ဒီေမးခြန္းေတြကို ေမးျမန္းဖို႕အတြက္ အျခားနည္းလမ္းတစ္ခုကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိျပီး လႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးက်င္းပခ်ိန္အားလုံးကို ဥပေဒျပဳေရးအတြက္သာ ဦးစားေပးၾကရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ လို႕ ေတြးမိပါတယ္၊

ဆက္ေရးပါဦးမယ္၊

ေလးစားစြာ၊

ေအာင္ဒင္
ဒီဇင္ဘာ ၄၊ ၂၀၁၃