Burma's Parliament Watch Part (47)

ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္

ေအာင္ဒင္

အပိုင္း (၄၇) မညီမမွ်လႊတ္ေတာ္

(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၄၊ အမွတ္ ၁၇၇၊ ဒီဇင္ဘာလ ၂၆ ရက္၊ ၂၀၁၃၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၈)

သိပ္မၾကာေသးခင္က ျမန္မာႏိုင္ငံက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ စကားေျပာျဖစ္ပါတယ္၊ တစ္ဦးက ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ျဖစ္ျပီး ေနာက္တစ္ဦးက အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ပါ၊ ႏိုင္ငံတကာမွာ သုံးႏႈံးေခၚေဝၚသလိုဆိုရင္ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ ဆိုတာ ေအာက္လႊတ္ေတာ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဆိုတာ အထက္လႊတ္ေတာ္လို႕ ေျပာရမွာပါ၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္က အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ မိတ္ေဆြကို "စ" ပါတယ္၊ "ခင္ဗ်ားကိုယ္ ခင္ဗ်ား အထက္လႊတ္ေတာ္အမတ္ဆိုျပီး ဘဝင္ျမင့္မေနနဲ႕၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲရင္ က်ဳပ္တို႕ ေအာက္လႊတ္ေတာ္က အျမဲႏိုင္ျပီး ခင္ဗ်ားတို႕ အထက္လႊတ္ေတာ္က အျမဲရွုံးတာပဲ" တဲ့၊ ဒီစကားကို နားေထာင္ျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုျပီး ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဆိုတဲ့ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ရဲ့ အဆင့္အတန္းမညီမွ်မႈကို သတိျပဳမိပါတယ္၊ မွန္ပါတယ္၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ဟာ ဥပေဒျပဳေရးမွာေရာ၊ သမၼတေရြးခ်ယ္ရာမွာေရာ၊ တန္းတူညီမွ်မႈမရွိပါ၊

# ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပံု

၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အဆင့္အျမင့္ဆုံး ဥပေဒျပဳအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ေပါင္းျပီး ဖြဲ႕စည္းပါတယ္၊ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွာ ျမိဳ႕နယ္အလိုက္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံကိုယ္စားလွယ္ ၃၃၀ ဦးနဲ႕ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ ၁၁၀ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၄၄၀ ဦးပါဝင္ပါတယ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသၾကီးတစ္ခုကို ကိုယ္စားလွယ္ ၁၂ ဦးႏႈံးနဲ႕ ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသၾကီး ၁၄ ခုက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၈ ဦးနဲ႕ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ ၅၆ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၂၂၄ ဦးပါဝင္ပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္းထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံကိုယ္စားလွယ္ ၄၉၈ ဦးနဲ႕ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္တဲ့ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္ ၁၆၆ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၆၆၄ ဦးပါဝင္ပါတယ္၊

# ဥပေဒျပဳေရး မညီမွ်မႈ

၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအရ ဥပေဒတစ္ရပ္ကို ျပ႒န္းရာမွာ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္တြင္ျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္တြင္ျဖစ္ေစ တင္သြင္းသည့္ဥပေဒၾကမ္းကို လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးက အတည္ျပဳမွသာ ယင္းဥပေဒၾကမ္းကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳသည္ဟု မွတ္ယူပါတယ္၊ တကယ္လို႕ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္နဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ၾကား သေဘာထားကြဲလြဲမႈေတြ ရွိရင္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္းပူးတြဲအစည္းအေဝးျဖစ္တဲ့ "ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္" အစည္းအေဝးေခၚယူျပီး ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ရမယ္လို႕ ျပ႒န္းထားပါတယ္၊ (ပုဒ္မ ၉၅-က၊ ၉၅-ခ)

ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္အေပၚ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ သေဘာထားကြဲလြဲမႈေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးမဲခြဲၾကတဲ့အခါ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ ၄၄၀ ဦးနဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ၂၂၄ ဦးထက္ ႏွစ္ဆနီးပါး မ်ားျပားေနပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ကိုယ္စားလွယ္အားလုံး လူတစ္ကိုယ္ မဲတစ္မဲပဲ ေပးခြင့္ရွိတာမို႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ မဲအေရအတြက္က အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားရဲ့ မဲအေရအတြက္ထက္ ႏွစ္ဆနီးပါးမ်ားျပားေနတာပါ၊ ဒါေၾကာင့္မို႕ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္ကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲတိုင္း ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား ေထာက္ခံတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းက မဲအမ်ားအသာနဲ႕ အျမဲတမ္းအႏိုင္ရျပီး အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေထာက္ခံျပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား မႏွစ္သက္တဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကေတာ့ အျမဲတမ္း မဲရွုံးျပီး အေရးနိမ့္ရမွာပါ၊

ဥပေဒျပဳလႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္မွာ ဥပေဒျပဳေရးနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး တန္းတူညီမွ်အခြင့္အေရး ရွိသင့္ပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္လို႕ သတ္မွတ္ဖြဲ႕စည္းထားျပီး လႊတ္ေတာ္တစ္ခုက ေနာက္လႊတ္ေတာ္တစ္ခုထက္ ကိုယ္စားလွယ္အေရအတြက္ပိုမ်ားလို႕ ဥပေဒၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုမ်ား၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို မဲခြဲရာမွာ အျမဲတမ္း အသာစီးရေနတာ၊ လႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္က အျခားလႊတ္ေတာ္တစ္ရပ္ထက္ ကိုယ္စားလွယ္အေရအတြက္ပိုနည္းလို႕ ဥပေဒၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုမ်ားကို မဲခြဲရာမွာ အျမဲတမ္းရွုံးနိမ့္ေနရာတာ၊ မျဖစ္သင့္ပါ၊ ဒီမညီမွ်မႈကို အျမန္ဆုံးျပင္ဆင္သင့္ပါတယ္၊ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးဟာ ဥပေဒျပဳေရးမွာ တန္းတူညီမွ်ရွိရမွာပါ၊

အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာလည္း ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္ကို ေအာက္လႊတ္ေတာ္၊ အထက္လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ရပ္ေပါင္းနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္မွာ မဲဆနၵနယ္ ၄၃၅ ခုက ကိုယ္စားလွယ္ ၄၃၅ ဦးပါဝင္ျပီး အထက္လႊတ္ေတာ္မွာ ျပည္နယ္တစ္ခုကို ႏွစ္ဦးႏႈံးနဲ႕ ျပည္နယ္ ၅၀ က ကိုယ္စားလွယ္ ၁၀၀ ဦးပါဝင္ပါတယ္၊ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ကြန္ဂရက္လႊတ္ေတာ္မွာလည္း ဥပေဒတစ္ရပ္ကို ျပ႒န္းအတည္ျပဳႏိုင္ဖို႕ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးက ေထာက္ခံဖို႕လိုပါတယ္၊ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ရပ္နဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ၾကား သေဘာထားမတူၾကတဲ့အခါ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာလို လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ေပါင္း အစည္းအေဝးနဲ႕ မဆုံးျဖတ္ပဲ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္က အညီအမွ်ေရြးခ်ယ္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႕ ကြန္ဖရင့္ေကာ္မီတီ (Conference Committee) ကို ဖြဲ႕စည္းပါတယ္၊ ကြန္ဖရင့္ေကာ္မီတီက လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ကို ကိုယ္စားျပဳျပီး ကြာဟခ်က္ေတြကို ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးရပါတယ္၊ အဲဒီလို ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္က်င္းပျပီး လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးက လက္ခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဥပေဒၾကမ္းကို ျပင္ဆင္ၾကပါတယ္၊ ကြန္ဖရင့္ေကာ္မီတီက ညွိႏိႈင္း ျပင္ဆင္ျပီး တင္သြင္းတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းကိုမွ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္က သီးျခားအစည္းအေဝးမ်ားေခၚယူျပီး ေဆြးေႏြးအတည္ျပဳၾကပါတယ္၊ ေအာက္လႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ပိုမ်ားလို႕ဆိုျပီး ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရနည္းတဲ့ အထက္လႊတ္ေတာ္ထက္ ဥပေဒျပဳရာမွာ အခြင့္အေရးပိုမရပါ၊ အာဏာပိုမရွိပါ၊ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံး ဥပေဒျပဳရာမွာ တန္းတူညီမွ်ရွိၾကပါတယ္၊

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာလည္း လႊတ္ေတာ္ ႏွစ္ခု တန္းတူညီမွ်မႈရွိေအာင္ ဥပေဒၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုမ်ားကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲဆုံးျဖတ္ျခင္းမျပဳပဲ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုမွာလို ကြန္ဖရင့္ေကာ္မီတီဖြဲ႕စည္းျပီး လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးက လက္ခံႏိုင္တဲ့အထိ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးသင့္ပါတယ္၊ ေနာက္တစ္နည္းကေတာ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာပဲ မဲခြဲမယ္ဆိုရင္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို တစ္ဦးလ်င္ ႏွစ္မဲႏႈံး သတ္မွတ္ေပးဖို႕ပါ၊ ဒါမွလည္း အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ရဲ့ မဲေတြဟာ ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရ ႏွစ္ဆေလာက္ရွိတဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ရဲ့ မဲမ်ားနဲ႕ အေရအတြက္တူျပီ တန္းတူညီမွ်မႈရွိပါလိမ့္မယ္၊

# ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ေရြးခ်ယ္ရာတြင္ မမွ်တျခင္း

၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု၊ ပုဒ္မ (၆၀) အရ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ေရးအဖြဲ႕ (Presidential Electoral College) လည္းျဖစ္ပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို (က) အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွ ေရြးေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ (ခ) ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွ ေရြးေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ နဲ႕ (ဂ) လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္စလုံးမွ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ခန္႕အပ္ေသာ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ ဆိုျပီး အစုအဖြဲ႕ သုံးဖြဲ႕ ခြဲျခားဖြဲ႕စည္းျပီး တစ္ဖြဲ႕စီက ဒုသမၼတ (သို႕မဟုတ္) သမၼတေလာင္းတစ္ေယာက္စီကို အမည္စာရင္းတင္သြင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္၊ အစုအဖြဲ႕ သုံးဖြဲ႕ကတင္သြင္းလာတဲ့ ဒုသမၼတ (သို႕မဟုတ္) သမၼတေလာင္း (၃) ဦးကိုမွ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အားလုံးပါဝင္တဲ့  ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ေရးအဖြဲ႕က မဲခြဲေရြးခ်ယ္ရမွာပါ၊ မဲအမ်ားဆုံးရသူက ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတျဖစ္လာျပီး ဒုတိယမဲအမ်ားဆုံးရသူက ဒု သမၼတ (၁)၊ က်န္တစ္ဦးက ဒု သမၼတ (၂) ျဖစ္လာၾကမွာပါ၊

ဒီျပ႒န္းခ်က္အရ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕မွာ ကိုယ္စားလွယ္ (၁၆၈) ဦးပဲရွိျပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ေရြေကာက္ခံကိုယ္စားလွယ္မ်ားအစုအဖြဲ႕မွာ ကိုယ္စားလွယ္ (၃၃၀) ဦးနဲ႕ တပ္မေတာ္သားအစုအဖြဲ႕မွာ ကိုယ္စားလွယ္ (၁၆၆) ဦးပါဝင္ပါတယ္၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ မဲခြဲၾကတဲ့အခါ အစုအဖြဲ႕တိုင္းက ၎တို႕အစုအဖြဲ႕က တင္သြင္းတဲ့ သမၼတေလာင္းကိုသာ ဦးစားေပး မဲေပးၾကမွာမို႕  ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက တင္သြင္းတဲ့ သမၼတေလာင္းဟာ မဲအမ်ားစုရရွိလို႕ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼၼတအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ခံရမည့္ အခြင့္အေရးအျပည့္အဝရွိေနျပီး အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက တင္သြင္းတဲ့ သမၼတေလာင္းကေတာ့ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခ်ယ္ခံရဖို႕ အခြင့္အေရးမရွိပါ၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ဟာ ျပည္နယ္/တိုင္းေဒသၾကီးမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳတာမို႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္က တင္သြင္းမည့္ တိုင္းရင္းသား သမၼတေလာင္းဟာ ဒီေရြးခ်ယ္မႈမ်ိဳးနဲ႕ ဘယ္ေတာ့မွ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ျဖစ္မွာမဟုတ္ပါ၊

ဒီေနရာမွာလည္း လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ၾကား တန္းတူညီမွ်မႈမရွိတာကို ထင္ထင္ရွားရွား ထပ္မံေတြ႕ရျပန္ပါတယ္၊ ဒီမညီမွ်မႈကိုလည္း အျမန္ဆုံးျပင္ဆင္သင့္ပါတယ္၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတကို ျပည္သူလူထုက တိုက္႐ိုက္ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္တာမ်ိဳးဆိုရင္ေတာ့ ပိုေကာင္းပါလိမ့္မယ္၊ ဒါမွမဟုတ္ပဲ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကပဲ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္မယ္ဆိုရင္ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ တန္းတူညီမွ်ႏိုင္ေစဖို႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကို တစ္ဦးလ်င္ ႏွစ္မဲေပးခြင့္ျပဳသင့္ပါတယ္၊

# လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ တန္းတူညီမွ်ေရး

အထက္မွာ တင္ျပခဲ့တဲ့အတိုင္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ပါဝင္တဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ဟာ တန္းတူညီမွ်မႈမရွိပါ၊ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရာမွာေရာ၊ ဥပေဒၾကမ္းမ်ား၊ အဆိုမ်ားအတည္ျပဳရာမွာပါ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ဦးေရမ်ားျပားမႈနဲ႕အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကို အျမဲတမ္း အႏိုင္ရေနပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပ႒န္းခဲ့၊ အတည္ျပဳခဲ့တဲ့ ဥပေဒမ်ား၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား၊ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္မႈမ်ား အားလုံးဟာ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္ အေၾကအလည္ေက်နပ္ျပီး သေဘာတူေထာက္ခံခဲ့တဲ့ ရလာဒ္မ်ားလို႕ အျပည့္အဝ မယူဆႏိုင္ပါ၊  ဒါဟာျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ရဲ့ ဥပေဒျပဳအာဏာကို ကိုင္တြယ္က်င့္သုံးေနတဲ့ ဥပေဒျပဳအဖြဲ႕အစည္းရဲ့ ၾကီးမားတဲ့ အားနည္းခ်က္ျဖစ္ပါတယ္၊ 

ဒီအားနည္းခ်က္ၾကီး ဆက္လက္တည္ရွိေနတာနဲ႕ အမွ် ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားအားလုံးအေပၚ ျပည္သူလူထုက အျပည့္အဝလက္ခံႏိုင္ဖို႕ ခက္ခဲပါလိမ့္မယ္၊ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္မွာ ျပည္နယ္မ်ားက တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္မ်ား အမ်ားစုပါဝင္ျပီး ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္မွာ ျပည္မက ဗမာလူမ်ားစုအမ်ားစုပါဝင္တာမို႕  ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ထက္ အာဏာပိုၾကီးမားေအာင္၊ အခြင့္အေရးပိုမ်ားေအာင္ ဖန္တီးထားတာဟာ တိုင္းရင္းသားမ်ားေတာင္းဆိုေနတဲ့ တန္းတူညီမွ်ေရးကို မ်က္ကြယ္ျပဳသလို ျဖစ္ေနပါတယ္၊ ဒီအားနည္းခ်က္ၾကီးကို အျမန္ဆုံး ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္၊

ေလးစားစြာ၊

ေအာင္ဒင္
ဒီဇင္ဘာ ၁၂၊ ၂၀၁၃