လြမ္းရင္းခြဲခြါၾကပါစို႕
ေအာင္ဒင္/ဒတၳ
(၁၉၈၆ ခုႏွစ္ကေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာ၊)
ႏႈတ္မဆက္နဲ႕ေတာ့ေနာ္
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းတံခါးပိတ္
အရိပ္အေရာင္ ၊ ေကြ႕ေရွာင္ရစ္ပတ္
ရပ္တန္႕ေတြေဝ
မေန႕က ေနမင္း
ပန္းခင္းထဲမွာ ၊ လမ္းက်ဥ္းထဲမွာ
ကဲကြယ္… လြမ္းရင္းခြဲခြါၾကပါစို႕…၊
ေနာက္ဆုံးရဲ့ ေနာက္ဆုံးမို႕
အားလုံးကိုေပးဆက္
ခ်စ္သူ႕ရဲ့လက္မ်ား
ခစားဖက္ေပြ႕၊ မေန႕တေန႕ကလို
ၾကိဳတင္ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း
ယံုၾကည္ရဲရင့္ျခင္း
ဟင္းလင္းျပင္မွ၊ ဘဝတံခါး
ညမ်ားရွည္ၾကာဖူးၾကမယ္…၊
ေျဖသိမ့္စရာ၊ မခက္ပါေစနဲ႕
မ်က္ႏွာလဝန္း၊ ရႊန္းျမဖိတ္လက္
တသက္တေကြ႕၊ ရက္ေန႕ရာသီ
နာရီေတြေျပာင္း
အိပ္မက္ေဟာင္းေတြ မက္ၾကမယ္…၊
ဆိုပါေတာ့ကြယ္…
ပန္း႐ိုင္းခင္းထဲက
စူးရွထံုပ်ံ႕၊ ရနံ႕တံတိုင္း
ဒုန္းစိုင္းထိုးေဖာက္၊ အေဝးေရာက္မည့္လူ…၊
ႏွင္းဆီျမစ္မွ
မာနလိႈင္းတံပိုး၊ လွ်ိဳးငုတ္ေခ်ဖ်က္
ခရီးဆက္မည့္ ေလွ ….၊
ဟိုး…ေရွ႕မွာ
ငါတို႕ရဲ့ကမၻာသစ္
အျပာႏုေကာင္းကင္၊ ရင္ခြင္မတ္မတ္
လတ္ဆတ္ျမစ္တစင္း
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းရသ ၊ရခ်င္မွ ရမယ္…၊
လေရာင္ေဝဝါး၊ ညေမွာင္ေထြျပား
အမွားအသစ္၊ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မယ္
ႏုသစ္ဂီတ၊ ခ်ိဳျမကာရန္
မနက္ျဖန္မိုးေသာက္
တို႕ ..ေရာက္ခ်င္ေရာက္မယ္ …၊
အခ်စ္ဦးရယ္
ဘယ္မွာ ငရဲ၊ ဘယ္မွာ နိဗါၺန္
မာန္ကိုခ်ိဳးႏွက္၊ ေျပာမထြက္ဖူး
ဆူးေၾကာက္ေနာက္ဆုတ္၊ ေျခလွမ္းရုတ္တာ
ႏွစ္ဦးစလုံးရဲ့ရင္မွာ၊ နာၾကင္ေၾကကြဲ
လြမ္းရင္းခြဲခြါၾကပါစို႕ကြယ္…။။။
(ပန္းခ်ီကား၊ ထိန္လင္းရဲ့ Forest AD2500၊ Acrylic on Canvas 35 x 98 (1997))
0 comments:
Post a Comment