သမုဒၵရာ
ေအာင္ဒင္/ဒတၳ
(မိုးေဝမဂၢဇင္း၊ ဩဂုတ္လ၊ ၁၉၈၈)
(၁)
သူ႔ရင္ခြင္ထဲမွာ
ကမၻာႀကီး တခုလုံး ရွိသတဲ႔
သမုဒၵရာက ဆိုတယ္။
(၂)
လိွဳင္းရယ္ ေလရယ္
မုန္တိုင္းနဲ႔ မိုးေကာင္းကင္ရယ္
အသက္ရွင္လိုစိတ္နဲ႔ တိတ္ဆိတ္ျခင္းရယ္
ေပါင္းစုဖြဲ႔စည္းလိုက္တဲ႔အခါ
သမုဒၵရာ ျဖစ္လာတယ္
ေရနဲ႔က်ယ္ျပန္႔ နက္ရွိဳင္းျခင္းကေတာ႔
မပါမျဖစ္ ပါသေပါ႔။
ၿပီးေတာ႔
ပဲ႔တင္သံ အေထာင္အေသာင္းနဲ႔
ႏြမ္းေဟာင္း ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္လည္း
အစြဲအလန္းႀကီးမွဳမ်ားနဲ႔ နစ္ျမွဳပ္
သမုဒၵရာေအာက္မွာ အိပ္စက္ေနရဲ႔။
ၿပီးေတာ႔
အကုသုိလ္အတြက္ ပက္ဆိုးဒင္႔သြားတိုက္ေဆးရယ္
အိပ္မက္အတြက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါရယ္
အလိုမျပည္႔ျခင္းရဲ႔ ေရျမွဳပ္ပူေပါင္းေတြရယ္
သမုဒၵရာထဲမွာရွိတယ္
ေဒါသအတြက္ ၾကမ္းတမ္းမွဳေတြရွိတယ္
အၾကင္နာအတြက္ ႏူးညံ႔မွဳေတြ ရွိတယ္
ဣေျႏၵနဲ႔ အခ်ိန္အခါလည္း ရွိတယ္
ေတာင္႔တျခင္းနဲ႔
ေပးဆပ္ႏိုင္ခြင္႔လည္းရွိတယ္။
ဒါ႔ျပင္ ယင္မနားတဲ႔ ရုိးသားမွဳေတြ ရွိတယ္
ဘယ္သူမွမသိတဲ႔ ရွာေဖြေတြ႔ရွိမွဳေတြရွိတယ္
ကိုယ္႔ကိုယ္ကို မပိုင္တဲ႔ စိုးရိမ္ေသာကေတြရွိတယ္
မႏိုင္၍ သည္းခံရျခင္းမ်ားလည္းရွိတယ္
ငွက္ေတြေတာင္ ပ်ံေနရင္း လမ္းေပ်ာက္္ တဲ႔
ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေကာင္းကင္ႀကီးေအာက္က
ေျမသားထု ပလက္ေဖာင္းေပၚမွာ
ကၽြန္ေတာ္တို႔ မျပည္႔၀ႏိုင္တဲ႔ အလိုဆႏၵမွန္သမွ်
သမုဒၵရာထဲမွာရွိတယ္။
(၃)
ငါ႔အတြက္ေတာ႔ သမုဒၵရာဆိုတာ
မေသာက္ေကာင္းတဲ႔ ေရတခြက္မွ်သာ ျဖစ္ရဲ႔။
1 comments:
အဲဒီ႔ သမုဒၵရာထဲမွာ လက္ပစ္ကူးေနဆဲ..
Post a Comment