Peace...Still Far Away Part Four

ျငိမ္းခ်မ္းေရး…. ဟိုး… အေဝးမွာ (၄)

ေအာင္ဒင္

(ကုမုျဒာသတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၃၊ အမွတ္ ၂၉၊ ေအာက္တိုဘာလ ၂၂ ရက္၊ ၂၀၁၃)

==================

ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးၾကရင္ေကာ အေျဖရွိပါ့မလား

အစိုးရဘက္က တိက်ခိုင္မာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲအစအစဥ္မရွိေသးလို႕ စိတ္ပူရသလို တစ္ဘက္မွာ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း အလြန္အကြၽံျမင့္မားေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္၊ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၉ ကေန ၃၁ ရက္ေန႕အထိ ထိုင္းႏိုင္ငံ ခ်င္းမိုင္ျမိဳ႕မွာ က်င္းပခဲ့တဲ့ (ဒုတိယ) တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားညီလာခံက ခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ ေအာက္ပါဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ၾကည့္ပါ၊

(ဒုတိယ) တိုင္းရင္းသားမ်ားညီလာခံမွ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ား

(၁) ျပည္ေထာင္စုျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ကို အမ်ိဳးသားျပည္နယ္မ်ား (National States) ႏွင့္ အမ်ိဳးသားမ်ား ျပည္နယ္မ်ား (Nationalities States) တန္းတူညီမွ်ခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒န္းခြင့္ေတြနဲ႕ စုစည္းပါဝင္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအျဖစ္ ဖြဲ႕စည္းရန္၊

(၂) ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအတြင္းမွာ ဖက္ဒရယ္ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို က်င့္သုံးရန္၊

(၃) ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုကို ျပည္ပအနၲရာယ္မ်ားမွ အကာအကြယ္ေပးမည့္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ရန္၊

(၄) ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရမွ လက္ရွိက်င့္သုံးေနေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒသည္ ဒီမိုကေရစီအႏွစ္သာရမ်ားႏွင့္ ျပည့္ဝျခင္းမရွိ၊ ဖက္ဒရယ္ဆိုင္ရာမူဝါဒမ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီသည့္အတြက္ လက္မခံႏိုင္၊ စစ္မွန္ေသာ ဖက္ဒရယ္စနစ္အေပၚအေျခခံသည့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအသစ္တစ္ရပ္ကို ေရးဆြဲ၍ အသုံးျပဳႏိုင္ေရး ၾကိဳးစားရန္၊

(၅) ညီညြတ္ေသာ တိုင္းရင္းသားမ်ားဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ (UNFC) ႏွင့္ ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားမ်ားမဟာမိတ္အဖြဲ႕ (UNA) တို႕က ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအသစ္ ေရးဆြဲေရးကို ဦးေဆာင္ၾကမည္၊ ညီလာခံ၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ျခင္း၏ တစ္စိတ္တစ္ေဒသအျဖစ္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးအဖြဲ႕မ်ား၊ လူငယ္အဖြဲ႕မ်ား၊ အရပ္ဘက္လူမႈအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အျခားအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားပါဝင္ေသာ အေျခခံဥပေဒမူၾကမ္းေရးဆြဲေရးေကာ္မီတီကို ဖြဲ႕စည္းရန္၊

(၆) ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ (ပထမ) တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားညီလာခံမွ ခ်မွတ္ခဲ့ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းျပေျမပံု (၆) ခ်က္ကို ထပ္မံအတည္ျပဳသည္၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားႏွင့္ ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးမႈမ်ားတြင္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ား အားလုံးသည္ တစ္စုတစ္စည္းတည္း ကိုယ္စားျပဳရပ္တည္ရန္၊ တစ္ဖြဲ႕ခ်င္းစီ သီးျခားရပ္တည္ေဆြးေႏြးျခင္းမျပဳရန္၊

အဲဒီ အခ်က္ (၆) ခ်က္အျပင္ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအတြင္းမွာ အျခားတိုင္းရင္းသားမ်ားနည္းတူ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားအတြက္ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းရပ္တည္ရန္ ဆိုတာကိုပါ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကပါေသးတယ္၊

ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားကိုလည္း ထည့္စဥ္းစားပါ၊

တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုေတြအေနနဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဆုံးရွုံးခဲ့ရတဲ့ အခြင့္အေရးေတြကို ျပန္လည္ရယူခ်င္တယ္ဆိုတာ သဘာဝက်၊ တရားမွ်တပါတယ္၊ စစ္အင္အားသုံးေျဖရွင္းျပီး စစ္ပြဲမွာ အႏိုင္ရခဲ့ရင္ျဖင့္ သူတို႕လိုခ်င္တာေတြအားလုံးကို သူတို႕စိတ္ၾကိဳက္ဖန္တီးႏိုင္ၾကမွာပါ၊ ျပႆနာေတြကို စစ္ပြဲနဲ႕ မေျဖရွင္းပဲ ႏိုင္ငံေရးနည္းလမ္းနဲ႕ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းေျဖရွင္းၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ လိုခ်င္သေလာက္ အကုန္မရႏိုင္ဘူး၊ လိုခ်င္တာေတြကို တစ္ၾကိမ္ထဲနဲ႕ အားလုံးမရႏိုင္ဘူး၊ ဆိုတာ သေဘာေပါက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ေအာင္ျမင္မႈရခ်င္ရင္ ႏွစ္ဘက္စလုံးက စိတ္ရွည္လက္ရွည္ အေမွ်ာ္အျမင္ၾကီးၾကီးနဲ႕ ဂ႐ုတစိုက္ အေပးအယူလုပ္ၾကရမွာပါ၊

တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအေနနဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား ျပင္ဆင္ၾကတဲ့အခါ သူတို႕ေဆြးေႏြးမည့္အေရးကိစၥေတြဟာ သူတို႕ကိုယ္စားျပဳတဲ့ လူနည္းစုတိုင္းရင္းသားမ်ားနဲ႕ တစ္ဘက္က တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့ ျမန္မာအစိုးရ၊ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္တို႕နဲ႕တင္ သက္ဆိုင္တာမဟုတ္ပဲ တိုင္းျပည္ရဲ့ လူမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားအားလုံးနဲ႕ပါ သက္ဆိုင္ေနတာကို သေဘာေပါက္ဖို႕လိုပါတယ္၊ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ားအေနနဲ႕ တိုင္းရင္းသားမ်ားေတာင္းဆိုတဲ့ ဖက္ဒရယ္ႏိုင္ငံတည္ေဆာက္ေရးကို ကန္႕ကြက္ၾကမယ္မထင္ပါ၊ ဒါေပမည့္ ဗမာျပည္နယ္ ဖြဲ႕စည္းေရးကိုေတာ့ သေဘာတူၾကလိမ့္မယ္ မထင္ပါ၊ 

က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ ဗမာလူမ်ိဳးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ဖက္ဒရယ္ဖြဲ႕စည္းမႈကို ေထာက္ခံပါတယ္၊ လက္ရွိျပည္နယ္ေတြအားလုံးကို တိုင္းေဒသၾကီးမ်ားထက္ အဆင့္ျမင့္တဲ့ ကိုယ္ပိုင္အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္၊ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒န္းခြင့္ရ ျပည္ေထာင္စုအဖြဲ႕ဝင္မ်ား ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္၊ ဒါေပမည့္ ဗမာျပည္နယ္ဖြဲ႕စည္းေရးကို မေထာက္ခံပါ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားပါ ေရာေထြးေနထိုင္ၾကတဲ့ တိုင္းေဒသၾကီးအခ်ိဳ႕ (တနသၤာရီတိုင္း၊ ဧရာဝတီတိုင္း၊ စစ္ကိုင္းတိုင္း) ကို အမ်ိဳးသားမ်ားျပည္နယ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲဖြဲ႕စည္းမွာကို မေထာက္ခံႏိုင္ပါ၊

ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္ဖြဲ႕စည္းေရးဆိုတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္အေပၚမွာလည္း သံသယရွိမိပါတယ္၊ လက္ရွိ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္က ျပည္တြင္းစစ္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္လုံး တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ား ေနထိုင္ရာေဒသေတြမွာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအေပၚ အၾကမ္းဘက္မႈေတြ၊ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့၊ က်ဴးလြန္ဆဲဆိုတာ က်ေနာ္တို႕ သိနားလည္ပါတယ္၊ ဒါေပမည့္ အဲဒီ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ထဲမွာကိုပဲ တိုင္းရင္းသားေပါင္းစံုပါဝင္ေနၾကတာပါ၊ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလမွာ ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုၾကီးကို ျမန္မာစစ္တပ္က အၾကမ္းဘက္ျဖိဳခြင္းေတာ့ ရန္ကုန္၊ မနၲေလး ျမိဳ႕ၾကီးေတြမွာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆနၵျပသူေတြကို ပစ္ခတ္သတ္ျဖတ္ၾကတဲ့ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ျမန္မာစကားမေျပာတတ္တဲ့ တိုင္းရင္းသားစစ္သားေတြပါ၊

တစ္ခါ ျမန္မာ့စစ္တပ္ကို လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြနဲ႕ အျပစ္္ေျပာႏိုင္သလို တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕ေတြကလည္း လုံးဝအျပစ္ကင္းမဲ့သူမ်ား (Innocents) မဟုတ္ၾကပါ၊ လူမ်ိဳးစုအက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္လို႕ ေျပာၾကေပမည့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ေခါင္းေဆာင္တစ္စုရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္တည္ေထာင္ထားတဲ့ ခါးပိုက္ေဆာင္တပ္ဖြဲ႕ပံုစံမ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေတြလည္း ရွိပါတယ္၊ ထိုင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တေလွ်ာက္မွာ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားရဲ့ လက္ခ်က္နဲ႕ အသက္ေပ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြအမ်ားၾကီးရွိခဲ့ပါတယ္၊ ဒီတိုင္းရင္းသားတပ္ေတြထဲမွာပဲ သက္ဆိုင္ရာလူမ်ိဳးစုမ်ားကို အဓမၼဆက္ေၾကးေကာက္ခဲ့ၾကတဲ့၊ အဓမၼစစ္သားစုေဆာင္းခဲ့ၾကတဲ့၊ အဓမၼအႏိုင္က်င့္သတ္ျဖတ္ခဲ့ၾကတဲ့၊ အဓမၼေစာ္ကားခဲ့ၾကတဲ့ စစ္တရားခံေတြအမ်ားၾကီးပါ၊ ေတာ္လွန္ေရးသမားအမည္ခံ လက္နက္အားကိုးနဲ႕ စီးပြါးေရးလုပ္စားသူေတြ၊ တိုင္းျပည္ရဲ့ အဖိုးတန္ သစ္ေတာ၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြနဲ႕ သယံဇာတေတြကို ျပည္ပက ရတနာသိုက္တူးသူေတြထံ ေစ်းေပါေပါနဲ႕ ေရာင္းခ်ခဲ့သူေတြအမ်ားၾကီးပါ၊ ဒါေၾကာင့္မို႕့ အခုလိုအခ်ိန္မွာ ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္ဖြဲ႕စည္းေရး ေတာင္းဆိုျခင္းဟာ အလြန္ေစာလြန္းတယ္လို႕ ယူဆပါတယ္၊ ျဖစ္သင့္တာက ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းကဏၰကေန အခ်ိန္ဇယားတစ္ခုအတြင္းမွာ ရုပ္သိမ္းႏိုင္ေရးနဲ႕ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ကို အရပ္ဘက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္မွာ ျပန္လည္ေနရာခ်ေရးတို႕က ပိုျပီးအေရးၾကီးျပီး ပိုျပီးလက္ေတြ႕က်တယ္္ ထင္ပါတယ္၊

၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို လက္မခံႏိုင္လို႕ အသစ္ျပန္လည္ေရးဆြဲေရးဆိုတဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကိုလည္း အံ့ဩမိပါတယ္၊ က်ေနာ္လည္း ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို မၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါ၊ ဒါေပမည့္ က်ေနာ္တို႕ ၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မၾကိဳက္သည္ျဖစ္ေစ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုက ၂၀၁၀ ႏိုဝင္ဘာေရြးေကာက္ပြဲကစလို႕ ႏိုင္ငံတစ္ဝွမ္းအသက္ဝင္ျပီး လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ တစ္ခုတည္းေသာ တည္ဆဲ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျဖစ္ေနပါျပီ၊ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားနဲ႕ ပါတ္သက္တဲ့ ျပႆနာ၊ ျပည္တြင္းစစ္ရဲ့ ျပႆနာဟာ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဆိုင္ရာ ျပႆနာျဖစ္လို႕ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားရဲ့ တန္းတူညီမွ်အခြင့္အေရးေတြကို အာမခံခ်က္ေပးမည့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအသစ္တစ္ခု ေရးဆြဲခ်င္တာ သဘာဝက်ပါတယ္၊ 

ဒါေပမည့္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကေန ရရွိမည့္ သေဘာတူညီမႈမ်ားအားလုံးဟာ ေနာက္ဆုံးမွာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ေရာက္ရွိမွာပါ၊ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီက ၅၂ ရာခိုင္ႏႈံး၊ စစ္တပ္က ၂၅ ရာခိုင္ႏႈံး၊ ႏွစ္ဖြဲ႕ေပါင္း ၇၇ ရာခိုင္ႏႈံးလႊမ္းမိုးထားတဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က တိုင္းရင္းသားမ်ား ေတာင္းဆိုသလို ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို အသစ္ျပန္ေရးဆြဲဖို႕ သေဘာတူမယ္မထင္ပါ၊ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္မ်ား ပူးေပါင္းပါဝင္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္ဖြဲ႕စည္းေရးကို ေထာက္ခံလိမ့္မယ္ မထင္ပါ၊ ဗမာျပည္နယ္ဖြဲ႕စည္းေရးကို လက္ခံလိမ့္မယ္ မထင္ပါ၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ရႏိုင္သေလာက္ ျပင္ဆင္ေရးက ပိုျပီးသဘာဝက်ပါလိမ့္မယ္၊

ဒီေန႕ကာလဟာ ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အေတာ္အတန္ရွိတဲ့ ကာလျဖစ္ပါတယ္၊ အစိုးရနဲ႕ လႊတ္ေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္ႏိႈက္က ျပည္တြင္းစစ္ကို အဆုံးမသတ္ပဲ တိုင္းျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီမထြန္းကားႏိုင္ဘူး၊ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္မႈမရွိႏိုင္ဘူးလို႕ ဝန္ခံလာရပါျပီ၊ ျပည္တြင္းစစ္ကို အဆုံးသတ္ဖို႕အတြက္ အဓိကလိုအပ္ခ်က္က တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားရဲ့ အခြင့္အေရးမ်ားကို တိုးျမႇင့္ေပးအပ္ျခင္းျဖစ္တယ္လို႕လည္း သေဘာေပါက္ေနၾကပါျပီ၊ ဒါေပမည့္ အစိုးရတစ္ဖြဲ႕လုံး၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အားလုံးနဲ႕ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားအားလုံးက တစ္ညီတစ္ညြတ္တည္း သေဘာထားရွိတာ မဟုတ္ပါ၊ သူတို႕ရဲ့ သေဘာထားမွာလည္း အတိုင္းအတာ အကန္႕အသတ္ရွိပါလိမ့္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြဟာ လက္ေတြ႕က်ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္၊ ေဆြးေႏြးပြဲမစခင္ကတည္းက တစ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းကို ေဆြးေႏြးခ်င္စိတ္ေတာင္ မရွိေတာ့ေအာင္ မလုပ္သင့္ပါ၊ အလြန္အကြၽံေတာင္းဆိုျခင္းမ်ားျဖင့္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြဟာ တကယ္ျဖစ္မလာပဲ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အျဖစ္နဲ႕ပဲ ဆက္လက္တည္ရွိေနပါလိမ့္မယ္၊

ျပီးေတာ့ ဗမာလူမ်ားစုက တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ဘယ္ေလာက္အတိုင္းအတာအထိ လက္ခံႏိုင္မလဲ ဆိုတာလည္း ထည့္စဥ္းစားဖို႕လိုပါတယ္၊ ဗမာလူမ်ိဳးအမ်ားစုက တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ကို ေထာက္ခံတယ္ဆိုရင္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ပင္လံုပံုစံ ညီလာခံၾကီးမွာ ေအာင္ျမင္ရဖို႕မ်ားျပီး ဗမာလူမ်ိဳးအမ်ားစုက လက္မခံႏိုင္ရင္ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္မ်ား မေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါ၊

အျမင့္ဆုံးေတာင္းဆိုခ်က္မ်ားကို ဆက္လက္ဆုတ္ကိုင္ထားခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာင္မွ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြမွာသဘာဝက်က် အေပးအယူ ညွိႏိႈင္းတတ္ဖို႕လိုပါလိမ့္မယ္၊ ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးျပႆနာမ်ားကို စားပြဲဝိုင္းမွာ ေတြ႕ဆံုညွိႏိႈင္းျခင္း ယဥ္ေက်းမႈရဲ့ အစပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္၊ အဆုံးမျဖစ္သင့္ပါ၊ 

ဒီေဆြးေႏြးပြဲတစ္ခုထဲနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားရဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အျပည့္အဝျဖစ္ေပၚလာမွာ မဟုတ္ပါ၊ လိုခ်င္တာမရရင္ စစ္ျပန္တိုက္မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးအေခၚကိုလည္း ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ဖို႕လိုအပ္ပါတယ္၊ စစ္ေၾကာင့္ ပိုျပီးထိခိုက္နာက်င္ရတာက သာမာန္စစ္သားေတြနဲ႕ သာမာန္ျပည္သူေတြပါ၊ အစိုးရနဲ႕ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြမဟုတ္ပါ၊ တိုင္းျပည္မွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ အသားက် ရင့္က်က္လာတာနဲ႕အမွ်၊ စစ္တပ္ကို ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းကဏၰကေန တေျဖးေျဖးခ်င္းထြက္ခြါေအာင္ စည္းရုံးႏိုင္တာနဲ႕အမွ် တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားအတြက္ အခြင့္အေရးမ်ားဆိုင္ရာ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းမႈေတြ ေနာင္မွာလည္း ဆက္တိုက္ရွိလာမွာပါ၊

ဆက္ပါဦးမယ္၊

ေလးစားစြာ၊

ေအာင္ဒင္
စက္တင္ဘာ ၁၆၊ ၂၀၁၃