Peace and Civil Sosiety Part (1)

(မဇိၩမ ေန႕စဥ္သတင္းစာ၊ ေမလ ၁၉၊ ၂၀၁၄၊ တနလၤာေန႕၊ စာမ်က္ႏွာ ၁၇)

ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား (၁)

ေအာင္ဒင္

#၈၈ျငိမ္းပြင့္နဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး

၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၂) ရက္ေန႕မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့  အထင္ရွားဆုံးအရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းလို႕ ဆိုရမည့္ "၈၈ မ်ိဳးဆက္ (ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပြင့္လင္းလူ႕အဖြဲ႕အစည္း)" (၈၈ ျငိမ္းပြင့္) က အစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားကို ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး စာတစ္ေစာင္ေပးပို႕ခဲ့တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ အဲဒီစာကို ေခါင္းေဆာင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ကိုမင္းကိုႏိုင္က လက္မွတ္ေရးထိုးျပီး ျပည္ေထာင္စုျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရး ဗဟိုေကာ္မီတီ ဥကၠ႒ သမၼတဦးသိန္းစိန္နဲ႕ "ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ" (ယူအန္အက္ဖ္စီ) ဥကၠ႒ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး အင္ဘန္လ တို႕ထံလိပ္စာတပ္ေပးပို႕ျပီး စာထဲမွာ ကခ်င္ျပည္နယ္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ေဒသမ်ားတြင္ တိုက္ပြဲမ်ား ျဖစ္ပြါးေနျခင္းေၾကာင့္ အစိုးရႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားၾကားတြင္ တည္ေဆာက္လ်က္ရွိေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး လုပ္ငန္းစဥ္ ပ်က္ျပားမည္ကုိ စုိးရိမ္ေၾကာင္းေဖာ္ျပထားတယ္လို႕ သိရပါတယ္။

ဒီစာကို ေပးပို႕ျပီးတဲ့ေနာက္ ပထမဆုံး အသိအမွတ္ျပဳ အေၾကာင္းျပန္တာက အစိုးရျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုျငိမ္းခ်မ္းေရး အလုပ္ေကာ္မီတီ ဒု-ဥကၠ႒ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းက ၈၈ ျငိမ္းပြင့္ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေမလ ၆ ရက္ေန႕မွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ျမန္မာျငိမ္းခ်မ္းေရးဗဟို႒ာနကို ဖိတ္ၾကားျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးကိစၥ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈမ်ားကို ရွင္းျပပါတယ္။ ႏွစ္နာရီေက်ာ္ၾကာတဲ့ ဒီေဆြးေႏြးပြဲမွာ ကိုကိုၾကီး၊ ကိုျမေအး၊ ကိုဂ်င္မီ၊ ကိုအံ့ဘြယ္ေက်ာ္နဲ႕ မနန္းေစာ စတဲ့ ၈၈ျငိမ္းပြင့္ေခါင္းေဆာင္ (၅) ဦးတက္ေရာက္ျပီး ဝန္ၾကီးဦးေအာင္မင္းက တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႕ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုေရးဆိုင္ရာ ေဆာင္ရြက္မႈေတြအေၾကာင္း ရွင္းျပတာကို စိတ္ဝင္တစားနားေထာင္ၾကသလို သူတို႕ရဲ့ စိတ္ပူပန္မႈေတြကိုလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒီေဆြးေႏြးပြဲရဲ့  ေအာင္ျမင္မႈတစ္ခုကေတာ့ ၈၈ျငိမ္းပြင့္လို အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုရဲ့  ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေရးမွာ ပါဝင္ကူညီေဆာင္ရြက္လိုမႈကို ျမန္မာအစိုးရက နားလည္အသိအမွတ္ျပဳျပီး၊ ၾကိဳဆိုလက္ခံျပီး အစိုးရျငိမ္းခ်မ္းေရးကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႕ ၈၈ျငိမ္းပြင့္ တို႕အၾကား ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး တစ္လတစ္ၾကိမ္ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးဖို႕ သေဘာတူၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၈၈ျငိမ္းပြင့္ရဲ့ စာအေပၚ "ညီညြတ္ေသာတိုင္းရင္းသားမ်ား ဖက္ဒရယ္ေကာင္စီ" ကလည္း ေမလ (၈) ရက္ေန႕စြဲနဲ႕ စာတစ္ေစာင္အေၾကာင္းျပန္တယ္လို႕ သိရပါတယ္။

ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ၾကိဳးပမ္းၾကရာမွာ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ပါဝင္ဖို႕လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို အားလုံးက လက္ခံထားျပီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမည့္ ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္မႈ ခရီးစဥ္ရဲ့  အစပိုင္းျဖစ္တဲ့ ႏွစ္ဖက္တပ္ဖြဲ႕မ်ား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးတဲ့ အဆင့္အထိကို အစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားသာ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းေဆာင္ရြက္ၾကျပီး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးသေဘာတူျပီး ေနာက္ပိုင္းက်မွ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးကို ေဒသအလိုက္ ေစာင့္ၾကပ္ကြပ္ကဲရာမွာ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား စတင္ပါဝင္ျပီး ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားက်င္းပရာမွာ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားေရာ၊ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားအားလုံး ပါဝင္ေဆြးေႏြးၾကမယ္လို႕ ေယဘူယ် နားလည္လက္ခံထားၾကတာပါ။ ဒါေပမည့္ ျမင္ေတြ႕ေနရတဲ့ အေျခအေနက အစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားၾကား အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး သေဘာတူစာခ်ဳပ္ကို ေမွ်ာ္လင့္သလို မၾကာခင္မွာ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ဖို႕ ဆိုတာမလြယ္လွပါ။ အစိုးရကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕နဲ႕ တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕မ်ားရဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ေဆြးေႏြးပြဲအျပီး ပူးတြဲသတင္းထုတ္ျပန္ၾကသလို အမွန္တကယ္ မေခ်ာေမြ႕ၾကပဲ ႏွစ္ဘက္စလုံးမွာ အေလွ်ာ့မေပးခ်င္တဲ့ ေတာင္းဆိုမႈေတြနဲ႕ပါ။ ဒီဘက္ႏွစ္ဘက္ ေဆြးေႏြးေနၾကတာကိုပဲ ဒီအတိုင္း ေစာင့္ၾကည့္ေနမယ္ဆိုရင္ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး ပို၍အလွမ္းေဝးျပီး ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားအဆင့္သို႕ ေနာက္လေပါင္းမ်ားစြာ ေရာက္လာႏိုင္မွာမဟုတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ၈၈ျငိမ္းပြင့္ ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အခုလို တာဝန္သိသိ ပါဝင္ေဆြးေႏြးတာကို ၾကိဳဆိုပါတယ္။ ၈၈ျငိမ္းပြင့္ နဲ႕အတူ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ျမန္မာအစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ား  ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးရဲ့ ပထမအဆင့္ျဖစ္တဲ့ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ဖို႕ ႏွစ္ဘက္စလုံးကို ခ်ဥ္းကပ္စည္းရုံးဖို႕ ၊ လိုအပ္သလို ဖိအားေပးဖို႕ အခ်ိန္ေရာက္ေနပါျပီ။ 

#မေရရာ၊ မေသခ်ာေသာ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ား၊

ျမန္မာအစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အဖြဲ႕မ်ားၾကား ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္ လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္ဖို႕ ေဆြးေႏြးေနတာ ၾကာပါျပီ၊

ျမန္မာအစိုးရကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕ကို ဝန္ၾကီး ဦးေအာင္မင္းကေခါင္းေဆာင္ျပီး လႊတ္ေတာ္နဲ႕ တပ္မေတာ္က ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ပါဝင္ၾကပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားဘက္ကေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္၊ လိုင္ဇာျမိဳ႕မွာ က်င္းပတဲ့ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားညီလာခံက ဖြဲ႕စည္းေပးခဲ့တဲ့ "တစ္ႏိုင္ငံလုံးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးဆိုင္ရာ ညွိႏိႈင္းေရးအဖြဲ႕ (NCCT) က တာဝန္ခံေဆြးေႏြးေနပါတယ္။ အင္အားၾကီးအဖြဲ႕ႏွစ္ဖြဲ႕ျဖစ္တဲ့ "ဝ" ျပည္ေသြးစည္းညီညြတ္ေရးပါတီ (ဝသဖ) နဲ႕ မိုင္းလားအုပ္စုက သီးျခားေဆြးေႏြးပါတယ္။ အခုထိေတာ့ စာခ်ဳပ္လက္မွတ္ေရးထိုးႏိုင္မည့္ အရိပ္အေယာင္မေတြ႕ေသးပါ၊ ေဆြးေႏြးပြဲေတြအျပီး ပူးတြဲ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြမွာေတာ့ တိုးတက္မႈေတြရွိသေယာင္ ေျပာဆိုၾကေပမည့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ မတူညီမႈေတြက အမ်ားၾကီးရွိေနပါေသးတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ မတ္လက ေဆြးေႏြးပြဲမွာ တစ္ႏိုင္ငံလုံးအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းတစ္ခုကို အခန္း (၇) ခန္းျဖင့္ျပဳစုေရးသားရန္ သေဘာတူညီမႈ ရခဲ့ျပီး ဧျပီလဆန္းမွာ ျပဳလုပ္တဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲကေန စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းတစ္ခုကို ေရးဆြဲႏိုင္ခဲ့တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ 

ဒါေပမည့္ အဲဒီစာခ်ဳပ္မူၾကမ္းထဲမွာ ႏွစ္ဘက္စလုံးက လက္မခံႏိုင္တဲ့ အခ်က္ေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားပါဝင္ေနလို႕ ေနာက္ထပ္ အၾကိမ္မ်ားစြာ ေဆြးေႏြးေနရဦးမယ္ ထင္ပါတယ္။ တစ္ဘက္မွာလည္း ရွမ္းျပည္နယ္နဲ႕ ကခ်င္ျပည္နယ္တြင္းမွာ တိုက္ပြဲေတြ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနတာကလည္း ညွိႏိႈင္းမႈေတြကို ပိုျပီး ေႏွးေကြးေစပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ၾကားဝင္ညွိႏိႈင္းဖို႕ သင့္ေနတာပါ။

၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ ဧျပီလ (၉) ရက္ေန႕စြဲနဲ႕ အစိုးရရဲ့  ျမန္မာျငိမ္းခ်မ္းေရးဗဟို႒ာန (MPC) နဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားရဲ့ NCCT တို႕မွ ပူးတြဲျပဳစုတဲ့ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ (မူၾကမ္း) ကို ေလ့လာၾကည့္ပါတယ္။ အခန္း (၇) ခန္းပါျပီး စာမ်က္ႏွာ (၂၃) မ်က္ႏွာရွိတဲ့ စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းမွာ အနီေရာင္ေတြ၊ အျပာေရာင္ေတြ ျပည့္ေနပါတယ္။ အနီေရာင္ခ်ယ္ထားတာေတြက တိုင္းရင္းသားမ်ားဘက္က အဆိုျပဳျပီး အစိုးရဘက္က လက္မခံတဲ့ အခ်က္ေတြပါ၊ အျပာေရာင္ခ်ယ္ထားတာေတြက အစိုးရဘက္က တင္ျပျပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားဘက္က လက္မခံႏိုင္တဲ့ အခ်က္ေတြပါ၊ အခ်ိဳ႕သေဘာမညီမႈေတြက စကားလုံးအသုံးအႏႈံးအေပၚ အျငင္းပြါးၾကတာပါ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၾကည့္တဲ့ အခါမွာ စကားလုံးအသုံးအႏႈံးမ်ားနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး တစ္ဘက္ဘက္က သေဘာထားၾကီးၾကီးနဲ႕ အေလွ်ာ့ေပးရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ဘက္စလုံးလက္ခံႏိုင္တဲ့ စကားလုံးအသစ္ကို ရွာေဖြသုံးစြဲရင္ ေျဖရွင္းႏိုင္မွာပါ၊ က်န္တဲ့ အခ်က္ေတြကို ၾကည့္ေတာ့လည္း တစ္ဘက္ဘက္က လက္ခံသင့္တဲ့ အဆိုျပဳခ်က္ေတြ ေတြ႕ရသလို လုံးဝလက္ခံႏိုင္မွာမဟုတ္တဲ့ အခ်က္ေတြလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ႏွစ္ဘက္စလုံးက သေဘာထားမၾကီးၾကရင္၊ အျပန္အလွန္အေလွ်ာ့မေပးၾကရင္၊ ႏိုင္ငံေရးျပသနာေတြကို လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲမ်ားအစား ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြနဲ႕ ေျဖရွင္းမည့္ ႏိုင္ငံေရးယဥ္ေက်းမႈအသစ္တစ္ရပ္ကို ရဲရဲရင့္ရင့္ မထူေထာင္ႏိုင္ၾကဘူး ဆိုရင္ ဒီေဆြးေႏြးပြဲေတြကေန တိုးတက္မႈရွိႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါ။ ဒီလိုနဲ႕ "ျပည္တြင္းစစ္မရပ္စဲသ၍ တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑ကို ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္မွ ေလွ်ာ့ခ်၍မရ၊ တပ္မေတာ္က ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးမွာ ဦးေဆာင္ခ်ယ္လွယ္ေနသမွ် စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ၊လူ႕အခြင့္အေရးႏွင့္ တန္းတူညီမွ်မႈမ်ား အာမခံခ်က္မရွိႏိုင္၊ တန္းတူညီမွ်မႈမ်ားမရွိသ၌ ျပည္တြင္းစစ္ရပ္စဲႏိုင္မည္မဟုတ္" ဆိုျပီး ေရသံသရာလည္သလို လည္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းစစ္သံသရာကေန က်ေနာ္တို႕ႏိုင္ငံ လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါ။ စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး က်ေနာ္႕ရဲ့  ေလ့လာသုံးသပ္ခ်က္မ်ားကို ေအာက္မွာ ေဆြးေႏြးတင္ျပပါ့မယ္။

#စကားလုံးအသုံးအႏႈံး အျငင္းပြါးမႈမ်ား

စာခ်ဳပ္မူၾကမ္း တစ္ခုလုံးမွာ စကားလုံးအေတာ္မ်ားမ်ားကို အျငင္းပြါးၾကတာေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီစကားလုံးေတြကလည္း စာခ်ဳပ္တစ္ခုလုံး စာမ်က္ႏွာတိုင္း၊ အခန္းတိုင္းမွာ ပါဝင္တာမို႕ အေရးၾကီးစကားလုံးေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

(၁) အစိုးရဘက္က "လက္နက္ကိုင္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕မ်ား" လို႕ သုံးခ်င္ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားမ်ားဘက္က "တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ား" လို႕ သုံးခ်င္ပါတယ္။

(၂) အစိုးရဘက္က "ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္" လို႕ သုံးခ်င္ျပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားက "ဒီမိုကေရစီ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုႏိုင္ငံေတာ္" လို႕ သုံးခ်င္ပါတယ္။

(၃) အစိုးရဘက္က "ပစ္ခတ္တိုက္ခိုက္မႈရပ္စဲေရး" လို႕သုံးခ်င္ျပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားဘက္က "အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး" လို႕သုံးခ်င္ပါတယ္။

(၄) အစိုးရဘက္က "ပင္လံုစိတ္ဓာတ္" လို႕ သုံးျပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားက "ပင္လံုစိတ္ဓာတ္၊ ပင္လံုမူႏွင့္ ပင္လံုကတိကဝတ္" လို႕ သုံးခ်င္ပါတယ္။

(၅) အစိုးရဘက္က "ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံုေရးႏွင့္ ကာကြယ္ေရး" လို႕ အဆိုျပဳျပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားက "ျပည္ပရန္ကာကြယ္ေရး" လို႕ သုံးခ်င္ပါတယ္။

(၆) အစိုးရဘက္က "အမ်ိဳးသားျငိမ္းခ်မ္းေရးျပည္ေထာင္စုညီလာခံ" လို႕အဆိုျပဳျပီး တိုင္းရင္းသားမ်ားက "ပင္လံုစိတ္ဓာတ္၊ ပင္လံုမူတို႕ကို အေျခခံေသာ ျပည္ေထာင္စုညီလာခံ" လို႕ အဆိုျပဳပါတယ္။

(၇) အစိုးရက "အမ်ိဳးသားျငိမ္းခ်မ္းေရးစာခ်ဳပ္" လို႕ဆိုတာကို တိုင္းရင္းသားမ်ားက "တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စု သေဘာတူစာခ်ဳပ္" လို႕ ဆိုခ်င္ပါတယ္။

က်ေနာ္႕အျမင္အရေျပာရရင္ တိုင္းရင္းသားမ်ားဘက္က ေတာင္းဆိုတဲ့ "ပင္လံုစိတ္ဓာတ္၊ ပင္လံုမူႏွင့္ ပင္လံုကတိကဝတ္"၊ "ပင္လံုစိတ္ဓာတ္၊ ပင္လံုမူတို႕ကို အေျခခံေသာ ျပည္ေထာင္စုညီလာခံ" ၊ "တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ားဆိုင္ရာ ျပည္ေထာင္စုသေဘာတူစာခ်ဳပ္" စတဲ့ အသုံးအႏႈံးေတြက သိပ္ျမင့္မားလြန္းေနတယ္လို႕ ယူဆပါတယ္။ အခု လက္ရွိေဆြးေႏြးေနၾကတာ "အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရး" အတြက္ပါ၊ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္အရ "အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္" မွာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ ဆက္လက္က်င္းပရန္ အာမခံခ်က္ကို ထည့္သြင္းေရးဆြဲဖို႕ အစိုးရဘက္က သေဘာတူထားပါတယ္။ ဒါေပမည့္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားအဆင့္မွာ အစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားတင္မကေတာ့ပဲ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား၊ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အမ်ိဳးသမီးနဲ႕ ေက်ာင္းသား၊ လူငယ္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား စတဲ့ လက္နက္မကိုင္တဲ့ သာမာန္ျပည္သူမ်ားပါ တန္းတူညီမွ် ပါဝင္ေဆြးေႏြးခြင့္ရရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ 

အစိုးရက ျငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းစဥ္မွာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား က်င္းပေရးကို အာမခံေပးရမွာ ျဖစ္ေပမည့္ အဲဒီ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို ဘယ္လိုအေျခခံမူေတြနဲ႕ ေဆြးေႏြးၾကမယ္၊ ဘယ္လိုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုမယ္ဆိုတာေတြကို ဒီ အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ထဲမွာ ထည့္ေရးသားဖို႕၊ တာဝန္ခံဖို႕ မလိုအပ္ပါ၊ ေနာက္တစ္ဆင့္မွာ က်င္းပမည့္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲဆိုင္ရာ မူေဘာင္မ်ားခ်မွတ္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားမွာသာ ဆက္လက္ေဆြးေႏြးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီစကားလုံးေတြအားလုံးက အခန္းတိုင္း၊ စာမ်က္ႏွာတိုင္းမွာ ထပ္ခါထပ္ခါ ပါဝင္ေနတာမို႕ ဒီစကားလုံးအသုံးအႏႈံးေတြနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး ႏွစ္ဘက္သေဘာတူညီႏိုင္ၾကရင္ အေတာ္ခရီးေပါက္ေနျပီလို႕ ဆိုရမွာပါ။ ဒီစကားလုံးအသုံးအႏႈံးေတြအေပၚမွာ ႏွစ္ဘက္စလုံးက အေလးအနက္ထားၾကတာပါ။ တကယ္ေတာ့ ဒီစကားလုံးအသုံးအႏႈံးေတြ ပါဝင္တဲ့ စာခ်ဳပ္ပါ အခ်က္မ်ားဟာ အလြန္မတန္ အဓိပၸာယ္ျပည့္ဝျပီး ျပည္တြင္းျငိမ္းခ်မ္းေရးကို အမွန္တကယ္ အေထာက္အကူျပဳေစႏိုင္တာပါ။ 

ဒီစကားလုံးေတြအေပၚမွာ သူ႕ဘက္၊ ကိုယ့္ဘက္ အေလွ်ာ့မေပးၾကလို႕ စာခ်ဳပ္ကို လက္မွတ္မထိုးႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေရာက္သြားရင္လည္း ႏွစ္ဘက္စလုံးက အျပန္အလွန္ လက္ညိႈးထိုး အျပစ္တင္ၾကမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္က ႏွစ္ဘက္စလုံးကို ေဝဘန္မည့္၊ ဖိအားေပးမည့္၊ သေဘာထားၾကီးဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံမည့္၊ မေအာင္ျမင္ရင္လည္း ႏွစ္ဘက္စလုံးကို အျပစ္တင္မည့္ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ့ ပါဝင္မႈကို ေတာင္းဆိုတာပါ။