BLOGGER TEMPLATES AND TWITTER BACKGROUNDS

Wednesday, January 28, 2015

ျမန္မာႏိုင္ငံက လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားသို႕ ေမတၱာစာ၊ အပိုင္း (၆)

(တူေမာ႐ိုးသတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၄၈၊ ဇန္နဝါရီ ၂၇၊ ၂၀၁၅၊ စာမ်က္ႏွာ ၂၃)



ျမန္မာႏိုင္ငံက လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားသို႕ ေမတၱာစာ၊ အပိုင္း (၆)

ေအာင္ဒင္

#ဒီမိုကေရစီကို ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္း (အဆက္)

ရပ္ကြက္/ေက်းရြာဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ ေဒသနၱရအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဆင့္ဆင့္မွာ အေျခခံအက်ဆုံး ႏိုင္ငံေတာ္အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ပါတယ္။ ရပ္ကြက္/ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးဆိုတာ အဲဒီ အေျခခံအက်ဆုံး လူ႕အဖြဲ႕အစည္းရဲ့ တာဝန္အရွိဆုံးပုဂိၢဳလ္ျဖစ္ပါတယ္။ ရပ္ကြက္/ေက်းရြာတြင္းက ျပည္သူမ်ားရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးကို လက္ေတြ႕နီးနီးကပ္ကပ္ေဆာင္ရြက္ေပးေနရသူျဖစ္ျပီး ရပ္ကြက္/ေက်းရြာေန ျပည္သူမ်ားအေပၚ ဩဇာသက္ေရာက္မႈအရွိဆုံးပုဂိၢဳလ္ပါ။ ေရြးေကာက္ပြဲေတြက်င္းပျပီဆိုရင္လည္း ရပ္ကြက္/ေက်းရြာတြင္းက မဲ႐ံုမ်ား၊ မဲဆနၵေပးမႈမ်ားအေပၚ တစ္စံုတစ္ရာလႊမ္းမိုးႏိုင္စြမ္းရွိသူလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီရာထူးကို အရင္တုန္းက အာဏာရွင္မ်ားက အေပၚကေန သူတို႕ႏွစ္သက္ရာ လူယံုေတြကို ခန္႕အပ္တာဝန္ေပးခဲ့ေပမည့္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ျပည္သူလူထုက "တစ္ဆင့္ခံံ" ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနေရာက္ေနပါျပီ။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ျပ႒ာန္းခဲ့တဲ့ "ရပ္ကြက္/ေက်းရြာအုပ္စုအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးဥပေဒ" အရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးမ်ားကို ျပည္ထူလူထုက တစ္ဆင့္ခံံေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ဆင့္ခံံလို႕ ဆိုရတာက ရပ္ကြက္တြင္းမွ ေနအိမ္ (၁၀) အိမ္ကို ဆယ္အိမ္စုတစ္စုအျဖစ္ စုစည္း၊ ဆယ္အိမ္စုထဲက အသက္ (၁၈) ႏွစ္ျပည့္သူ အိမ္ေထာင္ဦးစီး (၁၀) ေယာက္က ၎တို႕ထဲက တစ္ဦးကို ဆယ္အိမ္မႉးအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္ရမွာပါ။ အဲဒီေနာက္ ရပ္ကြက္အတြင္းက ဆယ္အိမ္မႉးမ်ားက ၎တို႕အထဲမွ တစ္ေယာက္ကို ရပ္/ေက်း အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးအျဖစ္ ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ရတာမို႕ တစ္ဆင့္ခံေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခြင့္လို႕ ဆိုရတာပါ။

ဒီဥပေဒကို ဆယ္အိမ္မႉးမ်ားက တစ္ဆင့္မဟုတ္ပဲ အသက္ (၁၈) ႏွစ္ျပည့္ျပီးသား ရပ္ကြက္ျပည္သူမ်ားအားလုံးက ရပ္/ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးကို တိုက္႐ိုက္ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႕ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ ၾကိဳးစားေနတာလည္း ၾကားသိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိအေျခအေနမွာကိုပဲ ရပ္/ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးမ်ားေနရာမွာ အမွန္တကယ္ကိုပဲ ျပည္သူလူထုအက်ိဳးစီးပြါးကို ေဆာင္ရြက္ေပးမည့္ ေျဖာင့္မတ္မွန္ကန္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြ အေရြးခ်ယ္ခံရႏိုင္ေအာင္ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားက စုေပါင္းေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတဝွမ္းမွာ ရပ္ကြက္/ေက်းရြာအုပ္စုေပါင္း (၆၄၉၁၇) ရွိတာမို႕ အဲဒီ ရာထူးေတြမွာ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုထဲက ပုဂိၢဳလ္ေတြ၊ မွန္ကန္ေျဖာင့္မတ္သူေတြ တာဝန္ယူႏိုင္ၾကမယ္ဆိုရင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ ပိုျပီးအားေကာင္းပါလိမ့္မယ္။ အခုအခ်ိန္အထိကေတာ့ အဲဒီ ရပ္/ေက်းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးရာထူးမ်ားမွာ ယခင္စစ္အာဏာရွင္အဆက္ဆက္က ေနရာရခဲ့သူမ်ားနဲ႕ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီဝင္ အမာခံမ်ားပဲ ေနရာရေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

အလားတူအေရးၾကီးတာက စည္ပင္သာယာေရြးေကာက္ပြဲမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီအဆင့္ဆင့္ဟာ ေဒသအလိုက္ ဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေရးအတြက္ အဓိကတာဝန္ရွိတဲ့အဖြဲ႕အစည္းမ်ားျဖစ္ျပီး အာဏာရွင္ေခတ္မွာေတာ့ အာဏာပိုင္တို႕ခန္႕အပ္တဲ့ မိုးက်ေရႊကိုယ္မ်ားနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကပါတယ္။ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈ အမ်ားဆုံး အဖြဲ႕အစည္းအျဖစ္လည္း နံမည္ဆိုးနဲ႕ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ပါတယ္။ သက္ဆိုင္ရာေဒသရဲ့ လမ္းမ်ား၊ ေစ်းမ်ား၊ သန္႕ရွင္းေရး၊ ေရေပးေရး၊ လွ်ပ္စီးမီးေပးေရး၊ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရး၊ အေဆာက္အအံုေဆာက္လုပ္ခြင့္/ျပင္ဆင္ခြင့္ျပဳေရး၊ ပန္းျခံမ်ား၊ ကစားကြင္းမ်ား၊ ေဖ်ာ္ေျဖမႈမ်ား၊ ကားရပ္နားရန္ေနရာမ်ား၊ တံတားမ်ားစသျဖင့္ ေဒသလူထုရဲ့ ေန႕စဥ္ဘဝေတြနဲ႕ တိုက္႐ိုက္သက္ဆိုင္တဲ့ ကိစၥေတြအေပၚမွာ အာဏာရွိတာမို႕ အင္မတန္အေရးၾကီးတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္ပါတယ္။ အခုေတာ့ အဲဒီ စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီကို ျမိဳ႕ေတာ္အဆင့္၊ ခ႐ိုင္အဆင့္၊ ျမိဳ႕နယ္အဆင့္ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းၾကေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အသစ္ျပ႒ာန္းလိုက္တဲ့ ဥပေဒအရ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး္ ျမိဳ႕ေတာ္အဆင့္ စည္ပင္သာေကာ္မတီမွာ ျမိဳ႕ေတာ္ဝန္ကို သမၼတ/ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္က ခန္႕အပ္ျပီး ျမိဳ႕ေတာ္ဝန္က ေကာ္မတီဝင္ (၄) ဦးကို ခန္႕အပ္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ေကာ္မတီဝင္ (၄) ဦးကို ခ႐ိုင္ (၄) ခုက တစ္ဦးစီ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ခ႐ိုင္အဆင့္ေကာ္မတီ (၄) ခုအတြက္ ေကာ္မတီဝင္ (၃) ဦးစီကို ခ႐ိုင္တြင္းေနျပည္သူမ်ားက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ရမွာျဖစ္ျပီး ျမိဳ႕နယ္ေကာ္မတီ (၃၃) ခုအတြက္ ေကာ္မတီဝင္ (၃) ဦးစီကို ျမိဳ႕နယ္လူထုက ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ 

ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီးတစ္ခုတည္းအတြက္ ျမိဳ႕ေတာ္အဆင့္ေကာ္မတီဝင္ (၄) ေနရာ၊ ခ႐ိုင္အဆင့္ေကာ္မတီဝင္ (၁၂) ေနရာ၊ ျမိဳ႕နယ္အဆင့္ေကာ္မတီဝင္ (၉၉) ေနရာ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမိဳ႕နယ္တစ္ခုေန ျပည္သူတစ္ေယာက္ဟာ ႏွစ္ေပါင္း (၆၀) ေက်ာ္အတြင္း ပထမဆုံး ျပန္လည္က်င္းပတဲ့ စည္ပင္သာယာေရြးေကာက္ပြဲမွာ ျမိဳ႕ေတာ္အဆင့္အတြက္ (၁) ဦး၊ ခ႐ိုင္အဆင့္အတြက္ (၃) ဦး၊ ျမိဳ႕နယ္အဆင့္အတြက္ (၃) ဦး၊ စုစုေပါင္း (၇) ဦးကို ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီဆိုတာ ေဒသခံျပည္သူမ်ားရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးကို လက္ေတြ႕က်က်ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ အဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သလို မသမာသူမ်ား၊ ကိုယ္က်ိဳးရွာသမားမ်ားသာ တာဝန္ယူခြင့္ရမယ္ဆိုရင္ ေဒသခံျပည္သူတို႕ရဲ့ ေန႕စဥ္ဘဝကို ထိထိေရာက္ေရာက္ အေႏွာင့္အယွက္ေပးႏိုင္မည့္ အဖြဲ႕အစည္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စည္ပင္သာယာေကာ္မတီေရြးေကာက္ပြဲမ်ားမွာ ျပည္သူလူထုကို အမွန္တကယ္ကိုယ္စားျပဳတဲ့၊ ေျဖာင့္မတ္စင္ၾကယ္တဲ့ ပုဂိၢဳလ္မ်ား အေရြးခံႏိုင္ၾကေစဖို႕ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားက စုေပါင္းျပီး ကူညီေဆာင္ရြက္သင့္ပါတယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲထုံးစံ ကုန္က်စရိတ္က အရမ္းမ်ားမွာမို႕ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ့ အျပည့္အဝေထာက္ခံအားေပးမႈမပါပဲ ႐ိုးသားေျဖာင့္မတ္ေပမည့္ ပိုက္ဆံမရွိၾကတဲ့ ဒီမိုကေရစီဘက္ေတာ္သားေတြ၊ ျဖဴစင္ေျဖာင့္မတ္သူေတြ ဝင္ေရာက္ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါ။

တိုင္းျပည္ရဲ့ အေျခခံက်တဲ့ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကတဆင့္ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္အစစ္အမွန္မ်ား ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ခံရေအာင္ စုေပါင္းၾကိဳးစားေဆာင္ရြက္ျခင္းဟာ လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံုေဘာင္ထဲကေန ဒီမိုကေရစီကို တိုးခ်ဲ႕ယူျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္အထိေတာ့ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားဟာ ပိုျပီးဩဇာၾကီးမားတဲ့၊ ပိုျပီးအာဏာရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ေရြးေကာက္ပြဲမ်ားကိုသာ အာ႐ံုစူးစိုက္ေနတာပဲ ေတြ႕ျမင္ရပါတယ္။

#ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡမ်ား မျဖစ္ပြါးေအာင္ စုေပါင္းကာကြယ္ေရး

၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာ ျဖစ္ေပၚခဲ့တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားကစလို႕ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡမ်ား ျမန္မာႏိုင္ငံအႏွံ႕အျပားမွာ ဆက္တိုက္ျဖစ္ပြါးခဲ့ပါတယ္။ အစြန္းေရာက္ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႕ အစြန္းေရာက္လူမ်ိဳးေရးဝါဒီေတြက ေနာက္ထပ္လည္း အၾကမ္းဖက္မႈေတြ ျဖစ္ေပၚေအာင္ နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႕ သာမန္ျပည္သူမ်ားၾကားမွာ ဆက္လက္ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္ေနၾကဆဲျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းမွာ ဗုဒၶဘာသာကိုးကြယ္သူ လူမ်ားစုနဲ႕ အျခားဘာသာတရားကိုးကြယ္သူ လူနည္းစုမ်ားၾကားမွာ အျပန္အလွန္မယံုၾကည္မႈေတြ၊ သံသယေတြနဲ႕ မလုံျခံုၾကေတာ့ပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲေနထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့၊ စစ္အုပ္စိုးမႈေအာက္မွာ အတူတကြ ဖိႏွိပ္ခံခဲ့ၾကရတဲ့ ျပည္သူေတြဟာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေခတ္ကို ေရာက္ျပီဆိုမွပဲ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးကို အေျခခံလို႕ ညီညြတ္မႈေတြျပိဳကြဲျပီး အမုန္းတရားေတြ၊ ျခိမ္းေျခာက္ရန္လိုမႈေတြအျပည့္နဲ႕ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ခက္ခဲၾကပ္တည္းစြာ ရုန္းကန္ရွင္သန္ေနၾကရတာဟာ အင္မတန္ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းလွပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးျဖစ္စဥ္ကို ေနာက္ေၾကာင္းျပန္လွည့္ေစမည့္ အေၾကာင္းတရားေတြထဲမွာ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡမ်ားကို မထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ျခင္းဟာ အဓိက အေၾကာင္းရင္းတစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။

သို႕ေသာ္လည္း အဲဒီပဋိပကၡေတြကို မျဖစ္ပြါးေအာင္ တားဆီးကာကြယ္ဖို႕၊ လြတ္    လပ္စြာကိုးကြယ္ယံုၾကည္ခြင့္ကို အာမခံဖို႕၊ လူနည္းစုမ်ားကို အကာအကြယ္ေပးဖို႕၊ အမုန္းတရားေဟာေျပာလံႈ႕ေဆာ္မႈေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္အေရးယူဖို႕ ျမန္မာအစိုးရရဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြဟာ အင္မတန္အားနည္းေနပါေသးတယ္။ အစိုးရကို ျပည္သူလူထုက အျပည့္အဝယံုၾကည္မႈမရွိေသးတာေၾကာင့္ အစိုးရရဲ့ ဦးေဆာင္မႈကို ျပည္သူလူထုက မလိုက္နာၾကတာလည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ထင္ရွားတဲ့ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ားက်ေတာ့လည္း ဒီျပႆနာၾကီးနဲ႕ ပတ္သက္ရင္ အစိုးရကိုပဲ အလြယ္တကူအျပစ္တင္လိုက္တာကလြဲရင္ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က်ဦးေဆာင္ေျဖရွင္းေရး စိတ္မဝင္စားၾကပါ။ ပဋိပကၡျဖစ္မွ ျဖစ္တဲ့ေနရာကို အေျပးအလႊားသြားေရာက္ျပီး ဟိုဘက္၊ ဒီဘက္ ရန္မျဖစ္ၾကဖို႕ ေမတၱာရပ္ခံေဟာေျပာတဲ့ တစ္ပြဲတိုးေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြေလာက္ပဲ လုပ္ႏိုင္ၾကပါတယ္။ 

အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕က အမုန္းတရားေဟာေျပာမႈေတြကို တားဆီးႏိုင္ဖို႕ "ပန္းစကားလႈပ္ရွားမႈ" မ်ိဳး ေဆာင္ရြက္ေနၾကေပမည့္ တစ္ဘက္က အမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ သာသနာအလံေထာင္ထားတဲ့ အစြန္းေရာက္အင္အားစုၾကီးရဲ့ က်ယ္ျပန္႕တဲ့ မြတ္စလင္ဆန္႕က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈၾကီးကို ယွဥ္ျပိဳင္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါ။

ျမန္မာအစိုးရက ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡမ်ားကို တားဆီးႏိုင္ဖို႕ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ "ဘာသာေပါင္းစံု ခ်စ္ၾကည္ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕" ကို သာသနာေရးဝန္ၾကီး႒ာနရဲ့ ဦးေဆာင္မႈနဲ႕ ဖြဲ႕စည္းထားပါတယ္။ နာယကအျဖစ္ အစၥလမ္ဘာသာဝင္ အျငိမ္းစားသံအမတ္ၾကီး ဦးလွေမာင္၊ ဥကၠ႒အျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အျငိမ္းစားသံအမတ္ၾကီး ဦးစိန္ဝင္းေအာင္၊ အတြင္းေရးမႉးခ်ဳပ္အျဖစ္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္ ေဒါက္တာသာဥာဏ္နဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားအျဖစ္ ဗုဒၶဘာသာ၊ ဟိႏၵဴဘာသာ၊ အစၥလမ္ဘာသာ၊ ခရစ္ယာန္ဘာသာမ်ားက ဘာသာေရးေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ အျငိမ္းစားအရာရွိၾကီးမ်ား ပါဝင္ၾကပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕အေနျဖင့္ တိုင္းေဒသၾကီးမ်ားနဲ႕ ျပည္နယ္မ်ားမွာ အဖြဲ႕ခြဲမ်ားတည္ေထာင္ျခင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း ျဖစ္ေပၚလာတတ္ေသာ ဘာသာေရးပဋိပကၡမ်ားတြင္ သက္ဆိုင္ရာ ဘာသာေရး အၾကီးအကဲမ်ားႏွင့္ ေဆြးေႏြးညွိႏိႈင္းျခင္း၊ ႏိုင္ငံေတာ္ သံဃာ့မဟာနာယကအဖြဲ႕ႏွင့္ သက္ဆိုင္ရာ ခရိုင္၊ ၿမိဳ႕နယ္ သံဃာ့မဟာနာယက ဥကၠဌ ဆရာေတာ္မ်ားထံ သြားေရာက္ ေလ်ာက္ထား ၾသ၀ါဒခံယူမႈမ်ားျပဳလုပ္ျခင္း၊ ဒုကၡသည္မ်ားအား သြားေရာက္ ကူညီေထာက္ပံ႕ျခင္းႏွင့္ ႏွစ္သိမ့္ ေဆြးေႏြးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ေနပါတယ္။ ဘာသာေပါင္းစံုခ်စ္ၾကည္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲ၊ ေဟာေျပာပြဲေတြကိုလည္း မၾကာခဏက်င္းပေနပါတယ္။ 

သို႕ေသာ္လည္း အစိုးရေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳထားတဲ့ "ဘာသာေပါင္းစံုခ်စ္ၾကည္ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕" ဟာ အစိုးရပိုင္းဆိုင္ရာနဲ႕ ေျပလည္ေထာက္ခံမႈရေပမည္႕ သာမန္ျပည္သူမ်ားၾကား အေရာက္မသြားႏိုင္ပါ။ သာမန္ျပည္သူမ်ားၾကားမွာ နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္းထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ေနတဲ့ အစြန္းေရာက္အင္အားစုၾကီးရဲ့ အမုန္းတရားလံႈ႕ေဆာ္မႈေတြကို မယွဥ္ျပိဳင္၊ မဟန္႕တားႏိုင္ပါ။

ဒါေၾကာင့္မို႕ အစိုးရ ေက်ာေထာက္ေနာက္ခံျပဳ "ဘာသာေပါင္းစံုခ်စ္ၾကည္ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕" နဲ႕ အစိုးရနဲ႕ မပတ္သက္တဲ့ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ား ပူးေပါင္းလက္တြဲၾကမယ္ဆိုရင္ အင္မတန္အားေကာင္းတဲ့ အင္အားစုၾကီးျဖစ္လာျပီး တစ္ဘက္က အင္အားၾကီးမားတဲ့ အမုန္းတရားလံႈ႕ေဆာ္ရာ မေကာင္းဆိုးဝါးအင္အားစုၾကီးကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ယွဥ္ျပိဳင္ဟန္႕တားႏိုင္မယ္လို႕ ယံုၾကည္ပါတယ္။ 

"ဘာသာေပါင္းစံုခ်စ္ၾကည္ညီညြတ္ေရးအဖြဲ႕" မွာ အစိုးရပိုင္းအဆက္အသြယ္နဲ႕ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ့ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈ၊ ဘာသာေရးအဖြဲ႕အစည္းေပါင္းစံုက ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ့ ပူးေပါင္းကူညီမႈမ်ား စတဲ့ အရည္အေသြးမ်ားရွိေနျပီး အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွာ ျပည္သူလူထုအၾကား က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ထိုးေဖာက္ေရာက္ရွိႏိုင္တဲ့ အရည္အေသြးနဲ႕ မေကာင္းဆိုးဝါးအင္အားစုၾကီးကို သတိၱရွိရွိရင္ဆိုင္ရဲတဲ့ အရည္အေသြးေတြရွိေနပါတယ္။ ဒီအင္အားစုႏွစ္စုရဲ့ အရည္အေသြးေတြကို စနစ္တက်ေပါင္းစပ္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံတဝွမ္းလုံးကို အရိပ္မိုးေနတဲ့ ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡတိမ္တိုက္မည္းၾကီးကို ဖယ္ရွားႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

Monday, January 26, 2015

Burma's Parliament Watch Part (81)



(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၂၊ ဇန္နဝါရီ ၂၂၊ ၂၀၁၅)
 
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္

ေအာင္ဒင္

အပိုင္း (၈၁) ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္စစ္တမ္း၊ (ခ)

#အျငင္းပြါးဖြယ္ ဥပေဒမ်ား

၂၀၁၄ ခုႏွစ္အတြင္းအတည္ျပဳခဲ့တဲ့ ဥပေဒမ်ားထဲမွာ လႊတ္ေတာ္တြင္း အခ်ိန္အေတာ္ယူေဆြးေႏြးရ႐ံုတင္မကပဲ အမ်ားျပည္သူကပါ ေဝဘန္ကန္႕ကြက္ခဲ့၊ ကန္႕ကြက္ေနၾကတဲ့ ဥပေဒမ်ားရွိတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒီဥပေဒေတြကေတာ့ ေအာက္ပါအတိုင္းျဖစ္ပါတယ္။

#ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဥပေဒ (၆/၂၀၁၄)၊ အီလက္ထေရာနစ္ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒ

မူရင္းဥပေဒကို နအဖစစ္အစိုးရက ၂၀၀၄ခုႏွစ္ ဧျပီလ ၃၀ရက္ေန႕မွာ ဥပေဒအမွတ္ ၅/၂၀၀၄ အျဖစ္နဲ႕ နအဖဥကၠ႒ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး သန္းေရႊလက္မွတ္ထိုးျပီး ျပ႒န္းခဲ့ပါတယ္။ ဒီဥပေဒရဲ့ သက္ေရာက္မႈကို အဓိကခံစားခဲ့ရသူမ်ားက ျမန္မာ့ဒီမိုကေရစီေရးလႈပ္ရွားသူေတြပါ၊ ကိုသူရ (ေခၚ) ဇာဂနာ၊ မင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုၾကီး၊ မင္းေဇယ်၊ ေဌးႂကြယ္၊ ျပဳံးခ်ိဳ၊ ေနဖုန္းလတ္ စတဲ့ ဒီမိုကေရစီေရး အၾကမ္းမဖက္လႈပ္ရွားသူေတြကို စစ္အစိုးရက ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ ဖမ္းဆီးျပီး ပုဒ္မေတြအမ်ားၾကီးနဲ႕ တရားစြဲဆိုျပီး ၾကီးမားတဲ့ ေထာင္ဒဏ္ေတြခ်မွတ္ရာမွာ  ဒီဥပေဒရဲ့ ျပစ္ဒဏ္ေပးပုဒ္မ ၃၃ (က) နဲ႕ ပုဒ္မ (၃၈) ေတြကိုလည္းအသုံးခ်ခဲ့ပါတယ္၊ ဒီဥပေဒရဲ့ အျမင့္ဆုံးျပစ္ဒဏ္က ေထာင္ဒဏ္ (၁၅) ႏွစ္ျဖစ္ျပီး မင္းကိုႏိုင္အပါအဝင္ ၈၈မ်ိဳးဆက္ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္မ်ားကို ေထာင္ဒဏ္ (၆၅) ႏွစ္ နဲ႕ (၆) လအျပစ္ေပးရာမွာ အႏွစ္ (၆၀) က အီလက္ထေရာနစ္ဆက္သြယ္ေရးဥပေဒကို ခ်ိဳးေဖာက္တယ္ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ (၄) ခုအတြက္ပါ။ 

အဲဒီဥပေဒကို ျပင္ဆင္တာက ျပစ္ဒဏ္မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးတာေလာက္ပဲ ျဖစ္လို႕ ေက်နပ္စရာသိပ္မရွိပါ။
မူလဥပေဒ ပုဒ္မ (၃၃) မွာ “မည္သူမဆို (က) ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံုေရးနဲ႕ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ တည္ျငိမ္ေရး၊ တိုင္းရင္းသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္စီးပြါးေရးနဲ႕ အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈေတြကို ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးတဲ့ အျပဳအမူတစ္ခုခုကို လွ်ပ္စစ္ဆက္သြယ္ေရးနည္းလမ္းမ်ားနဲ႕ ေဆာင္ရြက္တယ္ဆိုရင္၊ (ခ)  ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံုေရးနဲ႕ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရး၊ ျငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ တည္ျငိမ္ေရး၊ တိုင္းရင္းသားစည္းလုံးညီညြတ္ေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္စီးပြါးေရးနဲ႕ အမ်ိဳးသားယဥ္ေက်းမႈေတြကို ေႏွာက္ယွက္ဖ်က္ဆီးတဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို လွ်ပ္စစ္ဆက္သြယ္ေရးနည္းလမ္းမ်ားနဲ႕လက္ခံရရွိရင္၊ ေပးပို႕ရင္၊ တဆင့္ထပ္မံျဖန္႕ခ်ိတယ္ဆိုရင္၊ ေထာင္ဒဏ္အနည္းဆုံး (၇) ႏွစ္ကေန အမ်ားဆုံး (၁၅) ႏွစ္အထိက်ခံေစရမည္၊ ဒဏ္ေငြလည္းေပးေဆာင္ရႏိုင္သည္” လို႕ ျပ႒ာန္းထားတာကို ျပင္ဆင္ခ်က္ဥပေဒမွာ "ေထာင္ဒဏ္ အနည္းဆုံး (၅) ႏွစ္မွ အမ်ားဆုံး (၇) ႏွစ္အထိ" လို႕ ျပင္ဆင္ပါတယ္။

မူလဥပေဒပုဒ္မ (၃၄) မွာ "လွ်ပ္စစ္ဆက္သြယ္ေရးေတြကို ဝင္ေရာက္ဖ်က္ဆီးရင္၊ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ခိုးယူရင္၊ စသျဖင့္ ကြန္ျပဴတာကြန္ယက္ဆိုင္ရာျပစ္မႈေတြကို က်ဴးလြန္ရင္ ေထာင္ဒဏ္ (၅) ႏွစ္အထိ သို႕မဟုတ္ ဒဏ္ေငြ သို႕မဟုတ္ ျပစ္ဒဏ္ႏွစ္ခုစလုံးခ်မွတ္ႏိုင္သည္" လို႕ ျပ႒ာန္းထားတာကို "ေငြဒဏ္ က်ပ္သိန္းငါးဆယ္မွ သိန္းတစ္ရာအထိ ခ်မွတ္ရမည္။ ေငြဒဏ္မေဆာင္ႏိုင္ပါက ေထာင္ဒဏ္အနည္းဆုံး (၆) လမွ အမ်ားဆုံး (၁) ႏွစ္အထိ ခ်မွတ္ရမည္" လို႕ ျပင္ဆင္ပါတယ္။ မူလဥပေဒပါ ၾကီးၾကပ္ေရးဘုတ္အဖြဲ႕က ထုတ္ေပးတဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္လိုင္စင္ပါ စည္းကမ္းသတ္မွတ္ခ်က္ေတြကို ခ်ိဳးေဖာက္ရင္ "ပုဒ္မ (၃၅)။ ေထာင္ဒဏ္ (၃) ႏွစ္ သို႕မဟုတ္ ေငြဒဏ္သို႕မဟုတ္ ျပစ္ဒဏ္ႏွစ္ခုစလုံး က်ခံေစရမည္" ဆိုတာကို "ေငြဒဏ္ က်ပ္တစ္ဆယ္သိန္းမွ သိန္းငါးဆယ္အထိ ခ်မွတ္ရမည္" လို႕ ျပင္ဆင္ပါတယ္။ ပုဒ္မ (၃၆) နဲ႕ (၃၇) အတြက္ " ေထာင္ဒဏ္ တစ္ႏွစ္ သို႕မဟုတ္ ေငြဒဏ္ သို႕မဟုတ္ ျပစ္ဒဏ္ႏွစ္ခုစလုံးျဖစ္ေစ ခ်မွတ္ရမည္" ဆိုတာကို "ေငြဒဏ္ က်ပ္တစ္သိန္းမွ က်ပ္ သုံးသိန္းအထိခ်မွတ္ရမည္။ ေငြဒဏ္မေဆာင္ႏိုင္ပါက ေထာင္ဒဏ္ (၃) လအထိခ်မွတ္ရမည္" လို႕ ျပင္ဆင္ပါတယ္။

မူလဥပေဒအရ ဖြဲ႕စည္းတဲ့ ဗဟိုအဖြဲ႕နဲ႕ ၾကီးၾကပ္ကြပ္ကဲေရးဘုတ္အဖြဲ႕ေတြဟာ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ့ ကြန္ျပဴတာပိုင္ဆိုင္မႈ၊ အသုံးခ်မႈ၊ အင္တာနက္သုံးစြဲမႈ၊ ကြန္ျပဴတာကြန္ယက္မ်ားကို သုံးစြဲမႈေတြကို ခြင့္ျပဳႏိုင္၊ ျငင္းပယ္ႏိုင္၊ တားဆီးႏိုင္၊ ကန္႕သတ္ႏိုင္၊ အေရးယူႏိုင္တဲ့ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားျဖစ္လာပါတယ္။ တစ္နည္းေျပာရရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ့ ေန႕တဓူဝ သြားလာလႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္မႈေတြကို ကန္႕သတ္ခ်ဳပ္ေသာဥပေဒမ်ားနဲ႕တင္ မလံုေလာက္ေတာ့လို႕ ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ့ ကြန္ျပဴတာမ်ား၊ အီးေမးမ်ား၊ အီလက္ထေရာနစ္ဆက္သြယ္မႈမ်ားကို ဒီဥပေဒနဲ႕ ကန္႕သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ဒီဥပေဒကို အသုံးခ်ျပီး အစိုးရက ႏိုင္ငံသားမ်ားရဲ့ လူ႕အခြင့္အေရး၊ ႏိုင္ငံသားအခြင့္အေရးမ်ားကို ခ်ိဳးေဖာက္အေရးယူႏိုင္တာမို႕ ဒီ "အီလက္ထေရာနစ္ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ေရးဥပေဒ" ဟာ လုံးဝဖ်က္သိမ္းသင့္တဲ့ ဥပေဒျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဒီဥပေဒကို မဖ်က္သိမ္းပဲ ျပစ္ဒဏ္မ်ားကို အနည္းငယ္ေလွ်ာ့ခ်ျပီး ျပင္ဆင္လိုက္တာမို႕  အစိုးရအာဏာပိုင္ေတြ အလိုမေတြ႕တဲ့ အီးေမးတစ္ေစာင္ကို ေပးပို႕႐ံု၊ လက္ခံရရွိ႐ံု၊ တဆင့္ျဖန္႕ေဝ႐ံု၊ မိမိရဲ့ ကြန္ျပဴတာထဲမွာ ရွိေန႐ံုနဲ႕ ေထာင္ဒဏ္ အနည္းဆုံး (၅) ႏွစ္က်ခံရမည့္ ဥပေဒဆိုးၾကီးတစ္ခုကျဖင့္ လြတ္ေျမာက္ေနဆဲ၊ ရွင္သန္ေနဆဲ၊ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားသူမ်ားကို အနၲရာယ္ျပဳဖို႕ အသင့္ရွိေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။

#ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဥပေဒ (၉/၂၀၁၄)။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဆိုင္ရာ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးရန္ပံုေငြဥပေဒ

ဒီဥပေဒက သမၼတနဲ႕ လႊတ္ေတာ္ၾကား အျငင္းပြါးခဲ့တဲ့ ဥပေဒျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္မဲဆႏၵနယ္ တစ္ခုစီအတြက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားကိုယ္တိုင္ ျမိဳ႕နယ္အာဏာပိုင္မ်ားကို ဦးေဆာင္ျပီး စီမံခန္႕ခြဲသုံးစြဲရမည့္ ေဒသဖြံ႕ျဖိဳးေရးရန္ပံုေငြ တစ္ႏွစ္ကို က်ပ္ သိန္း (၁,၀၀၀) စီ ခြဲေဝသတ္မွတ္ေပးတဲ့ ဥပေဒျဖစ္ပါတယ္။ ျမိဳ႕နယ္ေပါင္း (၃၃၀) ရွိလို႕ တစ္ႏွစ္ကို ႏိုင္ငံေတာ္ ဘ႑ာေငြထဲကေန က်ပ္ သိန္းေပါင္း (၃၃၀,၀၀၀) ခြဲေဝသုံးစြဲရမည့္ ဥပေဒပါ။ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဥပေဒအျဖစ္အတည္ျပဳျပီး သမၼတထံ လက္မွတ္ေရးထိုးထုတ္ျပန္ဖို႕ ေပးပို႕ခဲ့ေပမည့္ သမၼတက လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႕ ျငင္းဆန္ျပီး ျပင္ဆင္ရန္ မွတ္ခ်က္မ်ားနဲ႕ ျပန္ပို႕ေပးခဲ့တဲ့ ဥပေဒျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို ေဒသအလိုက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအတြက္ ဖြံ႕ျဖိဳးေရးရန္ပံုေငြ ခြဲေဝေပးမႈဟာ လက္ရွိအာဏာရပါတီျဖစ္တဲ့ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီက လႊတ္ေတာ္အမတ္မ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္ဘ႑ာေငြေတြ သုံးစြဲျပီး မဲဆြယ္ခြင့္ေပးသလို ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႕  ႏိုင္ငံေရးပါတီငယ္မ်ားက ကန္႕ကြက္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမည့္ သမၼတရဲ့မွတ္ခ်က္မ်ားနဲ႕ ႏိုင္ငံေရးပါတီငယ္မ်ားရဲ့ ကန္႕ကြက္ခ်က္မ်ားကို မ်က္ကြယ္ျပဳျပီး ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ဒီဥပေဒကို မူလအတိုင္း မတ္လ (၄) ရက္ေန႕မွာ ထပ္မံအတည္ျပဳျပီး သမၼတထံ ျပန္ပို႕လိုက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ သမၼတက ထပ္မံမွတ္ခ်က္ေတြ မေပးေတာ့ပဲ မတ္လ (၁၂) ရက္ေန႕မွာ လက္မွတ္ေရးထိုးထုတ္ျပန္လိုက္ရပါတယ္။   

#ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဥပေဒ (၁၃/၂၀၁၄)။ ပံုႏွိပ္ျခင္းႏွင့္ ထုတ္ေဝျခင္းလုပ္ငန္းဥပေဒ

ဒီဥပေဒကို သတင္းမီဒီယာမ်ားက အေတာ္ေဝဘန္ၾကပါတယ္။ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝေရးလုပ္ငန္းမ်ားနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး ခြင့္ျပဳခြင့္၊ ရုပ္သိမ္းခြင့္ေတြကို ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး႒ာနကို အာဏာေပးထားတဲ့ ဥပေဒမို႕ပါ။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အတြင္းမွာလည္း အခ်ိန္ကာလ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ အၾကိတ္အနယ္ေဆြးေႏြးခဲ့ရပါတယ္။ ဒီဥပေဒအရ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို လြတ္လပ္စြာေဆာင္ရြက္ခြင့္ မရွိပါ။ ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး႒ာနရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္ရမွသာ ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိျပီး ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး႒ာနက ခြင့္ျပဳခ်က္ကို ရုပ္သိမ္းခြင့္လည္း ရွိပါတယ္။ အရင္ရွိခဲ့တဲ့ ပံုႏွိပ္ဥပေဒနဲ႕ ႏိႈင္းယွဥ္ရင္ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေဝေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ျပည္ထဲေရးဝန္ၾကီး႒ာနအစား ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး႒ာနက ကိုင္တြယ္တာနဲ႕ စည္းကမ္းခ်ိဳးေဖာက္ျခင္းမ်ားအတြက္ ေထာင္ဒဏ္ ျပစ္ဒဏ္ခ်မွတ္ျခင္းမရွိပဲ ပံုႏွိပ္ခြင့္၊ ထုတ္ေဝခြင့္ကို ရုပ္သိမ္းတာပဲ ကြာျခားပါတယ္။

#အခြန္အေကာက္ဥပေဒမ်ား။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဥပေဒ (၁၅/၂၀၁၄) ဝင္ေငြခြန္ဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒ ႏွင့္  ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ဥပေဒ (၁၆/၂၀၁၄) ကုန္သြယ္လုပ္ငန္းခြန္ဥပေဒကို ျပင္ဆင္သည့္ဥပေဒ

ထူးျခားခ်က္ကေတာ့ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ မတ္လအတြင္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမွာ ဒီအခြန္အေကာက္ဥပေဒၾကမ္းမ်ားကို အတည္ျပဳႏိုင္ေရး ေဆြးေႏြးရာမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ၾကီးမ်ားျဖစ္ေနၾကတဲ့ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ားက လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအေပၚ ေကာက္ခံေနတဲ့ အခြန္အေကာက္မ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးဖို႕ ရုတ္တရက္ထျပီး ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မတ္လ (၁၀) ရက္ေန႕မွာ က်င္းပတဲ့ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးမွာပါ။ "ရုတ္တရက္" လို႕ အထူးျပဳရတာက အဲဒီ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက လႊတ္ေတာ္လုပ္ထုံးလုပ္နည္းမ်ားအတိုင္း ေဆြးေႏြးဖို႕ ၾကိဳတင္စာရင္းေပးထားျခင္းမရွိလို႕ပါ။ မတ္လ (၁၀) ရက္ေန႕အစည္းအေဝးမွာ ၾကိဳတင္စာရင္းေပးထားျခင္းမရွိပဲ ရုတ္တရက္ထျပီး ေဆြးေႏြးတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက ေဇကမၻာကုမၸဏီမ်ားရဲ့ ပိုင္ရွင္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးခင္ေရႊ (ရန္ကုန္တိုင္းေဒသၾကီး)၊ ပတၱျမားနဂါးေက်ာက္မ်က္ရတနာကုမၸဏီပိုင္ရွင္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေနဝင္းထြန္း (ရွမ္းျပည္နယ္)၊ ဆီလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးတစ္ဦးျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္ ေဒါက္တာဝင္းျမင့္ (လိႈင္ျမိဳ႕နယ္) တို႕ျဖစ္ၾကပါတယ္။ သုံးဦးစလုံးဟာ ၾကံ့ခိုင္ေရးပါတီက ကိုယ္စားလွယ္မ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေဇကမၻာဦးခင္ေရႊက ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းေတြကို အခြန္ေလွ်ာ့ဖို႕ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ ဦးေနဝင္းထြန္းက ေက်ာက္မ်က္အေခ်ာကိုင္လုပ္ငန္းမ်ားအေပၚ အခြန္ေလွ်ာ့ဖို႕ ေဆြးေႏြးပါတယ္။ ေဒါက္တာဦးဝင္းျမင့္က ႏိုင္ငံျခားက တင္သြင္းတဲ့ ဆီမ်ားကို အခြန္ပိုေကာက္ဖို႕ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ အဲဒီပုဂိၢဳလ္မ်ားရဲ့ ေဆြးေႏြးမႈေတြေၾကာင့္ အဲဒီေန႕က ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္အစည္းအေဝးဟာ စံခ်ိန္တင္ျပီး ည (၈) နာရီအထိ ၾကာျမင့္ခဲ့တယ္လို႕ ဧရာဝတီသတင္း႒ာနက သတင္းေပးပို႕ပါတယ္။

ဒီျဖစ္ရပ္က ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ၾကီးအတြင္းက အက်ိဳးစီးပြါးပဋိပကၡေတြကို သက္ေသျပေနပါတယ္။ အက်ိဳးစီးပြါးပ႗ိပကၡဆိုတာ ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္းေျပာရရင္ေတာ့ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ အလုပ္ႏွစ္ခု တစ္ျပိဳင္တည္းရွိေနတာလို႕ ေျပာရမွာပါ။ သာမန္ျပည္သူတစ္ေယာက္အဖို႕ေတာ့ အလုပ္ႏွစ္ခု သို႕မဟုတ္ ႏွစ္ခုထက္မက တစ္ျပိဳင္တည္းလုပ္ကိုင္တာ ျပႆနာမဟုတ္ပါ။ ဒါေပမဲ့ *** ျပည္သူလူထုရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးကို ေဆာင္ရြက္ပါ့မယ္ဆိုျပီး တိုင္းျပည္ရဲ့ အာဏာကို ကိုင္တြယ္က်င့္သုံးေနၾကတဲ့ ၊ ျပည္သူကေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ အာဏာပိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွာ ပါဝင္လႈပ္ရွားေနၾကတဲ့ ပုဂိၢလ္မ်ားအေနနဲ႕ တိုင္းျပည္တာဝန္ထမ္းေဆာင္ဖို႕ ေရြးခ်ယ္တာဝန္ေပးထားတဲ့ အလုပ္အျပင္ သူတို႕ရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အက်ိဳးစီးပြါးဆိုင္ရာကိစၥရပ္မ်ား ေဆာင္ရြက္ရန္အလုပ္မ်ား တစ္ခ်ိန္တည္း၊ တစ္ျပိဳင္တည္းမွာ ရွိေနမယ္ဆိုရင္ အက်ိဳးစီးပြါးပ႗ိပကၡျဖစ္ေနျပီလို႕ ဆိုရမွာပါ။

ျမန္မာႏိုင္ငံမွာက လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႕ ပတ္သက္လို႕ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အရည္အခ်င္းေတြ၊ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ ကန္႕သတ္ခ်က္ေတြ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုမွာ ျပ႒ာန္းထားေပမည့္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ အေရြးခ်ယ္ခံရျပီး တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနတဲ့ ကာလတစ္ေလွ်ာက္လုံးမွာ ေငြေၾကး၊ စရိတ္၊ လစာရတဲ့ အျခားမည္သည့္အလုပ္မွ လုပ္ခြင့္မရွိလို႕ ျပ႒ာန္းမထားပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႕ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္တာဝန္နဲ႕ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္ၾကီး၊ ေျမပိုင္ရွင္ၾကီး၊ သတၱဳတြင္းပိုင္ရွင္ၾကီး၊ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းရွင္၊ ေရွ႕ေနၾကီး၊ ျပည္သူ႕စစ္ေခါင္းေဆာင္ စသည္ျဖင့္ ကိုယ္က်ိဳးစီးပြါးဆိုင္ရာ အလုပ္ေတြကို တြဲဖက္ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္အမ်ားအျပားကို ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ လႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ စီးပြါးေရးလုပ္ငန္းရွင္ၾကီးမ်ားက သူတို႕ရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးကို အကာအကြယ္ေပးတဲ့ ဥပေဒေတြ ျပ႒ာန္းႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားတာကို ဆက္ျပီး ေတြ႕ျမင္ေနရဦးမွာပါ။


Thursday, January 22, 2015

ျမန္မာႏိုင္ငံက လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားသို႕ ေမတၱာစာ၊ အပိုင္း (၅)

(တူေမာ႐ိုးသတင္းဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၄၇၊ ဇန္နဝါရီ ၂၀၊ ၂၀၁၅)



ျမန္မာႏိုင္ငံက လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားသို႕ ေမတၱာစာ၊ အပိုင္း (၅)

ေအာင္ဒင္

#ေငြေရးေၾကးေရး ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ (အဆက္)

ေငြေၾကးဆိုတာ အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခု တည္ရွိဖို႕အတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုျဖစ္သလို အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုကို ျပိဳကြဲေစတဲ့ အေၾကာင္းတရားတစ္ခုလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ အဖြဲ႕အစည္းအတြက္၊ အမ်ားျပည္သူအတြက္ လႉဒါန္းေငြေတြကို လက္ထဲကိုင္ထားရသူတစ္ေယာက္အဖို႕ ေငြထုပ္ၾကီးရဲ့ ဆြဲေဆာင္မႈေအာက္မွာ အမွားေတြ က်ဴးလြန္တတ္ပါတယ္။ နည္းနည္းမွားရာကစလို႕ တျဖည္းျဖည္းနဲ႕ မ်ားမ်ားမွားတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ေငြေရးေၾကးေရးဆိုင္ရာ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ၊ တာဝန္ယူမႈနဲ႕ တာဝန္ခံမႈေတြဟာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ေရရွည္တည္တံ့ခိုင္ျမဲေရး၊ ဂုဏ္သိကၡာျမင့္ျမင့္မားမားရွင္သန္ေရးအတြက္ အေရးၾကီးတဲ့ လိုအပ္ခ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ 

အခုဆိုရင္ ျပည္သူလူထုက အင္မတန္မုန္းတီးတဲ့ ခရိုနီ (ေခၚ) အလိုေတာ္ရိစီးပြါးေရးသမားၾကီးေတြကပါ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ေငြေၾကးလႉဒါန္းေထာက္ပံ့ေနၾကပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လႉသူကလည္း သူလႉတာကို တစ္ဘက္က အာဏာရွင္ေတြ သိမွာစိုးေတာ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္လႉျပီး လက္ခံရရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကလည္း ျပည္သူလူထုရဲ့ အထင္အျမင္အလြဲခံၾကရမွာကိုစိုးလို႕ အလႉရတာကို လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်င္ၾကပါတယ္။ အဲဒီလို မ႐ိုးသားတဲ့ အလႉခံမႈ၊ လႉဒါန္းမႈ အေလ့အက်င့္ဟာ အင္မတန္ဆိုးဝါးလွပါတယ္။ လႉဒါန္းသူေရာ၊ အလႉေငြလက္ခံရရွိတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းေရာ ႏွစ္ဘက္စလုံး ႐ိုး႐ိုးသားသား ပြင့္လင္းျမင္သာၾကဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႕ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပအလႉရွင္မ်ားရဲ့ ေထာက္ပံ့လႉဒါန္းေငြမ်ားနဲ႕ ရပ္တည္လႈပ္ရွားေနၾကရတဲ့ လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားအားလုံးဟာ လႉဒါန္းေငြေတြကို ဘယ္လိုရရွိတယ္၊ ဘယ္လိုဘယ္ပံုသုံးစြဲလိုက္တယ္၊ ဘယ္ေလာက္က်န္ရွိတယ္ ဆိုတာကို ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပအလႉရွင္မ်ားကိုေရာ၊ ၎တို႕ရဲ့ အဖြဲ႕အစည္းဝင္မ်ားကိုပါ ရွင္းျပဖို႕ တာဝန္ရွိပါတယ္။ ေငြေၾကးသုံးစြဲမႈမ်ားနဲ႕ ပတ္သက္တဲ့ ေငြေပးေျပစာမ်ား၊ ေဘာက္ခ်ာမ်ား၊ တစ္ႏွစ္တာေငြစာရင္းရွင္းတမ္းမ်ားကို အခ်ိန္မေရြး အစစ္ေဆးခံႏိုင္ရပါမယ္။ အဲဒီလို ေငြေရးေၾကးေရးဆိုင္ရာ တာဝန္ယူမႈ၊ တာဝန္ခံမႈနဲ႕ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈေတြ မျပည့္စံုပဲနဲ႕ အင္စတီက်ဴးရွင္းမျဖစ္ႏိုင္ပါ။

#ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္ခိုင္မာျပတ္သားဖို႕လို

လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ား အင္စတီက်ဴးရွင္းျဖစ္လာဖို႕ ေနာက္ထပ္လိုအပ္ခ်က္တစ္ရပ္ကေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္မ်ားအေပၚမွာ အခိုင္အမာရပ္တည္ဖို႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပဖိအားေပးမႈမ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ေစ၊ အစိုးရရဲ့ ဖိအားေပးမႈေၾကာင့္ျဖစ္ေစ တရားဝင္ေၾကညာထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ရပ္တည္ခ်က္မ်ားေပၚက ယိမ္းယိုင္ေသြဖည္သြားမယ္ဆိုရင္ အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ား ျဖစ္လာဖို႕ အားနည္းပါလိမ့္မယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံက လူထုအဖြဲ႕အစည္းအေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားထံက အကူအညီ၊ အေထာက္အပံ့ေတြ ရေနၾကပါျပီ။ အဖြဲ႕အစည္းေရရွည္ရပ္တည္ႏိုင္ဖို႕နဲ႕ ရည္ရြယ္ထားတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ဖို႕ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီမ်ားကို လက္ခံယူရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ့ မူဝါဒေရးရာလႊမ္းမိုးမႈ၊ ထိန္းခ်ဳပ္မႈကိုေတာ့ လက္မခံသင့္ပါ။ အခ်ိဳ႕ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ျပည္တြင္းက အဖြဲ႕အစည္းမ်ားေဆာင္ရြက္ခ်င္တဲ့၊ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားေအာင္ျမင္ေရးအတြက္ ႐ိုး႐ိုးသားသား ဘာေႏွာင္ၾကိဳးမွ ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းမရွိပဲ ကူညီေနၾကေပမည့္ အခ်ိဳ႕ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကေတာ့ ၎တို႕ ျဖစ္ေစခ်င္တာကို ျပည္တြင္းအဖြဲအစည္းမ်ားကို ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ျပီး ေဆာင္ရြက္ခိုင္းေနတာမ်ိဳးလည္း ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာအကူအညီမ်ားကို ျပည္တြင္းက အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ျပည္တြင္းလိုအပ္ခ်က္နဲ႕အညီ လက္ေတြ႕ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္သာ လက္ခံသင့္ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ့ ရပ္တည္ခ်က္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႕ မကိုက္ညီပဲ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းက ေငြေၾကးေထာက္ပံ့လို႕ ေဆာင္ရြက္ရတာမ်ိဳး မျဖစ္သင့္ပါ။

၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ရခိုင္ျပည္နယ္မွာျဖစ္ပြါးခဲ့တဲ့ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးပဋိပကၡေတြရဲ့ ရလဒ္တစ္ခုျဖစ္တဲ့ သိန္းနဲ႕ခ်ီတဲ့ဒုကၡသည္ေတြအတြက္ အကူအညီေတြလိုအပ္လာပါတယ္။ ႏိုင္ငံတဝွမ္းက ျပည္သူမ်ားကလည္း ဒုကၡသည္မ်ားအတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ရက္ရက္ေရာေရာကူညီလႉဒါန္းၾကျပီး အဲဒီ အမ်ားျပည္သူ လႉဒါန္းမႈေတြကို လူထုအဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕က စုေပါင္းလက္ခံျပီး ဒုကၡသည္မ်ားရွိရာကို ပင္ပင္ပမ္းပမ္း၊ ခက္ခက္ခဲခဲသြားေရာက္လႉဒါန္းေပးၾကပါတယ္။ အဲဒီလို အင္မတန္မြန္ျမတ္တဲ့ လႉဒါန္းမႈမ်ိဳးမွာ မလိုလားအပ္တဲ့ ဖိအားေပးမႈေတြေၾကာင့္ ဝမ္းနည္းစရာ ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြရွိပါတယ္။ ျပည္သူလူထုရဲ့ အလႉပစၥည္းမ်ားကို လက္ခံတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕ဟာ လႉဒါန္းသူအခ်ိဳ႕ရဲ့ "ဒီအလႉမ်ားကို ဗုဒၶဘာသာ၊ ရခိုင္လူမ်ိဳးမ်ားကိုသာ လႉဒါန္းရမယ္" ဆိုတဲ့ ကန္႕သတ္ခ်က္ကို လိုက္နာခဲ့ၾကျပီး ဘာသာ၊ လူမ်ိဳး မခြဲမျခားအကူအညီေပးရမယ္ဆိုတဲ့ လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ့ အေျခခံမူဝါဒကေန ေသြဖည္ခဲ့ၾကပါတယ္။ 

"ဘယ္သူ႕အတြက္လို႕ ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီး မလႉပါနဲ႕။ အမ်ားအတြက္ လႉဒါန္းခ်င္တယ္ဆိုရင္ လာပါ။ ခင္ဗ်ားတို႕အကူအညီေတြကို ရခိုင္ျပည္နယ္က ဒုကၡသည္ေတြဆီ ဘာသာ၊ လူမ်ိဳးမခြဲျခားပဲ အျပည့္အဝ ေရာက္ရွိေစရမယ္" လို႕ ခိုင္ခိုင္မာမာရပ္တည္ျပီး အမ်ိဳးသားေရးေခါင္းစဥ္ေအာက္က ဖိအားေပးမႈေတြကို တင္းခံရဲတဲ့ အဖြဲ႕အစည္းအခ်ိဳ႕ရွိေပမည့္ နည္းလွပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႕ ျပည္တြင္းအလႉရွင္မ်ားရဲ့ အလႉဒါနအမ်ားစုဟာ ရခိုင္၊ ဗုဒၶဘာသာမ်ားဆီသာ ေရာက္ရွိျပီး မြတ္စလင္ဒုကၡသည္အမ်ားစုထံ မေရာက္ရွိခဲ့ပါ။

#လူထုႏွင့္ တစ္သားတည္းရွိဖို႕လို

လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ား အင္စတီက်ဴးရွင္းျဖစ္ဖို႕ ေနာက္ထပ္လိုအပ္ခ်က္တစ္ခုကေတာ့ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႕အစည္းမ်ားပီသစြာ ျပည္သူလူထုနဲ႕ တစ္သားတည္းရွိေနဖို႕ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားရဲ့ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို အမ်ားဆုံးေတြ႕ျမင္ေနရတာက ရန္ကုန္၊ မနၱေလး စတဲ့ ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားမွာသာျဖစ္ျပီး လႈပ္ရွားမႈအမ်ားစုကလည္း ဟိုတယ္အေျခစိုက္ စြမ္းရည္ျမႇင့္သင္တန္းေပးတာေတြ၊ ဟိုတယ္အေျခစိုက္ ေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ ဟိုတယ္အေျခစိုက္ အထိမ္းအမွတ္ေန႕အခမ္းအနားက်င္းပတာေတြ၊ ဟိုတယ္အေျခစိုက္ဆုေပးပြဲေတြနဲ႕ ႏိုင္ငံျခားေခါင္းေဆာင္မ်ား၊ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႕ ဟိုတယ္ခန္းမ (သို႕မဟုတ္) သံရုံးအေဆာက္အအံုမွာ ေတြ႕ဆံုတာေတြပဲျဖစ္ပါတယ္။ ေနျပည္ေတာ္က ဟိုတယ္ၾကီးထဲမွာ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားနဲ႕ ခန္းခန္းနားနားေဆြးေႏြးေနတာလည္း ေတြ႕ရတတ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အခုလို ပြင့္လင္းမွပဲ ေရာက္ရွိလာႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံတကာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ႏိုင္ငံျခားသားဝန္ထမ္းမ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံ အႏွံ႕အျပားလွည့္ပတ္သြားလာလို႕ အေျခခံျပည္သူလူထုရဲ့ ဘဝကို ေလ့လာေနၾကခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္ျမိဳ႕၊ ရုံးခန္းနဲ႕ အစည္းအေဝးမ်ားက်င္းပရာ ဟိုတယ္ခန္းမကလြဲလို႕ ဘယ္ကိုမွ မေရာက္တဲ့ လူထုအဖြဲ႕အစည္းေခါင္းေဆာင္မ်ားလည္း အမ်ားအျပားရွိေနပါတယ္။

ျငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ လံႈ႕ေဆာ္စည္းရုံးသူမ်ားဟာ စစ္ျဖစ္ပြါးရာေဒသက ျပည္သူေတြနဲ႕ ထိစပ္ေနဖို႕လိုပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးဘဝျမႇင့္တင္ေရးၾကိဳးပမ္းသူမ်ားဟာ ရပ္ကြက္၊ ေက်းရြာမ်ားထဲက အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ့ လက္ေတြ႕ဒုကၡေတြကို သြားေရာက္နားေထာင္ဖို႕လိုပါတယ္။ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး ၾကိဳးပမ္းေနၾကသူေတြဟာ လူကုန္ကူးခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားရဲ့ ဘဝအေတြ႕အၾကံုကို သိရွိနားလည္ဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ေတာင္သူလယ္သမားမ်ားရဲ့ အက်ိဳးစီးပြါးေဆာင္ရြက္သူေတြဟာ လယ္သမားမ်ားရဲ့ လယ္ကြင္းထဲကဒုကၡ၊ လယ္မရွိတဲ့ ဒုကၡေတြကို မွန္မွန္ကန္ကန္သိနားလည္ဖို႕ လိုပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားရဲ့ ရသင့္ရထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားအတြက္ လံႈ႕ေဆာ္စည္းရုံးသူေတြဟာ တိုင္းရင္းသားမ်ားရဲ့ ေခတ္အဆက္ဆက္ အခြင့္အေရးဆုံးရွုံးမႈမ်ား၊ အဖိႏွိပ္ခံရမႈမ်ားနဲ႕ နာက်င္ခံစားရမႈမ်ားကို နက္နက္႐ိႈင္း႐ိႈင္းနားလည္ဖို႕ လိုပါတယ္။ ျပည္သူနဲ႕ တစ္သားတည္းရွိမွ ျပည္သူ႕ဘဝကို မွန္မွန္ကန္ကန္နားလည္ျပီး ျပည္သူ႕အက်ိဳးစီးပြါးအတြက္ မွန္မွန္ကန္ကန္ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္မွာပါ။ အဲဒီ ျပည္သူမ်ားကေတာ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕က ဟိုတယ္ၾကီးထဲကို လာေရာက္ႏိုင္ၾကမွာ မဟုတ္ပါ။

#ဒီမိုကေရစီကို ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္း

အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ား အင္စတီက်ဴးရွင္းမ်ားျဖစ္လာေစဖို႕ လိုအပ္တာေတြကို အၾကံျပဳျပီးတဲ့ေနာက္ ဆက္လက္ေဆာင္ရြက္သင့္တဲ့ အေရးကိစၥေတြကိုလည္း အၾကံျပဳခ်င္ပါတယ္။ ပထမအၾကံျပဳခ်က္က "ဒီမိုကေရစီကို ခ်ဲ႕ထြင္ျခင္း" ျဖစ္ပါတယ္။

လက္ရွိ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒဟာ ဒီမိုကေရစီစံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားနဲ႕ မကိုက္ညီပဲ တပ္မေတာ္ရဲ့ ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑ကိုသာ ၾကီးၾကီးမားမား ထည့္သြင္းေရးဆြဲထားတာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ေရးအတြက္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးျငင္းခုန္ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒၾကမ္းကို ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ ဇန္နဝါရီလမွာ က်င္းပမည့္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ (၁၂) ၾကိမ္ေျမာက္အစည္းအေဝးမွာ တင္သြင္းျပီး ေဆြးေႏြးဆုံးျဖတ္ၾကမယ္လို႕ သိရပါတယ္။ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကလည္း "ျပည္သူမ်ား၏ ဆနၵႏွင့္ အတည္ျပဳထားျခင္းမရွိေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအား ၂၀၁၅ မတိုင္မီ ဒီမိုကေရစီစံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားႏွင့္အညီ ျပည္သူ႕ဆႏၵခံယူျပီး ျပင္ဆင္ရန္" ဆိုျပီး အၾကံျပဳထားပါတယ္။

ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ဒီမိုကေရစီနည္းလမ္းက်က် ျပင္ဆင္ႏိုင္ေရးအတြက္ လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက လႊတ္ေတာ္တြင္းလႈပ္ရွားမႈေတြ ေဆာင္ရြက္ေနခ်ိန္မွာ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကလည္း လႊတ္ေတာ္ျပင္ပလႈပ္ရွားမႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ လက္ရွိဖြဲ႕စည္းပံုက ခြင့္ျပဳထားတဲ့ ေဘာင္ထဲက ဒီမိုကေရစီအခြင့္အလမ္းေတြကို တိုးခ်ဲ႕ဖို႕ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ား စုေပါင္းမူဝါဒခ်မွတ္ျပီး ၾကိဳးစားၾကေစခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ရပ္ကြက္/ေက်းရြာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးမႉးေရြးေကာက္ပြဲ၊ စည္ပင္သာယာေကာ္မတီေရြးေကာက္ပြဲမ်ားမွာပါ။

Saturday, January 17, 2015

ကိုကာကိုလာ



ကိုကာကိုလာ

ေအာင္ဒင္

စက္ထဲကို တစ္ေဒၚလာထည့္ျပီး
ခလုတ္ကို ႏွိပ္တဲ့အခါ
ဘာတစ္ခုမွ ထြက္က်မလာ…။

စက္ထဲကို ေနာက္ထပ္ တစ္ေဒၚလာထည့္ျပီး
ခလုပ္ကို ထပ္ႏွိပ္တဲ့အခါ
ဘာတစ္ခုမွ ထြက္က်မလာ…။

ဆုံးရွုံးသြားတဲ့ ႏွစ္ေဒၚလာကို ႏွေမ်ာတသ
ခံစားခ်က္ကေမာက္ကမနဲ႕
ခလုပ္ကို ထပ္ခါထပ္ခါ ႏွိပ္ျပန္တဲ့အခါ
ဘာတစ္ခုမွ ထြက္က်မလာ…။

ေဒါသေတြ တနင့္တပိုးနဲ႕
စက္ၾကီးကို ကန္ေၾကာက္မိတဲ့အခါ
က်ေနာ္႕ေျခေထာက္ေတြပဲနာ
ဘာတစ္ခုမွ ထြက္က်မလာ…။

စက္နဲ႕ လူရဲ့ ဆက္ဆံေရးမွာ
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာ
ရွိဖို႕ လိုေသးသလားဗ်ာ…။ ။ ။

(ဇန္နဝါရီ ၁၇၊ ၂၀၁၅)