(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၂၂၊ ဇြန္လ ၂၅ ရက္၊ ၂၀၁၅)
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏
ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္
ေအာင္ဒင္
အပိုင္း
(၉၉) စစ္ႏွင့္ ျပည္သူ
(ဂ)
#ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ညြန္႕မွ
ဒုတိယအၾကိမ္ ေျဖၾကားျခင္း
ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာန၊ ဒု-ဝန္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ညြန္႕ကပဲ
ဒီေမးခြန္းေတြကို ေျဖၾကားပါတယ္။ အားရစရာ လုံးဝမရွိပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ညြန္႕က ေမးခြန္းႏွစ္ခုစလုံးနဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး
"စစ္ဆင္ေရးအေထာက္အကူျပဳဝန္ထမ္းအျဖစ္ ေဆာင္ရြက္ရင္း အသက္၊ ခႏၶာ၊ ပစၥည္းဥစၥာမ်ားဆုံးရွုံးခဲ့ရေသာ
ျပည္သူမ်ားအား ေထာက္ပံ့ကူညီမႈမ်ားျပဳလုပ္ေပးရန္ မူဝါဒႏွင့္ ဥပေဒျပ႒ာန္းေပးေရးႏွင့္
စပ္လ်င္း၍ ႏိုင္ငံေတာ္မွ မည္သို႕စီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေနသည္၊ မည္သည့္အဆင့္အထိ စီမံေဆာင္ရြက္ျပီး
ျဖစ္သည္ကို ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနအေနနဲ႕ က်ယ္ျပန္႕စြာ စဥ္းစားလုပ္ေဆာင္ရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္
ေလာေလာဆယ္ ေျဖၾကားေပးႏိုင္ျခင္းမရွိေၾကာင္း" တင္ျပပါတယ္။ တနည္းအားျဖင့္ လႊတ္ေတာ္မွ
အတည္ျပဳျပီး အခ်ိန္ ၈ လခန္႕ရွိတဲ့ တိုင္ေအာင္ လႊတ္ေတာ္ရဲ့ အဆိုကို ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနနဲ႕
တပ္မေတာ္က ထိထိေရာက္ေရာက္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ျခင္းမရွိေသးလို႕ နားလည္ရမယ္ ထင္ပါတယ္။ တကယ္လို႕
ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနက ဒီအဆိုကို အေရးယူအေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတယ္ဆိုရင္ ဘာေတြေဆာင္ရြက္ဖို႕
စီစဥ္ထားတယ္၊ ဘယ္ေလာက္အထိ ေဆာင္ရြက္ျပီးစီးေနျပီဆိုတာကို ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကို မတင္ျပႏိုင္စရာ
အေၾကာင္းမရွိပါ။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ညြန္႕ကပဲ ဆက္လက္ျပီး ႏိုင္ငံေတာ္နဲ႕ တပ္မေတာ္ရဲ့
ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို တင္ျပပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ပိုင္းက ဆိုရင္ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာလ
၁၇ ရက္ေန႕မွာ နအဖစစ္အစိုးရက ထုတ္ျပန္တဲ့ အမိန္႕ေၾကာ္ျငာစာ အမွတ္ (၄၈/၂၀၀၉) အရ
"ႏိုင္ငံေတာ္လံုျခံုေရးႏွင့္ ေအးခ်မ္းသာယာေရးအတြက္ တပ္မေတာ္ႏွင္႔ တြဲဖက္ေပးထားေသာ
ရဲတပ္ဖြဲ႕ဝင္မ်ား၊ ျပည္သူ႕စစ္မ်ား၊ ျပည္သူ႕ဝန္ထမ္းမ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားကို စြမ္းရည္သတိၱအတြက္
သတ္မွတ္ထားေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားႏွင့္ ျပည့္မီပါက တပ္မေတာ္ဆိုင္ရာ စြမ္းရည္သတိၱဆုမ်ားျဖစ္တဲ့
ေအာင္ဆန္းသူရိယဘြဲ့၊ သို႕မဟုတ္ သီဟသူရဘြဲ့၊ သို႕မဟုတ္ သူရဘြဲ့ တစ္ခုခုကို ခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္သည္လို႕
ဆိုပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ေအာင္ဆန္းတံဆိပ္၊ သို႕မဟုတ္ သီဟဗလတံဆိပ္၊သို႕မဟုတ္ သူရဲေကာင္းမွတ္တမ္းဝင္တစ္ဆိပ္
တစ္ခုခုကို ခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္သည္လို႕ ဆိုပါတယ္။ စစ္ဆင္ေရးမ်ားမွာ ကိုယ္လက္အဂၤါဆုံးရွုံးခဲ့ျပီး
တိုက္ပြဲတြင္ရရွိေသာ ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းပ်က္စီးခ်ိဳ႕ယြင္းမႈ၊ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ
ပ်က္စီးမႈမ်ားမွာ ေဆးခံုရုံးက ၆၀ ရာခိုင္ႏႈံးႏွင့္အထက္ ဆုံးရွုံးသည္ဟု သတ္မွတ္ေသာ ဝန္ထမ္းမ်ား၊
အရပ္သားမ်ားကို ျပည္သူ႕သားေကာင္းတံဆိပ္ ခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္"။
တပ္မေတာ္ပိုင္းကဆိုရင္လည္း ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနေကာင္စီရဲ့
အမိန္႕တစ္ခုအရ အဆိုပါပုဂိၢဳလ္မ်ားကို "ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္၏ ဂုဏ္ထူးေဆာင္လက္မွတ္”ကိုလည္း
ခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီဆုအသီးသီးအတြက္ ေပးအပ္တဲ့ ဆုေၾကးေငြပမာဏကိုလည္း
ေဖာ္ျပပါေသးတယ္။ စစ္ဆင္ေရးအတြက္ ငွါးရမ္းအသုံးျပဳခဲ့တဲ့ အရပ္သားမ်ား မစြမ္းမသန္ျဖစ္ခဲ့ရင္
တည္ဆဲအလုပ္သမားေလ်ာ္ေၾကးဥပေဒအရ ေလ်ာ္ေၾကးခံစားခြင့္ရွိျပီး တပ္မေတာ္ေဆး႐ံုေတြမွာ အတြင္းလူနာ/အျပင္လူနာအျဖစ္
ေဆးကုသခြင့္ရွိတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ၁၉၈၈-၁၉၈၉ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ ဘ႑ာေရးႏွစ္အထိ တပ္မေတာ္မွ
စစ္ဆင္ေရးမ်ားအတြင္းမွာ အသုံးျပဳမႈေၾကာင့္ အရပ္သားအလုပ္သမား (ေပၚတာ) ၇,၈၁၇ ဦး ေသဆုံး၊
၁,၅၈၉ ဦး ဒဏ္ရာရလို႕ စုစုေပါင္း အရပ္သားေပၚတာ ၉,၄၀၆ ဦးကို တပ္မေတာ္မွ ေလ်ာ္ေၾကးေငြေပးခဲ့တယ္လို႕
ဆိုပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ တပ္မေတာ္မွ အရပ္သားမ်ားကို စစ္ဆင္ေရးအလုပ္သမားအျဖစ္ ငွါးရမ္းသုံးစြဲျခင္း
မရွိေတာ့ဘူးလို႕လည္း ေျပာပါတယ္။
#ေက်နပ္စရာမရွိေသာ
အေျဖ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ညြန္႕ရဲ့ ေျဖၾကားခ်က္ေတြဟာ ေက်နပ္လက္ခံႏိုင္စရာ
မရွိပါ။ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳထားတဲ့ အဆိုျဖစ္တဲ့ "တပ္မေတာ္မွ စစ္ဆင္ေရးမ်ားတြင္
အသုံးျပဳမႈေၾကာင့္ ေသဆုံး၊ ဒဏ္ရာရ၊ ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္း ဆုံးရွုံးၾကရသူမ်ားႏွင့္
၎တို႕၏ မိသားစုဝင္မ်ားအား ေထာက္ပံ့ကူညီႏိုင္ရန္ မူဝါဒ သို႕မဟုတ္ ဥပေဒျပ႒ာန္းေရးအဆို"
ကို အခ်ိန္ ၈ လေလာက္ ၾကာတဲ့ အထိ အဓိကသက္ဆိုင္တဲ့ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနမွ တစ္စံုတစ္ရာ
အေရးယူေဆာင္ရြက္ျခင္း မရွိပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ညြန္႕က ဒီအရပ္သားေပၚတာေတြဟာလည္း တပ္မေတာ္သားေတြလိုပဲ
စြမ္းရည္သတိၱဆိုင္ရာ ဘြဲ့ေတြ၊ တံဆိပ္ေတြ၊ ဆုေၾကးေငြေတြ၊ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ရဲ့ ဂုဏ္ထူးေဆာင္လက္မွတ္ေတြ
ခ်ီးျမႇင့္ႏိုင္ခြင့္ရွိပါတယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမည့္ အရပ္သား ေပၚတာေတြထဲက ဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ား
အဲဒီ ဆုေတြ ရခဲ့ဘူးပါသလဲ။ ဒီကေန႕အထိ တစ္ေယာက္မွ အဲဒီဆုေတြ ရတယ္လို႕ က်ေနာ္တို႕ မၾကားမသိခဲ့ပါ။
ကိုယ္တိုင္က စိတ္ပါလို႕မဟုတ္ပဲ စစ္တပ္က ျခိမ္းေျခာက္ဆင့္ေခၚလို႕
အဓမၼလုပ္အားေပးၾကရတဲ့ အရပ္သားေပၚတာမ်ားကလည္း ဒီဆုတံဆိပ္မ်ားကို စိတ္ဝင္စားမွာ မဟုတ္ပါ။
လိုခ်င္ၾကမွာ မဟုတ္ပါ။ ဒါေပမည့္ တပ္မေတာ္အတြက္ လုပ္အားေပးေဆာင္ရြက္ရင္း ပ်က္စီးသြားတဲ့
သူတို႕ရဲ့ အသက္ေတြ၊ ဘဝေတြ၊ မိသားစုေတြ အတြက္ လံုေလာက္တဲ့ ေထာက္ပံ့ကူညီမႈကိုေတာ့ သူတို႕
လိုခ်င္ၾကပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလို ေထာက္ပံ့ႏိုင္ဖို႕အတြက္ မူဝါဒခ်မွတ္ဖို႕၊ ဥပေဒေရးဆြဲဖို႕ေတာင္မွ
တပ္မေတာ္က တက္တက္ႂကြႂကြမရွိလွတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။
တပ္မေတာ္က ၁၉၈၈-၁၉၈၉ ဘ႑ာေရးႏွစ္မွ ၂၀၁၂-၂၀၁၃ ဘ႑ာေရးႏွစ္အထိ
စစ္ဆင္ေရးမ်ားမွာ ေသဆုံးခဲ့တဲ့ အရပ္သားအလုပ္သမား
(ေပၚတာ) ၇,၈၁၇ ဦး၊ ဒဏ္ရာရသူ ၁,၅၈၉ ဦးကို ေလ်ာ္ေၾကးေငြေပးခဲ့တယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။ ဒါေပမည့္
ေလ်ာ္ေၾကးေငြပမာဏက ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႕က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ညြန္႕ တင္ျပခဲ့သလို
ေသဆုံးသူတစ္ဦးကို ၇,၂၀၀ က်ပ္ႏႈံး၊ ဒဏ္ရာရသူတစ္ဦးကို ၁၀,၀၈၀ က်ပ္ႏႈံးပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
(၂၀၁၂-၂၀၁၃ ဘ႑ာေရးႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းက်မွ ေသဆုံးသူတစ္ဦးကို က်ပ္ ေလးသိန္းခြဲစီ၊ ၁၀၀
ရာခိုင္ႏႈံး ေဆးက်သူကို က်ပ္ ေျခာက္သိန္းစီ ခံစားခြင့္ျပဳတာ ျဖစ္ပါတယ္။) ဒီႏႈံးနဲ႕
တြက္မယ္ဆိုရင္ တပ္မေတာ္က ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အထိ ၂၄ ႏွစ္တာကာလအတြင္း ေသဆုံး၊
ဒဏ္ရာရ အရပ္သားေပၚတာ ၉,၄၀၆ ဦးကို ေပးခဲ့တဲ့ ေလ်ာ္ေၾကးေငြပမာဏဟာ က်ပ္ေငြ ၇၅ သန္းေလာက္ပဲ
ရွိပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္မွာ အသုံးျပဳေနတဲ့ တင့္ကားတစ္စီးရဲ့ တန္ဘိုးထက္ အမ်ားၾကီး
နည္းပါေသးတယ္။
တကယ္႔လက္ေတြ႕မွာ ၁၉၈၈ နဲ႕ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အထိ ၂၄ ႏွစ္တာကာလအတြင္း
အသက္ေတြ၊ ဘဝေတြ၊ ခႏၶာကိုယ္အစိတ္အပိုင္းေတြ ဆုံးရွုံးခဲ့ရတဲ့ အရပ္သားေပၚတာမ်ားရဲ့ အေရအတြက္က
တပ္မေတာ္က ေလ်ာ္ေၾကးေပးခဲ့တဲ့ ၉,၄၀၆ ဦးထက္ အမ်ားၾကီး ပိုမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ စစ္ေျမျပင္မွာ
ေပၚတာဘဝကေန ထြက္ေျပးလို႕ ပစ္သတ္ခံရသူေတြ၊ လူမသိ၊ သူမသိ ေပ်ာက္ဆုံးသြားသူေတြ၊ ဒဏ္ရာနဲ႕
ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ျပီး နယ္စပ္ေဒသက ဒုကၡသည္စခန္းမ်ားကို ေရာက္ရွိေနၾကသူေတြ၊ စစ္ေျမျပင္ကေန
ထြက္ေျပးလို႕ ကိုယ့္အိမ္ကို တိုးတိုးတိတ္တိတ္ျပန္ေရာက္ျပီး အေၾကာက္တရားနဲ႕ တိုးတိုးတိတ္တိတ္
ေနထိုင္ေနၾကရသူေတြ အမ်ားၾကီး ရွိေနပါေသးတယ္။ ျပီးေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ မတိုင္မီကာလေတြကတည္းက
ျမန္မာစစ္တပ္က ေပၚတာေတြကို က်ယ္က်ယ္ျပန္႕ျပန္႕ အသုံးျပဳခဲ့တာမို႕ ဘဝပ်က္ရသူ အရပ္သားေပၚတာမ်ားရဲ့
အေရအတြက္ဟာ စစ္အစိုးရအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ကေန ၂၀၁၂ ခုႏွစ္အထိ ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ကာလအတြင္း
သိန္းနဲ႕ခ်ီျပီး ရွိႏိုင္ပါတယ္။
#ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္အတြက္
မျပီးဆုံးေသးတဲ့ တာဝန္
စစ္ဆင္ေရးမ်ားမွာ တပ္မေတာ္ကို ကူညီေဆာင္ရြက္ရင္း ေသဆုံး၊
ဒဏ္ရာရ၊ ကိုယ္ခႏၶာအစိတ္အပိုင္းေတြ ဆုံးရွုံးခဲ့ၾကရတဲ့ အရပ္သားေပၚတာမ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္က
အသိအမွတ္ျပဳဖို႕၊ ဂုဏ္ျပဳဖို႕၊ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ဘဝေတြ၊ မိသားစုေတြကို ႏိုင္ငံေတာ္က ေထာက္ပံ့ကူညီေရးအတြက္
မူဝါဒမ်ား၊ ဥပေဒမ်ား ျပ႒ာန္းဖို႕နဲ႕ ပါတ္သက္ျပီး ဦးစိုင္းသန္းႏိုင္ က အဆိုတင္ျပီး
ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအားလုံးက ကန္႕ကြက္သူမရွိ တခဲနက္ ေထာက္ခံအတည္ျပဳခဲ့ၾကတာမို႕
ဒီအဆိုကို အမွန္တကယ္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရး၊ မူဝါဒ၊ ဥပေဒမ်ား အမွန္တကယ္ ျပ႒ာန္းႏိုင္ေရးအတြက္
ဦးစိုင္းသန္းႏိုင္နဲ႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားမွာပဲ ဆက္လက္ျပီး တာဝန္ရွိေနပါတယ္။
ဒီအဆိုကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကေန ျပည္ေထာင္စုအစိုးရကို
တာဝန္လႊဲအပ္ခဲ့ေပမည့္ အဓိကသက္ဆိုင္တဲ့ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနက အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႕ ေႏွာင့္ေႏွးေနတာ
ေတြ႕ေနရပါျပီ။ ဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ျပည္သူမ်ားကလည္း လႊတ္ေတာ္နဲ႕ အစိုးရက သူတို႕ဘဝေတြကို
ေစာင့္ေရွာက္ကူညီဖို႕ ဘယ္လိုစီစဥ္မယ္၊ ဘယ္ေတာ့ျဖစ္လာမယ္ဆိုတာကို ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းၾကီးစြာနဲ႕
ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတာပါ။ ကာကြယ္ေရးဝန္ၾကီး႒ာနရဲ့ မေသခ်ာ၊ မေရရာတဲ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္မႈေတြ၊
မလံုေလာက္တဲ့ ေထာက္ပံ့မႈေတြကို ေစာင့္ဆိုင္းမေနေတာ့ပဲ ဦးစိုင္းသန္းႏိုင္နဲ႕ ျပည္သူ႕လႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားက
လိုအပ္တဲ့ မူဝါဒမ်ား၊ ဥပေဒမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲျပ႒ာန္းေပးၾကဖို႕ ေလးေလးနက္နက္ ေတာင္းဆိုလိုက္ရပါတယ္။
(ဇြန္လ ၄ ရက္၊ ၂၀၁၅)
