လူၾကိဳက္နည္းမည့္ မွတ္ခ်က္မ်ား (၃)

(7-Day daily ေန႕စဥ္သတင္းစာ၊ ေမလ ၂၂ ရက္၊ ၂၀၁၅)
http://7daydaily.com/story/37703

လူၾကိဳက္နည္းမည့္ မွတ္ခ်က္မ်ား (၃)

ေအာင္ဒင္

(၂/၁) မညီမမွ် ဒိုင္ယာေလာ့မ်ား
 

လက္ရွိအေျခအေနမွာ ျမန္မာအစိုးရေခါင္းေဆာင္မ်ား ကိုယ္တိုင္က "ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးအေျဖရွာေရး ယဥ္ေက်းမႈတစ္ရပ္" ကို အုတ္ျမစ္ခ်ေနပါတယ္ ဆိုျပီး ျပည္တြင္းဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေနပါတယ္။ ဒါေပမည့္ အဲဒီ ဒိုင္ယာေလာ့ေတြက ဘက္ႏွစ္ဘက္ တန္းတူညီမွ် ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့မဟုတ္ပါ။ အာဏာရပါတီကို ကိုယ္စားျပဳတဲ့ ဘက္တစ္ဘက္က အျခားတစ္ဘက္မွ သင္းကြဲအုပ္စုမ်ားကို သီးျခားစီ ခြဲျခားေတြ႕ဆံုတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့မ်ား ျဖစ္ပါတယ္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္က ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားဝန္ၾကီးမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ စာေပ၊ ရုပ္ရွင္၊ ဂီတ၊ သဘင္ အႏုပညာရွင္မ်ားနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ ႏိုင္ငံတဝွမ္း ခရီးလွည့္ျပီး ေဒသခံျပည္သူမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီးမ်ားကလည္း အလားတူ ေတြ႕ဆံုမႈေတြ လုပ္ေနၾကပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ၾကီး ႏွစ္ေယာက္ကလည္း ႏိုင္ငံတဝွမ္းက မဲဆႏၵရွင္မ်ားနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ သတင္းမီဒီယာမ်ားနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ အလုပ္သမား၊ လယ္သမားမ်ားနဲ႕ေတြ႕ပါတယ္။ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ကလည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ သတင္းေကာင္စီနဲ႕ ေတြ႕ပါတယ္။ အခုေနာက္ဆုံး သမၼတ၊ တပ္ခ်ဳပ္၊ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠ႒ ႏွစ္ေယာက္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ေဒါက္တာေအးေမာင္တို႕ ပါဝင္တဲ့ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ ေတြ႕ဆံုပြဲ ဧျပီလထဲမွာ ပထမအၾကိမ္ ျပီးဆုံးခဲ့ျပီး ေနာက္လည္း ဆက္လက္ေတြ႕ဆံုၾကဦးမယ္လို႕ ဆိုပါတယ္။

က်န္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္မွာ က်ေနာ္တို႕ ေတာင္းဆိုခဲ့ၾကတာက သုံးပြင့္ဆိုင္ဒိုင္ယာေလာ့ပါ။ ဒါေပမည့္ ဒီေန႕ ဘယ္သူကမွ သုံးပြင့္ဆိုင္ဒိုင္ယာေလာ့ကို မေျပာေတာ့ပါ။ ျမန္မာအစိုးရနဲ႕ ျပည္တြင္းဒီမိုကေရစီအင္အားစုအၾကား ႏွစ္ပြင့္ဆိုင္ဒိုင္ယာေလာ့ေတြ ျဖစ္ေပၚေနသလို ျမန္မာအစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားအၾကား ႏွစ္ပြင့္ဆိုင္ဒိုင္ယာေလာ့ေတြ ျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။ သီးျခားစီပါ။

က်ေနာ္တို႕ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာက ဘက္ႏွစ္ဘက္အၾကား တန္းတူညီမွ် ဒိုင္ယာေလာ့ပါ။ က်ေနာ္တို႕ ေတြ႕ေနရတာက ျပည္တြင္းဒီမိုကေရစီအင္အားစုၾကီးက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ လႊတ္ေတာ္တြင္းေရာက္ ပါတီမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပပါတီမ်ား၊ လႊတ္ေတာ္ျပင္ပ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုမ်ား၊ တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ အရပ္ဘက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၊ သတင္းမီဒီယာမ်ား၊ အလုပ္သမား သမဂၢမ်ား၊ လယ္သမားသမဂၢမ်ား၊ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား၊ လူ႕အခြင့္အေရးေရွ႕ေနမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္းမ်ား စသည္ျဖင့္ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာျပိဳကြဲသြားျပီး အုပ္စုတိုင္းက ျမန္မာအစိုးရနဲ႕ ဒိုင္ယာေလာ့ကို သီးျခားစီ ေဆာင္ရြက္ေနၾကတာပါ။ ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္တုံးက ဒီအင္အားစုမ်ားအားလုံးဟာ ေရြးေကာက္ပြဲအႏိုင္ရပါတီ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ရဲ့ ဦးေဆာင္မႈကို ခံယူျပီး အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္နဲ႕ အတူတူ ေနပူပူ၊ မိုးရြာရြာ အတူတကြ ရပ္တည္ခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမည့္ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ကိုယ္တိုင္က ၁၉၉၀ ေရြးေကာက္ပြဲရလာဒ္ကို စြန္႕လႊတ္၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို လက္ခံျပီး လႊတ္ေတာ္ထဲ "၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ထိန္းသိမ္း၊ ကာကြယ္၊ ေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္" လို႕ က်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုျပီး ဝင္ေရာက္သြားတဲ့ အခ်ိန္ကစလို႕ ျပည္တြင္းဒီမိုကေရစီအင္အားစုၾကီးဟာ သီးျခားအုပ္စုအလိုက္ ကြၽမ္းက်င္ရာ၊ လႈပ္ရွားခြင့္ရရာ အေျခအေနမ်ားကို အေျချပဳျပီး ရပ္တည္မႈပံုသ႑န္အမ်ိဳးမ်ိဳး ကြဲျပားသြားခဲ့ပါတယ္။ အရင္ကလို အလံတစ္ခုတည္းရဲ့ ေအာက္မွာ အတူတကြ စုေပါင္းရပ္တည္ၾကတာ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ သက္ဆိုင္ရာအုပ္စုအလိုက္ အစိုးရနဲ႕ သီးျခားစီ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးခြင့္ ရေနေပမည့္ စုေပါင္းထားတဲ့ အင္အားစုၾကီးတစ္ခုလိုေတာ့ တစ္ဘက္အုပ္စုကို ခိုင္ခိုင္မာမာ အေရးဆိုႏိုင္မွာ၊ ရလာဒ္ထြက္ေအာင္ ေတာင္းဆိုႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါ။

(၂/၂) တန္းတူညီမွ်ဒိုင္ယာေလာ့
 

ဒါကို သက္ေသျပတာက အစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားရဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ပါ။ ျမန္မာအစိုးရက တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားကိုလည္း ျပည္တြင္းဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားကို ဆက္ဆံသလို တစ္ဖြဲ႕ခ်င္းစီ သီးျခားေဆြးေႏြးဖို႕ ကမ္းလွမ္းခဲ့တာပါ။ ဒါေပမည့္ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားက သီးျခားစီေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးေရးကို ျငင္းပယ္ျပီး တပ္ေပါင္းစုနဲ႕ ေတြ႕ဆံုေရးမူအေပၚ အခိုင္အမာ ကိုင္စြဲထားပါတယ္။ အစိုးရေတာင္းဆိုသလို ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို လက္ခံ၊ တပ္ေတြဖ်က္၊ ပါတီေထာင္၊ ေရြးေကာက္ပြဲက တဆင့္ လႊတ္ေတာ္တြင္းဝင္ေရးကို ျငင္းပယ္ျပီး အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးမွ တဆင့္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ား ဆက္လက္က်င္းပႏိုင္ေရးမူကို အခိုင္အမာ ကိုင္စြဲပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲေတြ အမွန္တကယ္ျပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္မွပဲ သူတို႕ေတြ လႊတ္ေတာ္ထဲ ဝင္ေရာက္လာပါလိမ့္မယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားရဲ့ ညီညြတ္ခိုင္မာတဲ့ ရပ္တည္မႈကို အစိုးရက လိုက္ေလ်ာရပါတယ္။ အခုအခ်ိန္မွာ အစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားရဲ့ ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ဘက္ႏွစ္ဘက္၊ တန္းတူညီမွ်ေဆြးေႏြးၾကတဲ့ ဒိုင္ယာေလာ့ေတြျဖစ္ျပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို စစ္မွန္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို အေျခခံေအာင္၊ တိုင္းရင္းသားအားလုံး တန္းတူညီမွ်အခြင့္အေရးေတြရေအာင္၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္အမွန္တကယ္ ခိုင္မာတည္တန္႕ေအာင္ ျပင္ဆင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ဖို႕ အေကာင္းဆုံးအခြင့္အေရးျဖစ္ပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္တြင္း ဝင္ေရာက္ျပီး ဖြဲ႕စည္းပံုျပင္ဖို႕ ၾကိဳးစားတာက သိပ္ျပီး ေအာင္ျမင္လိမ့္မယ္ မထင္ပါ။

ဒါဆို ျပည္တြင္းဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားက တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားလို အစိုးရနဲ႕ တစ္စုတစ္စည္းထဲ၊ တန္းတူညီမွ် ဘာေၾကာင့္ မေဆြးေႏြးႏိုင္ၾကတာလဲ။ ဒီေမးခြန္းရဲ့ အေျဖကို ျပည္တြင္းဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ား ကိုယ့္ဖာသာ ျပန္လည္သုံးသပ္ျပီး အေျဖရွာဖို႕ လိုအပ္ပါတယ္။ ေသခ်ာတာကေတာ့ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုရဲ့ ျမန္မာအစိုးရနဲ႕ တိုက္႐ိုက္ဆက္ဆံေရး မူဝါဒေၾကာင့္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ 

(၂/၃) ဒိုင္ယာေလာ့ႏွင့္ ရလာဒ္
 

ဒိုင္ယာေလာ့ဆိုတာ ျဖစ္ဖို႕ ခက္ခဲသလို ျဖစ္ျပန္ေတာ့လည္း ေအာင္ျမင္မႈ (သို႕မဟုတ္) အမ်ားလက္ခံႏိုင္တဲ့ ရလာဒ္ထြက္ဖို႕ဆိုတာ မလြယ္ကူလွပါ။ ႏွစ္ဘက္စလုံးမွာ ဘယ္လိုအခ်က္ကိုမွ အေလွ်ာ့မေပးတမ္း တင္းခံထားမည့္ မူဝါဒေတြ ကိုင္ဆြဲထားရင္၊ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ဆုတ္ကိုင္ထားရင္ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေဆြးေႏြးေဆြးေႏြး အေျဖမထြက္ႏိုင္ပါ။ ဒိုင္ယာေလာ့ဆိုတာ တစ္ၾကိမ္တည္းနဲ႕ အျပီးသတ္ရမည့္ အျဖစ္အပ်က္ (Event) တစ္ခုမဟုတ္ပါ။ အၾကိမ္မ်ားစြာ တတ္ႏိုင္သေလာက္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ညွိႏိႈင္းေဆြးေႏြးျပီး အျပန္အလွန္အေပးအယူ၊ အေလွ်ာ့အတင္းလုပ္ရတဲ့ လုပ္ငန္းစဥ္ (Process) ျဖစ္ပါတယ္။

ဥပမာအေနနဲ႕ အစိုးရနဲ႕ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားရဲ့ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာအပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ေရး ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို ၾကည့္ပါ။ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကစလို႕ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကတာ သုံးႏွစ္ေက်ာ္ၾကာျပီး ၂၀၁၅ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၃၁) ရက္ေန႕ၾကမွပဲ စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းကို ႏွစ္ဘက္ လုပ္ငန္းအဖြဲ႕မ်ား သေဘာတူႏိုင္တဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ပါတယ္။ ႏွစ္ဘက္ထိပ္သီးေခါင္းေဆာင္မ်ား တရားဝင္ လက္မွတ္ေရးထိုးတဲ့ အဆင့္ က်န္ပါေသးတယ္။ အဲဒီလို သုံးႏွစ္ေက်ာ္၊ အၾကိမ္မ်ားစြာ ေဆြးေႏြးခဲ့ရာမွာ အစိုးရဘက္ကေရာ၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အင္အားစုမ်ားဘက္ကပါ တင္းမာတဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြ ကိုင္ဆြဲခဲ့ၾကပါတယ္။

အစိုးရဘက္ကဆိုရင္ တပ္မေတာ္ရဲ့ မူဝါဒဆိုျပီး တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕မ်ားကို ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို လက္ခံရမယ္။ တည္ဆဲဥပေဒမ်ားကို လိုက္နာရမယ္။ တပ္ေတြဖ်က္၊ လက္နက္စြန္႕ျပီး တရားဝင္ရပ္တည္ရမယ္လို႕ ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္ အင္အားစုမ်ားကလည္း အစိုးရအေနနဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုစနစ္ကို တည္ေဆာက္ဖို႕ သေဘာတူရမယ္။ လက္ရွိတပ္မေတာ္ကို ဖ်က္သိမ္းျပီး တိုင္းရင္းသားလက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ား အညီအမွ်ပါဝင္တဲ့ ျပည္ေထာင္စုတပ္မေတာ္အျဖစ္ ျပန္လည္ဖြဲ႕စည္းရမယ္ဆိုျပီး ေတာင္းဆိုခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ႏွစ္ဘက္စလုံးက အျပန္အလွန္လက္မခံႏိုင္ၾကတာမို႕ စာခ်ဳပ္မူၾကမ္းကို သေဘာမတူႏိုင္ၾကတာပါ။ အခုေတာ့ အထက္ပါေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို ႏွစ္ဘက္စလုံးက "အပစ္အခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္" မွာ ထည့္သြင္းျခင္းမျပဳပဲ ေနာင္မွာ ဆက္လက္ျပဳလုပ္မည့္ ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲမ်ားက်မွသာ ထည့္သြင္းေဆြးေႏြးဖို႕ သေဘာတူလိုက္ၾကလို႕ "စာခ်ဳပ္မူၾကမ္း" ကို ႏွစ္ဘက္ သေဘာတူညီႏိုင္ၾကတာပါ။

(၃) ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ထိပ္သီးေဆြးေႏြးပြဲႏွင့္ ပါတ္သက္၍…။
 

လက္ရွိအေျခအေနမွာ ျမန္မာျပည္သူမ်ားက ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ ထိပ္သီးေဆြးေႏြးပြဲအေပၚ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ၾကီးစြာနဲ႕ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကပါတယ္။ က်ေနာ္႕အျမင္မွာေတာ့ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ဆိုေပမည့္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ခ်င္တဲ့ လႊတ္ေတာ္ (ဦးေရႊမန္း၊ ဦးခင္ေအာင္ျမင့္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ေဒါက္တာေအးေမာင္) ဘက္နဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပံုျပင္ေရးမွာ အေရးၾကီးတဲ့ အဆုံးအျဖတ္ကို ေပးႏိုင္တဲ့ အစိုးရ (ဦးသိန္းစိန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးၾကီး မင္းေအာင္လိႈင္) ဘက္၊ စတဲ့ ဘက္ႏွစ္ဘက္ရဲ့ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္လို႕မ်ား ဖြဲ႕စည္းပံုကို လႊတ္ေတာ္လုပ္ပိုင္ခြင့္နဲ႕ ျပင္ဆင္ႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဒီလိုေဆြးေႏြးပြဲမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚလာႏိုင္စရာ အေၾကာင္းမရွိပါ။ 

ဒါကို ႏွစ္ဘက္စလုံးက သေဘာေပါက္ျပီးသားပါ။ တနည္းအားျဖင့္ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဘက္ႏွစ္ဘက္မွာ အစိုးရဘက္က အခြင့္အေရးအရ အသာစီးရျပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခု အစိုးရဘက္က အသာစီးရေနတာက အခ်ိန္ကာလပါ။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးကို လႊတ္ေတာ္ဘက္က အျမန္ဆုံးေဆာင္ရြက္ခ်င္ေနတာပါ။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ "ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရးဆိုင္ရာ ဥပေဒမူၾကမ္း" က အဆင္သင့္ရွိေနပါျပီ။ သမၼတနဲ႕ တပ္ခ်ဳပ္ရဲ့ သေဘာထားကို မသိရေသးလို႕ ဥပေဒၾကမ္းမတင္ႏိုင္ေသးတာပါ။ လႊတ္ေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳသူ (၄) ဦးစလုံးက ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႕ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ကေတာ့ ပုဒ္မ (၄၃၆) ကို ျပင္ဆင္ႏိုင္မွ တပ္ကို ႏိုင္ငံေရးဦးေဆာင္မႈအခန္းက႑က ဖယ္ရွားႏိုင္မွာပါ။ ပုဒ္မ (၅၉/စ) ကို ျပင္ႏိုင္မွ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခ်ယ္ခံခြင့္ရွိမွာပါ။ ေနာက္ အစိုးရရဲ့ တတိယအားသာခ်က္ကေတာ့ လႊတ္ေတာ္ကို ကိုယ္စားျပဳသူ (၄) ဦးရဲ့ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံျပင္ဆင္လိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္ေတြေတာင္ အားလုံး ထပ္တူညီမွ်မျဖစ္ႏိုင္တာပါ။ ေဒါက္တာေအးေမာင္ရဲ့ တိုင္းရင္းသားမ်ားကိုယ္စားျပဳမႈမွာေတာင္ မေက်နပ္သံေတြ ၾကားေနရပါတယ္။

ေနာက္ထပ္အားသာခ်က္ကေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႕ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲကို လိုအပ္သလို အခ်ိန္ဆြဲႏိုင္ျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲက်င္းပဖို႕ အေရးၾကီးအဆိုကို ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က တခဲနက္ဆုံးျဖတ္ျပီးတဲ့အခ်ိန္ကေန ေလးလေလာက္ၾကာျပီးမွ ပထမအၾကိမ္ အစည္းအေဝးက်င္းပတာျဖစ္ျပီး ပထမအၾကိမ္အစည္းအေဝးနဲ႕ ေနာက္က်င္းပဖို႕ သေဘာတူတဲ့ ဒုတိယအၾကိမ္အစည္းအေဝးအၾကား အခ်ိန္တစ္လေလာက္ကြာျခားပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္က အျမန္လိုသေလာက္ အစိုးရဘက္က အျမန္မလိုတာ အထင္အရွားပါ။

ဒီလို အေျခအေန ေလးမ်ိဳးအသာစီးရေနတဲ့ အစိုးရဘက္က ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲက်င္းပဖို႕ လက္ခံေပမည့္ လႊတ္ေတာ္ဘက္က ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို အစည္းအေဝး တစ္ၾကိမ္တည္း၊ ဒါမွမဟုတ္ အၾကိမ္အနည္းငယ္မွ်နဲ႕ အလြယ္တကူ သေဘာတူလက္ခံလိမ့္မယ္ မထင္ပါ။ ျပတ္ျပတ္သားသား ျငင္းပယ္မွာလည္း မဟုတ္ပါ။ 

ဒီလိုနဲ႕ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲေတြဟာ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ထပ္မံေတြ႕ဆံုဖို႕ကိုသာ သေဘာတူညီမႈရျပီး ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို ေက်ာ္လြန္ျပီးတဲ့ေနာက္မွာေတာင္ (ပါဝင္သူအခ်ိဳ႕ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ျပီး) ေနာက္ထပ္အၾကိမ္မ်ားစြာ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနႏိုင္ပါတယ္။ အစိုးရဘက္က လႊတ္ေတာ္ရဲ့ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြကို လက္ခံလာေအာင္ လႊတ္ေတာ္ဘက္က အစိုးရကို ဖိအားေပးႏိုင္တဲ့ အားသာခ်က္လည္း မရွိပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ "ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ႏိုင္တယ္" ဆိုတဲ့ ျခိမ္းေျခာက္မႈကိုလည္း အစိုးရဘက္က အေလးအနက္ထားပံုမရပါ။

ဒီေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲ ေအာင္ျမင္ျပီး ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲမတိုင္ခင္ ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႕က လႊတ္ေတာ္ဘက္က ပုဒ္မ (၄၃၆) ကို မထိပဲ တပ္မေတာ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ား လက္ခံႏိုင္ေလာက္တဲ့ ပုဒ္မမ်ားကိုသာ ျပင္ဆင္ေရး ဦးစားေပးေဆြးေႏြးမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။