ျမန္မာႏိုင္ငံ၏
ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္ကို အနီးၾကည့္ အေ၀းၾကည့္
ေအာင္ဒင္
အပိုင္း
(၉၁) ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ႏွင့္
ဥပေဒအရဖြဲ႕စည္းေသာ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား (ဃ)
၂။
အၾကမ္းဖက္မႈတိုက္ဖ်က္ေရးဥပေဒႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႉတိုက္ဖ်က္ေရး ဗဟိုအဖြဲ႕ (အဆက္)
ဒီဥပေဒဟာ ကမၻာ႕ကုလသမဂၢ လံုျခံုေရးေကာင္စီက ဦးေဆာင္ဆင္ႏႊဲေနတဲ့
"ကမၻာလုံးဆိုင္ရာ အၾကမ္းဖက္မႈဆန္႕က်င္ေရးစစ္ပြဲၾကီး" (Global War on
Terror) မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံက တစ္တပ္တစ္အားပါဝင္ႏိုင္ဖို႕ ရည္ရြယ္ျပီး ေရးဆြဲျပ႒ာန္းတာမို႕
ဥပေဒမွာ ပါဝင္တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈအမ်ိဳးအစားအမ်ားစုက လက္ရွိအေျခအေနမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕
တိုက္႐ိုက္ပါတ္သက္ျခင္းမရွိေသးပါ။ သို႕ေသာ္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ့ လက္ရွိအေျခအေနနဲ႕
တိုက္႐ိုက္သက္ဆိုင္ေနတဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈအမ်ိဳးအစားမ်ားကို ေအာက္ပါအတိုင္း ျပ႒ာန္းထားတာ
ေတြ႕ရပါတယ္။
ပုဒ္မ (၃)၊ ပုဒ္မခြဲ (ခ/၁၀)။ အမ်ားျပည္သူ၏ လံုျခံုေရးကိုျဖစ္ေစ၊
အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္ကိုျဖစ္ေစ၊ အမ်ားျပည္သူ သို႕မဟုတ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္အတြက္ အေရးၾကီးေသာ
အေျခခံအေဆာက္အအံုမ်ားကို ျဖစ္ေစ၊ႏိုင္ငံပိုင္ အေဆာက္အအံု၊ ယာဥ္၊ စက္ပစၥည္းကိရိယာႏွင့္
အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းမ်ားကိုျဖစ္ေစ ျပင္းထန္စြာထိခိုက္ဆုံးရွုံးေစရန္ ျပဳလုပ္မႈမ်ား။
ပုဒ္မ (၃)၊ ပုဒ္မခြဲ (ခ/၁၄)။ အၾကမ္းဖက္ရန္ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္
အမ်ားျပည္သူ၏ က်န္းမာေရးကိုျဖစ္ေစ၊ ေဘးကင္းေရးကိုျဖစ္ေစ၊ သဘာဝပါတ္ဝန္းက်င္ကိုျဖစ္ေစ
ဆိုးရြားစြာ ထိခိုက္ေစသည့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား။
ပုဒ္မ (၃)၊ ပုဒ္မခြဲ (ခ/၁၅)။ အၾကမ္းဖက္အုပ္စုတစ္ခုခုတြင္ျဖစ္ေစ၊
အၾကမ္းဖက္လုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ရာတြင္ ျဖစ္ေစ၊ သူတစ္ဦးဦးအားပါဝင္ေစရန္ တိုက္တြန္းမႈ၊
စည္းရုံးသိမ္းသြင္းမႈ၊ ဝါဒျဖန္႕ခ်ီမႈ၊ စုေဆာင္းရန္ျပဳလုပ္မႈမ်ား။
ပုဒ္မ (၃)၊ ပုဒ္မခြဲ (ခ/၁၆)။ အၾကမ္းဖက္အုပ္စု ဖြဲ႕စည္းရန္၊
အၾကမ္းဖက္အုပ္စုတစ္ခုခုတြင္ သိလ်က္ႏွင့္ ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ရန္၊ တာဝန္ေပး၍ လႈပ္ရွားေဆာင္ရြက္ေစရန္
ျပဳလုပ္မႈမ်ား။
ပုဒ္မ (၃)၊ ပုဒ္မခြဲ (ခ/၁၇)။ အၾကမ္းဖက္သမားကိုျဖစ္ေစ၊ အၾကမ္းဖက္အုပ္စုတစ္ခုခု၏
အဖြဲ႕ဝင္ကိုျဖစ္ေစ ဖမ္းဆီး၍အေရးယူျခင္းမျပဳႏိုင္ေစရန္ သို႕မဟုတ္ လြတ္ေျမာက္ေစရန္ အလို႕ငွါ
ထိန္ခ်န္ျခင္း သို႕မဟုတ္ သိလ်က္ႏွင့္ခိုလံႈခြင့္ေပးျခင္း၊ ပုန္းေအာင္းခြင့္ေပးျခင္း၊
ယာယီတည္းခိုေနထိုင္ခြင့္ေပးျခင္း သို႕မဟုတ္ ဝွက္ထားျခင္းျပဳလုပ္မႈမ်ား။
ပုဒ္မ (၃)၊ ပုဒ္မခြဲ (ခ/၁၈)။ အၾကမ္းဖက္သမားကိုျဖစ္ေစ၊ အၾကမ္းဖက္အုပ္စုတစ္ခုခု၏
အဖြဲ႕ဝင္ကိုျဖစ္ေစ အေဆာက္အအံုႏွင့္ ေနရာတစ္ခုခုကို အသုံးျပဳခြင့္၊ စုေဝးခြင့္၊ အစည္းအေဝးျပဳလုပ္ခြင့္ေပးရန္၊
အၾကမ္းဖက္မႈဆိုင္ရာ ေလ့က်င့္သင္တန္းေပးရန္ သို႕မဟုတ္ သယ္ယူပို႕ေဆာင္ေရးစီစဥ္ေဆာင္ရြက္ေပးရန္
ျပဳလုပ္မႈမ်ား။
#ျမန္မာႏိုင္ငံႏွင့္
တိုက္႐ိုက္သက္ဆိုင္ေနသည့္ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား
လက္ရွိအေျခအေနမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံနဲ႕ တိုက္႐ိုက္သက္ဆိုင္တဲ့၊
အထက္ေဖာ္ျပပါ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားနဲ႕ တိုက္႐ိုက္အက်ဳံးဝင္တဲ့ အၾကမ္းဖက္မႈ
(၂) မ်ိဳးရွိပါတယ္။
(၁) ျပည္တြင္းစစ္ေၾကာင့္ မျငိမ္းခ်မ္းေသးတဲ့ ေဒသေတြမွာ
လက္နက္ကိုင္တပ္ဖြဲ႕မ်ားက ျပည္သူလူထုရဲ့ အသက္၊ အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္ဥစၥာနဲ႕ ႏိုင္ငံပိုင္
အေဆာက္အအံုမ်ား၊ ယာဥ္ယႏၱရားမ်ားကို ျပင္းထန္စြာ ထိခိုက္ဆုံးရွုံးေစတာဟာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
ဇန္နဝါရီလ (၂၀) ရက္ေန႕က ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းမွာ ကခ်င္ဆရာမေလး (၂) ေယာက္ မုဒိန္းက်င့္ျပီး
အသတ္ခံရတာဟာ အၾကမ္းဖက္မႈျဖစ္ပါတယ္။
(၂) ဘာသာေရး၊ လူမ်ိဳးေရးပဋိပကၡမ်ားဟာ မေတာ္တဆတိုက္ဆိုင္မႈေတြေၾကာင့္
ျဖစ္ေပၚေနတာ မဟုတ္ပဲ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မ်ား၊ မေကာင္းဆိုးဝါးအင္အားစုမ်ားရဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိနဲ႕
ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္မႈေတြေၾကာင့္ ေပၚေပါက္ေနတာျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာေရးပဋိပကၡေတြကို ေသြးထိုးလံႈ႕ေဆာ္ေနျခင္း၊
အားေပးအားေျမႇာက္ျပဳျခင္း၊ ပါဝင္က်ဴးလြန္ျခင္းမ်ားအားလုံးဟာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီကေန႕အထိေတာ့ "အၾကမ္းဖက္မႈ တိုက္ဖ်က္ေရး ဗဟိုအဖြဲ႕" ဟာ အထက္ေဖာ္ျပပါ အၾကမ္းဖက္မႈေတြကို
အေရးမယူႏိုင္ေသးတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ကခ်င္ဆရာမေလး (၂) ေယာက္ အသတ္ခံရတာ တစ္လေက်ာ္ခဲ့ပါျပီ။
တရားခံ မေပၚေသးပါ။ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မ်ားက ဘာသာေရးပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ေပၚေအာင္ ေျပာင္ေျပာင္တင္းတင္း
လံႈ႕ေဆာ္ေသြးထိုးေနၾကတာကိုလည္း မဟန္႕တား၊ မပိတ္ပင္ႏိုင္ေသးပါ။ ျပည္တြင္း ကုန္းေၾကာင္း၊
ေရေၾကာင္း၊ ေလေၾကာင္းခရီးသြားလာမႈေတြမွာလည္း အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားက ဝင္ေရာက္အခြင့္အေရးမယူႏိုင္ေအာင္
လံုေလာက္တဲ့၊ ကာကြယ္တားဆီးႏိုင္တဲ့ လံုျခံုေရးျပင္ဆင္မႈေတြလည္း မေတြ႕ရပါ။
#ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ႏွင့္
အၾကမ္းဖက္မႈတိုက္ဖ်က္ေရးဗဟိုအဖြဲ႕
ဒီဥပေဒရဲ့ အားနည္းခ်က္က "အၾကမ္းဖက္မႈတိုက္ဖ်က္ေရးဗဟိုအဖြဲ႕" ဟာ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကို ႏွစ္ပါတ္လည္
လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္မႈ အစီရင္ခံစာ တင္သြင္းစရာ မလိုအပ္တာပါ။ ဒါေၾကာင့္မို႕ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က
ဗဟိုအဖြဲ႕ရဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို ေလ့လာသုံးသပ္ႏိုင္ျခင္းမရွိပါ။ ဒီ "ဗဟိုအဖြဲ႕"
လို အာဏာၾကီးမားလွတဲ့ ျပည္ေထာင္စုအဆင့္အဖြဲ႕ၾကီးက ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ့ ထိန္းခ်ဳပ္မႈေအာက္မွာ
မရွိတာ အႏၲရာယ္ၾကီးမားလွပါတယ္။ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္မွာ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ ေရးရာေကာ္မတီမ်ားမွာလည္း
"အၾကမ္းဖက္မႈတိုက္ဖ်က္ေရး ဗဟိုအဖြဲ႕"
ရဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို ၾကီးၾကပ္ကြပ္ကဲမည့္ ေကာ္မတီ ဖြဲ႕စည္းမထားပါ။
"အၾကမ္းဖက္မႈႏွိမ္နင္းေရး" ေဆာင္ရြက္ရင္း သာမာန္ျပည္သူမ်ားရဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးေတြ
ခ်ိဳးေဖာက္ခံရႏိုင္ပါတယ္။ ဥပေဒထဲမွာလည္း "အၾကမ္းဖက္မႈႏွိမ္နင္းေရး" ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
ျပည္သူလူထုရဲ့ အေျခခံလူ႕အခြင့္အေရးမ်ား ခ်ိဳးေဖာက္မခံရေအာင္ လံုေလာက္တဲ့ အကာအကြယ္ေတြ
ျပ႒ာန္းမထားပါ။
"အၾကမ္းဖက္မႈတိုက္ဖ်က္ေရးဗဟိုအဖြဲ႕"
ကိုယ္တိုင္ကလည္း ျပည္သူလူထုနဲ႕ ကင္းကြာတဲ့ လွ်ိဳ႕ဝွက္အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
အၾကမ္းဖက္မႈတိုက္ဖ်က္ေရးအတြက္ ျပည္သူလူထုကို အသိပညာေပးတာ၊ ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ
ဖိတ္ေခၚတာ မေတြ႕ရပါ။ ဗဟိုအဖြဲ႕ရဲ့ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို ျပည္သူလူထုအား အသိေပးတာမရွိပါ။
"ဗဟိုအဖြဲ႕" ရွိေနတယ္ဆိုျပီး ျပည္သူလူထုအၾကားမွာ လံုျခံုစိတ္ခ်ရမႈေတြ မခံစားရပါ။
"ဗဟိုအဖြဲ႕" ရွိေနတယ္ဆိုတာကိုေတာင္ မသိၾကတဲ့ ျပည္သူေတြက အမ်ားၾကီးပါ။
၃။
ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသားလူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဥပေဒႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ိဳးသားလူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္က ၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ မတ္လ (၂၈) ရက္ေန႕မွာ
"ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ိဳးသား လူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ဥပေဒ"
ကို အတည္ျပဳျပ႒ာန္းခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီဥပေဒ ပုဒ္မ (၄) အရ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတက အဖြဲ႕ဝင္ အနည္းဆုံး
(၇) ဦးကေန အမ်ားဆုံး (၁၅) ဦးအထိပါဝင္တဲ့ "ျမန္မာႏိုင္ငံအမ်ိဳးသား
လူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္" ကို ဖြဲ႕စည္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမည့္ သမၼတကိုယ္တိုင္က
တိုက္႐ိုက္ေရြးခ်ယ္ရတာမဟုတ္ပဲ ပုဒ္မ (၅) အရ သမၼတက "ျပည္ေထာင္စုတရားသူၾကီးခ်ဳပ္၊
ျပည္ထဲေရးဝန္ၾကီး၊ လူမႈဝန္ထမ္း၊ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ျပန္လည္ေနရာခ်ထားေရးဝန္ၾကီး၊ ျပည္ေထာင္စုေရွ႕ေနခ်ဳပ္၊
တရားလႊတ္ေတာ္ေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီမွ ကိုယ္စားလွယ္ တစ္ဦး၊ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကိုယ္စားလွယ္
ႏွစ္ဦး၊ အမ်ိဳးသမီးေရးရာအဖြဲ႕ခ်ဳပ္မွ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ဦး၊ တရားဝင္ဖြဲ႕စည္းထားသည့္
အစိုးရမဟုတ္ေသာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွ ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ဦး" တို႕ ပါဝင္တဲ့ "ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ေလာင္း
စီစစ္ေရြးခ်ယ္ေရးအဖြဲ႕" ကို အရင္ဖြဲ႕စည္းရပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕က ပုဒ္မ (၆) မွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့
ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္အရည္အခ်င္းေတြ၊ ပုဒ္မ (၇) မွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရန္
အခ်က္အလက္ေတြကို အေျခခံျပီး ပုဒ္မ (၈) အရ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ေလာင္း (၃၀) ရဲ့ အမည္စာရင္းကို
သမၼတထံ တင္သြင္းရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆိုပါအမည္စာရင္းထဲမွ သင့္ေတာ္မည့္သူမ်ားကို ပုဒ္မ
(၉) အရ သမၼတက လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ႏွစ္ေယာက္နဲ႕ ညွိႏိႈင္းေရြးခ်ယ္ျပီး ဥကၠ႒၊ ဒုဥကၠ႒နဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားအျဖစ္
ခန္႕အပ္တာဝန္ေပးရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒအရ လူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္မ်ား ေရြးခ်ယ္ခန္႕အပ္ရာမွာ
ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ရဲ့ အတည္ျပဳမႈ မလိုအပ္ပါ။
၂၀၁၄ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၄ ရက္ေန႕မွာ သမၼတက အမိန္႕အမွတ္
(၂၃/၂၀၁၄) ကို ထုတ္ျပန္ျပီး "အမ်ိဳးသားလူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္"
ဖြဲ႕စည္းလိုက္ပါတယ္။ အျငိမ္းစားသံအမတ္ၾကီး ဦးဝင္းျမ (ဥကၠ႒)၊ လူမႈဝန္ထမ္းဦးစီး႒ာန
အျငိမ္းစားညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးစစ္ျမိဳင္ (ဒု ဥကၠ႒) နဲ႕ အက်ဥ္းဦးစီး႒ာန အျငိမ္းစားညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္
ဦးေဇာ္ဝင္း၊ လူမႈဖူလံုေရးအဖြဲ႕ အျငိမ္းစားဥကၠ႒ ဦးယုလြင္ေအာင္၊ ႏိုင္ငံျခားေရးဝန္ၾကီး႒ာန
အျငိမ္းစား ဒုညႊန္ၾကားေရးမႉးခ်ဳပ္ ဦးညြန္႕ေဆြ၊ အျပည္ျပည္ဆိုင္ရာ ေထရဝါဒဗုဒၶတကၠသိုလ္
အျငိမ္းစား ဒုပါေမာကၡခ်ဳပ္ ေဒါက္တာျမင့္ၾကည္၊ အျငိမ္းစားျပည္နယ္ေဆး႐ံုအုပ္ၾကီး ေဒါက္တာဉာဏ္ေဇာ္၊
ဥပေဒပညာ႒ာန အျငိမ္းစားပါေမာကၡ/႒ာနမႉး ေဒါက္တာေဒၚသန္းႏြဲ႕၊ ျပန္ၾကားေရးဝန္ၾကီး႒ာန အျငိမ္းစား
ဒုအေထြေထြမန္ေနဂ်ာ ေဒၚျမျမ၊ အလုပ္သမားညႊန္ၾကားမႈဦးစီး႒ာန အျငိမ္းစားညႊန္ၾကားေရးမႉး
ဦးခင္ေမာင္ေလး၊ ေရွ႕ေနခ်ဳပ္ရုံး အျငိမ္းစားဦးစီးအရာရွိ ဦးစိုင္းဘုန္းျမင့္ စတဲ့
အဖြဲ႕ဝင္မ်ား ပါဝင္ၾကပါတယ္။ ဒီအမိန္႕နဲ႕ သမၼတဦးသိန္းစိန္က ၂၀၁၁ ခုႏွစ္၊ ေမလ (၉) ရက္ေန႕ကတည္းက
သူကိုယ္တိုင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့တဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္ကို ဖ်က္သိမ္းလိုက္ပါတယ္။
ဒီအမိန္႕အရ ဖြဲ႕စည္းတဲ့ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္ (၁၁) ဦးမွာ အမ်ိဳးသမီး
(၂) ဦးသာ ပါဝင္ျပီး အားလုံးဟာ အျငိမ္းစားအစိုးရ အရာရွိၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးစုမ်ားနဲ႕
ဆက္ႏြယ္သူ ႏွစ္ဦးသာ ပါရွိပါတယ္။ အရပ္ဘက္လူထုအဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ကိုယ္စားျပဳသူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ
မပါဝင္ပါ။
ပုဒ္မ (၁၃) အရ ေကာ္မရွင္ရဲ့ သက္တမ္းဟာ (၅) ႏွစ္ျဖစ္ျပီး
ပုဒ္မ (၁၄) အရ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္မ်ားဟာ သက္တမ္း (၂) ၾကိမ္အထိ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ႏိုင္ပါတယ္။
ပုဒ္မ (၁၂)၊ ပုဒ္မခြဲ (က) အရ ေကာ္မရွင္ဥကၠ႒ဟာ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီးနဲ႕ အဆင့္တူ၊ လစာအခြင့္အေရးတူျပီး
ဒုဥကၠ႒နဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားဟာ ျပည္ေထာင္စု ဒုဝန္ၾကီးနဲ႕ အဆင့္တူ၊ လစာနဲ႕ ခံစားခြင့္တူပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႕ "အမ်ိဳးသားလူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္"
ဟာ ဝန္ၾကီး (၁) ဦး၊ ဒုဝန္ၾကီး (၁၀) ဦးရွိတဲ့ ျပည္ေထာင္စုဝန္ၾကီး႒ာနၾကီး တစ္ခုနဲ႕
သ႑န္တူပါတယ္။
ဒီဥပေဒကို လူ႕အခြင့္အေရးလႈပ္ရွားသူမ်ားက ႏိုင္ငံတကာစံသတ္မွတ္ခ်က္မ်ားျဖစ္တဲ့
ပဲရစ္မူဝါဒမ်ား (Paris Principles) နဲ႕ မကိုက္ညီဘူးလို႕ ေဝဘန္ၾကပါတယ္။ ဥပေဒအရလည္း အမ်ိဳးသားလူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္မ်ားကို
သမၼတက ခန္႕အပ္တာဝန္ေပးတာမို႕ ဒီေကာ္မရွင္ဟာ သမၼတရဲ့ အရာထမ္းမ်ားသာျဖစ္ျပီး လြတ္လပ္ေသာေကာ္မရွင္
မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ ဥကၠ႒တာဝန္ယူထားတဲ့ သံအမတ္ၾကီးေဟာင္း ဦးဝင္းျမနဲ႕ အဖြဲ႕ဝင္ သံအမတ္ၾကီးေဟာင္း
ဦးညြန္႕ေဆြတို႕ဟာ ျမန္မာစစ္အစိုးရရဲ့ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြကို
ကုလသမဂၢအေထြေထြညီလာခံနဲ႕ ကုလသမဂၢလူ႕အခြင့္အေရးေကာ္မရွင္တို႕မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခုခံကာကြယ္ခဲ့တဲ့
သံအမတ္ၾကီးမ်ား ျဖစ္ၾကတာမို႕ လူ႕အခြင့္အေရးကာကြယ္ျမႇင့္တင္တဲ့ အေတြ႕အၾကံုထက္ လူ႕အခြင့္အေရးခ်ိဳးေဖာက္သူမ်ားဘက္က
ခုခံကာကြယ္တဲ့ အေတြ႕အၾကံုပိုမ်ားသူမ်ား ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ေကာ္မရွင္အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးျဖစ္တဲ့
ဦးေဇာ္ဝင္းဟာလည္း စစ္အစိုးရလက္ထက္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ညွင္းပန္းႏွိပ္စက္ခံခဲ့ၾကရတဲ့
အက်ဥ္းေထာင္ၾကီးမ်ားကို တာဝန္ခံအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူပါ။
(ျပည္သူ႕ေခတ္ဂ်ာနယ္၊ အတြဲ ၁၊ အမွတ္ ၁၄၊ ဧျပီလ ၁၆ ရက္၊ ၂၀၁၅၊
စာမ်က္ႏွာ ၁၄)
0 comments:
Post a Comment